روایت هایی هولناک در مورد زندان صیدنایا

در روزهای اخیر خبرهای تکان دهنده ای در مورد زندان صیدنایا در حومه دمشق منتشر شده که بهت و حیرت جهانیان را در پی داشته است. اکنون ادعاهایی مطرح شده که زندانیانی که در داخل زندان بدنام صیدنایا در سوریه نگهداری می شدند، مجبور بودند خون خود را از روی زمین بلیسند و به هم بندی های خود تجاوز کنند.

ایمن زیدان بازیگر سریال «مدیر کل» از مردم سوریه عذرخواهی کرد

به نقل از انتخاب، زندان صیدنایا، واقع در ۳۰ کیلومتری شمال دمشق، از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه به یکی از مخوف‌ترین زندان‌های جهان تبدیل شده است. این زندان دارای چندین طبقه زیرزمینی است که طراحی پیچیده آن، مکان سلول‌های مخفی را نامعلوم کرده است. گزارش‌هایی از شکنجه، اعدام‌های مخفیانه و حتی سوزاندن اجساد زندانیان منتشر شده است. همچنین، موارد متعددی از تجاوز جنسی گزارش شده که کودکان حاصل از این تجاوزها در زندان به دنیا آمده‌اند. برخی زندانیان بیش از ۴۰ سال در این زندان نگهداری شده و حتی از تغییرات سیاسی در سوریه بی‌اطلاع بوده‌اند.

به نقل از مهر، صیدنایا در سال ۱۹۸۷ افتتاح شد و دارای دو ساختمان اصلی است: ساختمان قرمز برای زندانیان سیاسی و غیرنظامی و ساختمان سفید برای زندانیان نظامی. این زندان تحت نظارت وزارت دفاع سوریه و پلیس نظامی اداره می‌شود. پس از آغاز بحران سوریه در سال ۲۰۱۱، آمار زندانیان و شدت سخت‌گیری‌ها افزایش یافت. طبق گزارش‌ها، بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ حدود ۵ تا ۱۳ هزار نفر در این زندان اعدام شده‌اند. عفو بین‌الملل این زندان را “کشتارگاه انسانی” نامیده است. همچنین شایعاتی درباره سلول‌های مخفی و حفره‌های زیرزمینی مطرح شده که صحت آن‌ها مورد تردید قرار گرفته است.

به نقل از عصر ایران، یکی از زندانیان سابق صیدنایا، به نام عبدو، از “اتاق‌های نمک” پرده برداشت که به‌عنوان سردخانه اولیه اجساد استفاده می‌شدند. او روایت می‌کند که اجساد در نمک دفن می‌شدند تا از تجزیه جلوگیری شود. این زندان با شرایط غیرانسانی خود با اردوگاه آشویتس نازی‌ها مقایسه شده است. برخی زندانیان از شکنجه‌های سیستماتیک، اعدام‌های فجیع و شرایط سخت حبس سخن گفته‌اند. تصاویر منتشرشده از زندانیان شکنجه‌شده و گرسنه عمق فاجعه انسانی را نشان می‌دهد.

اعتماد آنلاین مدعی است: ساخت زندان صیدنایا در سال ۱۹۸۱ آغاز شد و در سال ۱۹۸۷ به بهره‌برداری رسید. این زندان ظرفیت نگهداری ۱۰٬۰۰۰ تا ۲۰٬۰۰۰ زندانی را دارد و تحت نظارت وزارت دفاع سوریه اداره می‌شود. گزارش‌هایی از نگهداری طولانی‌مدت زندانیان بدون محاکمه و تهویه نامناسب منتشر شده است. تلاش‌ها برای یافتن زندانیان مفقودشده در این زندان همچنان ادامه دارد. گروه کلاه‌سفیدها اعلام کرده که شواهدی از سلول‌های مخفی نیافته‌اند، اما تصاویر دوربین‌های مداربسته همچنان زندانیانی را نشان می‌دهد که در بخش‌های ناشناخته نگهداری می‌شوند.

همچنین ادعا شده که یک دستگاه پرس آهنی که گفته می‌شود برای خرد کردن بدن و اعدام زندانیان در زندان صیدنایا استفاده می‌شد، در حین آزادی زندانیان یافت شده است، دستگاه پرسی که ویدیوها و تصاویر آن توسط شورشیان در این زندان منتشر شده است.

فیلمی از آنچه به نظر می رسد نوعی دستگاه پرس هیدرولیک بزرگ در داخل زندان صیدنایا است هنوز تأیید نشده است.

رویداد ۲۴ به نقل از برترین ها مدعی شده که تصاویر دوربین‌های مداربسته زندان صیدنایا نشان‌دهنده زندانیانی است که در بخش‌های مخفی نگهداری می‌شوند. گزارش‌ها حاکی از شکنجه‌های غیرقابل‌تصور، از جمله ضرب و شتم با کابل‌های برق، شوک الکتریکی و آویزان کردن زندانیان از مچ دست است. “مهمانی خوشامدگویی” نام شکنجه اولیه زندانیان تازه‌وارد بود. همچنین برخی گزارش‌ها از اعدام‌های دسته‌جمعی و استفاده از روش‌های غیرانسانی حکایت دارند. عفو بین‌الملل این زندان را “سلاخ‌خانه انسانی” توصیف کرده است و تخمین زده می‌شود که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ بیش از ۳۰ هزار نفر در این زندان جان خود را از دست داده‌اند.

رویداد ۲۴ مدعی شده که یک زندانی سابق دیگر درباره شکنجه‌ها گفته به قدری شدید بودند که انگار می‌خواستی یک میخ را بار‌ها و بار‌ها داخل سنگ فرو کنی. غیرممکن بود، اما آنها به شکنجه ادامه می‌دادند. آرزو می‌کردم به جای کتک زدن، فقط پاهایم را قطع کنند. به زندانی‌ها شوک الکتریکی می‌دادند، از مچ دست آویزانشان می‌کردند، با سیگار و آب جوش بدنشان را می‌سوزاندند، ناخنشان را می‌کشیدند و با پوتین روی سینه و کمرشان می‌پریدند.

یک «قانون ویژه» وحشتناک در داخل زندان نیز وجود داشت که بر اساس آن زندانیان اجازه نداشتند هیچ صدایی تولید کنند، صحبت کردن یا حتی زمزمه کردن نیز ممنوع بود.

هنگامی که نگهبانان به داخل سلول می‌آمدند، زندانیان مجبور بودند تا در حالت های نشستن خاصی قرار بگیرند و اگر حتی به نگهبان‌ها نگاه می‌کردند، به عنوان مجازات اعدام می‌شدند.

در طول ۱۰ روز گذشته، شورشیان سوری، زندانیان زیادی را در شهرهایی از جمله حلب، حمص، حماه و همچنین دمشق آزاد کرده اند.

فیلم‌هایی که به طور گسترده در رسانه ها و شبکه های اجتماعی پخش شده نشان می‌دهد شورشیان با خراب کردن دیوارها، سلول‌ها را یکی یکی باز می‌کنند و مدعی هستند که «صدها زندانی از جمله زنان و کودکان خردسال» را نجات داده‌اند.