۸ کشور دارنده جنگنده های اف-۱۸ هورنت و سوپرهورنت

جت جنگنده F/A-18 Hornet برای نیروی دریایی ایالات متحده توسعه یافته است و از آن زمان در بازار صادرات به متحدان و شرکای ایالات متحده موفقیت متوسطی را تجربه کرده است. این جنگنده، در خارج از ایالات متحده، بیشتر به عنوان یک جت جنگنده مستقر روی زمین استفاده می شود. جنگنده F/A-18 Hornet بعداً به F/A-18 Super Hornet بسیار توانمندتر و مدرن تر ارتقا یافت. کشورهای کمتری سوپر هورنت را سفارش داده اند – تا حدی به این دلیل که این کشورها یا سرویس ها (به عنوان مثال، تفنگداران دریایی ایالات متحده، استرالیا، فنلاند، کانادا) ترجیح دادند به سراغ جت جنگنده نسل پنجمی F-35 Lightning II بروند. عصر سوپر هورنت به زودی فصل جدیدی را رقم می زند زیرا نیروی دریایی ایالات متحده آخرین سفارش خود برای این جنگنده را ارائه کرده است و شروع به انتقال به جنگنده F-35C خواهد کرد. اینها هشت کشوری هستند که هورنت و سوپر هورنت را در اختیار دارند.

۱- ایالات متحده

ایالات متحده حدود ۹۳۱ فروند جت از خانواده هورنت در اختیار دارد

بزرگترین استفاده کننده جنگنده های خانواده F/A-18 Hornet خود ایالات متحده است. نیروی دریایی هورنت را بازنشسته کرده است و اکنون فقط Super Hornet (همراه با نسخه جنگ الکترونیک آن، EA-18G Growler) را استفاده می کند. تفنگداران دریایی به انجام عملیات با هورنت قدیمی (همراه با STOVL McDonnell Douglas AV-8B Harrier II) ادامه می دهند. تفنگداران دریایی ایالات متحده به تدریج ناوگان هورنت ها و هریرهای خود را بازنشسته می کنند، در حالی که این هواپیماها با جت های جنگنده بسیار توانمندتر F-35B و F-35C Lightning II جایگزین می شوند.

نیروی دریایی ایالات متحده همچنان در حال خرید جنگنده های Super Hornet است، اما احتمالا آخرین سفارش خود را برای آنها انجام داده است. انتظار می‌رود که بوئینگ در صورت عدم وجود سفارش صادراتی جدید، خط تولید خود برای سوپر هورنت را پس از تحویل آخرین سفارش های نیروی دریایی ایالات متحده، تعطیل کند. در اواسط یا اواخر دهه ۲۰۳۰، نیروی دریایی امیدوار است که سوپر هورنت های باقیمانده خود را با جنگنده نسل ششمی F/A-XX که در حال حاضر در دست توسعه است، جایگزین کند.

۲- استرالیا

استرالیا ۳۶ فروند جت از خانواده هورنت در اختیار دارد

استرالیا در حال حاضر ۲۴ فروند سوپر هورنت و ۱۲ فروند نسخه جنگ الکترونیکی EA-18G Growler دارد. بخشی از دلیل خرید سوپر هورنت ها توسط استرالیا به عنوان یک اقدام برای پر کردن شکاف ایجاد شده در نتیجه تاخیر در تحویل F-35A Lightning II به این کشور بود. استرالیا می خواست اطمینان حاصل کند که با بازنشسته شدن هورنت های پیرش، شکافی در توانایی بال هوایی نیروی هوایی این کشور نباشد. استرالیا اکنون هورنت های قدیمی خود را به طور کامل واگذار کرده است، در حالی که ۱۸ فروند به کانادا فروخته شده، برخی در موزه ها به نمایش درآمده، و بقیه در انباری در گوام (طبق آخرین بروز رسانی) نگهداری می شوند

نیروی هوایی سلطنتی استرالیا تصریح می کند: « F/A-18F Super Hornet در دسامبر ۲۰۱۲ به قابلیت عملیاتی نهایی (FOC) دست یافت و در اسکادران شماره ۱ در پایگاه آمبرلی نیروی هوایی سلطنتی استرالیا مستقر است. F/A-18F Super Hornet دو سرنشینه می تواند نقش های رهگیری هوایی، نبرد هوایی، پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی و رهگیری خطوط تامین دشمن از جمله کشتیرانی را بر عهده گیرد».

