چرا انسان‌ها هنگام انجام گناه خشم خدا را درنظر نمی‌گیرند؟

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی در بیانات خود در شرح دعای رجب فرمودند: «یَا مَن أَرْجوُه لِکُلِّ خَیْر»؛ شما هر کار خوبی که می‌کنید، امیدوارید خدای متعال به شما اجر بدهد. امّا در مقابل، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِندَ کُلِّ شَرّ؛ کار شرّی که از شما سر می‌زند، خودتان را از خشم خدا ایمن می‌بینید.

اگر انسان خودش را از خشم خدا ایمن نبیند که کار خلاف نمی‌کند؛ مثلاً غیبت می‌کند، دروغ می‌گوید و خود را از خشم خدا ایمن می‌بیند

این در حالی است که وقتی هر کار خیری می‌کنیم، امید داریم که خدا از ما قبول کند و به ما پاداش بدهد. خب شما که برای کار‌های خوبتان از خدا توقّع و انتظار و رجاءِ لطف و محبّت دارید، برای کار‌های بدتان هم از خشم او ترس داشته باشید! امّا این را ندارید.

این نشان می‌دهد که نسبت ما و خدا، یک نسبت مولای کریمِ بزرگوارِ بخشنده‌ای است. نسبت ما و خدا، نسبت بخشندگیِ فراوان و لطف فراوان خدا در حقّ ماست.