۳- کانادا

کانادا ۹۲ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

نیروی هوایی سلطنتی کانادا ۹۸ فروند هورنت CF-18A و ۴۰ فروند CF-18B – در مجموع ۱۳۸ جت – دریافت کرده است. از این تعداد، ۷۲ فروند CF-18A و ۳۱ فروند CF-18B در آشیانه باقی مانده است که به کانادا یک ناوگان فعال هورنت مدل کانادایی متشکل از ۸۵ هواپیما (با نام CF-188 Hornet) می دهد. کانادا ۱۸ هورنت قدیمی استرالیایی را برای قطعاتشان خریداری کرد تا ناوگان قدیمی هورنت های خود را فعال نگه دارد (به نظر می‌رسد حدود ۷ فروند از این هواپیمای استرالیایی در خدمت هستند و بقیه برای قطعاتشان اوراق شده اند). این بدان معناست که کانادا در مجموع ناوگانی متشکل از حدود ۹۲ فروند هورنت دارد.

نیروی هوایی کانادا تصریح می کند: «CF-188 Hornet، که معمولاً CF-18 نامیده می شود، یک هواپیمای جنگنده چند منظوره است. این هواپیما برای دفاع هوایی، برتری هوایی، حمله زمینی، پشتیبانی تاکتیکی، آموزش، نمایش هوایی و تست و ارزیابی هوافضا به کار می رود». کانادا ۸۸ فروند F-35A را انتخاب کرده تا در نهایت ناوگان خسته هورنت های خود را با آن ها جایگزین کند. انتظار می رود اولین فروند از این جنگنده ها در سال ۲۰۲۶ به دست کانادا برسد.

۴- فنلاند

فنلاند ۶۲ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

فنلاند (اکنون عضو ناتو) یکی دیگر از اپراتورهای F/A-18 Hornet های قدیمی است. فنلاند ۶۲ هورنت باقیمانده در خدمت دارد (از جمله ۷ فروند برای آموزش). اینها همچنین قرار است با ۶۴ فروند F-35A Lightning II جایگزین شوند. نیروی هوایی فنلاند با درس هایی از جنگ زمستانی ۱۹۴۰ و داشتن روسیه به عنوان همسایه اشت، به گونه‌ای طراحی شده است که بتواند در بزرگراه‌های وسیع و سایر نقاط سراسر کشور پراکنده شده و انجام عملیات کند. F-35A های ایالات متحده اخیراً روی بزرگراه های فنلاند فرود آمد و بلند شدند (همچنین نیروی هوایی ایالات متحده به دنبال چابکی بیشتر و عملیات از پایگاه های پراکنده است».

نیروی هوایی فنلاند می گوید: «در زمان بحران، هورنت ها قرار است عملیات دفاعی ضد هوایی را برای محافظت از دارایی های حیاتی کشور، جمعیت غیرنظامی و عملیات انجام شده توسط همه سرویس ها در برابر حملات هوایی انجام دهند. این هواپیما همچنین وظیفه دارد تا پشتیبانی از عملیات مشترک با سلاح های دوربرد دورایستا انجام دهد… هورنت ها را می توان برای عملیات از روی جاده های بزرگراهی وسیع اعزام کرد».

۵- کویت

کویت ۲۷ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

کویت یکی از نزدیک ترین شرکای آمریکا در خلیج فارس است و آزادسازی آن محور عملیات طوفان صحرا بود. در سال ۱۹۹۰، کویت یک نیروی هوایی اسمی و فرمالیته داشت. اکنون، ۲۷ هورنت قدیمی را اداره می کند و ۳۲ فروند سوپر هورنت جدید دیگر را سفارش داده است. علاوه بر این، کویت هواپیمای یوروفایتر تایفون را سفارش داده و در حال دریافت آن هاست.

در حالی که کویت یکی از متحدان اصلی ایالات متحده در خارج از ناتو است، بعید است که ایالات متحده مایل به فروش جنگنده های F-35 خود به این کشور خلیج فارس باشد. ایالات متحده توافقات شفاهی قبلی برای فروش F-35 به قطر، امارات، و مصر (و احتمالاً عربستان سعودی) را رد کرده یا از آن ها خودداری کرده است. ایالات متحده به شدت از فناوری F-35 محافظت می کند و سیاست حفظ برتری تکنولوژیکی اسرائیل در منطقه را ادامه می دهد.

۶- سوییس

سوییس ۳۰ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

سوئیس به شکلی شناخته شده سیاست بی طرفی مسلحانه را برای مدت طولانی حفظ کرده است – این بدان معناست که سوئیس برای مدت طولانی ارتش قدرتمندی را با توجه به مساحت و قدرت اقتصادی اش حفظ کرده است. نیروی هوایی سوئیس دارای ۳۰ فروند هورنت در خدمت است (پنج تای آن ها انواع آموزشی دو نفره هستند). سوئیس در حال حاضر هورنت های قدیمی خود را با ۳۶ جت جنگنده F-35A جایگزین می کند – که برخی از آنها در سوئیس مونتاژ خواهند شد. علاوه بر این، سوئیس دارای ۱۸ فروند جنگنده سبک Northrop F-5E است.

سوئیس دارای صنعت دفاعی نسبتاً بزرگی است و صادرکننده مهمی در حوزه تسلیحات نظامی است. یکی از قابل توجه ترین هواپیماهای نظامی این کشور، هواپیمای آموزشی پیشرفته Pilatus PC-21 است که توسط بسیاری از کشورهای جهان (اخیراً کانادا) خریداری شده است. Pilatus همچنین هواپیماهای آموزشی دیگری مانند Pilatus PC-9 و البته جت های تجاری می سازد.

۷- اسپانیا

اسپانیا حدود ۸۳ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

اسپانیا یکی از بزرگترین ناوگان های جنگنده های F/A-18 Hornet را در خارج از ایالات متحده در اختیار دارد. نیروی هوایی اسپانیا دارای ۸۳ فروند هورنت است، از جمله ۲۰ فروند هورنت سابقاً متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده که هیچ ارتقای قابل توجهی دریافت نکرده اند (اینها در جزایر قناری مستقر هستند). هورنت های اسپانیایی در کارزارهای نظامی متعددی از جمله درگیری های دهه ۱۹۹۰ در یوگسلاوی سابق شرکت کرده اند.

علاوه بر این، اسپانیا ۶۸ فروند تایفون یوروفایتر در خدمت دارد و ۲۰ فروند دیگر نیز سفارش داده شده است. در سال ۲۰۲۳، اعلام شد که اسپانیا علاقه‌ای به خرید F-35 برای جایگزینی هورنت‌ها و AV-8B Harrier II های ساخت مک دانل داگلاس در نیروی دریایی خود ندارد – در عوض، قصد دارد تایفون‌های بیشتری خریداری کند. با این حال، در سال ۲۰۲۴، گزارش هایی منتشر شد مبنی بر اینکه اسپانیا ممکن است ۲۵ فروند F-35A و ۲۵ فروند F-35B را برای جایگزینی هواپیماهای قدیمی خود خریداری کند. ایتالیا در حال بازنشستگی هریرهای خود است و تفنگداران دریایی ایالات متحده نیز قرار است در چند سال آینده این جنگنده های خود را بازنشسته کنند، بدین ترتیب اسپانیا آخرین اپراتور این جنگنده ها خواهد بود.

۸- مالزی

مالزی ۸ فروند جنگنده هورنت در اختیار دارد

مالزی مدت‌هاست که از روابط نزدیکی با ایالات متحده برخوردار بوده است (اگرچه یک متحد اصلی خارج از ناتو برای ایالات متحده نیست). نیروی هوایی سلطنتی مالزی ناوگان کوچکی از ۸ فروند هورنت – کوچکترین ناوگان در جهان – را اداره می کند. بر اساس گزارش های اخیر، مالزی در حال نهایی کردن قرارداد خرید هورنت های قدیمی است که کویت قصد دارد پس از دریافت سوپر هورنت های جایگزین، بازنشسته کند. کویت ۲۷ فروند هورنت قدیمی دارد و مشخص نیست که آیا مالزی قصد خرید برخی یا همه آنها را دارد. به نظر می رسد مالزی (به همراه اسپانیا) تنها اپراتورهای هورنت هستند که برنامه های مشخصی برای جایگزینی آن ها ندارند.

چیزی که بیش از پیش روابط پیچیده ایالات متحده با مالزی را عیان می کند این است که این کشور ناوگانی متشکل از ۱۸ فروند جت جنگنده Sukhoi Su-30MKM (نوعی به روز شده از Su-27 Flanker) ساخت روسیه را نیز در اختیار دارد. مالزی همچنین دارای ۱۲ جنگنده سبک چند منظوره بریتانیایی Aerospace Hawk 200 و ۱۸ فروند هواپیمای رزمی سبک. پیشرفته آموزشی KAI T-50 Golden Eagle ساخت کره جنوبی است، به این معنی که چهار نوع هواپیمای جنگی از چهار کشور مختلف در اختیار دارد.