قصه تلخ تیم ناامید فوتبال  

ماجرای حسرت فوتبالدوستان و ناکامی تیم امید، دیگر به غم انگیزترین قصه فوتبال و ورزش ما تبدیل شده است. قصه ای که ترجیح می دهیم فراموشش کنیم.

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری دانشجو، رئیس فدراسیون فوتبال که خود دلیل بزرگ ناکامی تیم امید در راه المپیک ۲۰۲۴ پاریس بود، حالا وعده داده تیم امید را به زودی تشکیل خواهد داد. 

آخرین حضور فوتبال ایران در المپیک؛ حضوری آبرومند

فرانک اوفارل؛ این نام برای همه فوتبالدوستان ایرانی بسیار محترم است. او آخرین حضور ما در فوتبال المپیک را رقم زد تا تیم ملی جواز حضور در المپیک ۱۹۷۶ مونترال کانادا را به دست بیاورد. تیم ملی با حشمت مهاجرانی به آن تورنمنت رفت و با یک یرد یک بر صفر مقابل کوبا (با گل زنده یاد غلامحسین مظلومی) و شکست ۳ بر ۲ مقابل تیم بزرگ لهستان یکی از قدرت های آن روز (با گلهای علی پروین و حسن روشن) راهی دور یک چهارم نهایی شد. این تنها دوره ای بود که فوتبال بزرگسالان در یک تورنمنت معتبر جهانی از گروه خود صعود می کرد. ما با شکست ۲ بر یک مقابل شوروی سابق (با گل پرویز قلیچ خانی) از صعود به نیمه نهایی بازماندیم. نمایش ایران در این بازی و مقابل شوروی پرقدرت هم مانند بازی مقابل دیگر تیم پرقدرت بلوک شرق یعنی لهستان، بسیار آبرومند بود.

این آخرین حضور فوتبال ما در المپیک ها بود که خاطرات خوشی را هم برای فوتبالدوستان ایرانی ثبت کرد تا همواره با حسرت به آن قله نگاه کنیم.

۲ المپیک تحریم شده

المپیک ۱۹۸۰ در مسکو و المپیک ۱۹۸۴ در لس آنجلس به دلیل حمایت شوروی و امریکا از صدام در جنگ با ایران، توسط ما تحریم شد.

۱۹۸۸ سئول

این دوره یکی از پررنگ ترین بخش های تاریخ فوتبال ماست. ۱۴ بازیکن با سابقه و باتجربه تیم ملی با پرویز دهداری به اختلاف خوردند و از تیم ملی کنار کشیدند. احمد سجادی، محمد پنجعلی، اصغر حاجیلو، مرتضی فنونی‌زاده، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، حمید درخشان، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، عبدالعلی چنگیز، ناصر محمدخانی، سیدمهدی ابطحی، ضیا عربشاهی و غلامرضا فتح‌آبادی خداحافظی کردند تا دهداری به دنبال بازیکنان جوان باشد. ستاره هایی مانند احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، نادر محمدخانی، محمد تقوی، صمد مرفاوی، سیامک رحیم پور، مجتبی محرمی در این دوره تاریخی به آسمان فوتبال ما اضافه شدند.

در نتیجه این اتفاقات، دهداری با تیمی دگرگون شده راهی مسابقات مقدماتی المپیک ۱۹۸۸ سئول شد. اسفند ۱۳۶۵٫ آن روزها ما هنوز درگیر جنگ بودیم و اجازه میزبانی نداشتیم. کویت پذیرفت بازی خانگی خود را هم در قطر برگزار کند. دو بازی ما با کویت باید در قطر برگزار می شد. بازی اول میزبان بودیم و ۲ بر یک بردیم. بیژن طاهری و کریم باوی دو گل ما را زدند. بازی دوم (که کویت میزبان بود) در همان ورزشگاه با برد یک بر صفر کویت به پایان رسید تا کویت به دلیل گل زده در خانه حریف راهی دور بعد شود.

۱۹۹۲ بارسلون

از این دوره المپیک، دیگر تیم های ملی بزرگسالان اجازه حضور در مسابقات فوتبال را نداشتند. تیم امید ما به حسن حبیبی سپرده شد. تیمی پرستاره. از خداداد عزیزی تا افشین پیروانی، رضا شاهرودی، میرشاد ماجدی و یحیی گل محمدی.

آن تیم که اولین تیم امید ما بود، به دلیل تفاضل گل بهتر قطر در دور اول انتخابی حذف شد.

۱۹۹۶ آتلانتا

برای مسابقات مقدماتی این تورنمنت هم حسن حبیبی به عنوان سرمربی انتخاب شد. ستاره هایی مانند کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، مهدی پاشازاده، مرحوم مهرداد میناوند و … در این تیم حضور داشتند؛ اما در گروه سه تیمی که امارات و ترکمنستان در آن حضور داشتند مقابل امارات شکست خوردیم و از راهیابی به دور بعد محروم شدیم.

۲۰۰۰ سیدنی

کوردس آلمانی برای مسابقات مقدماتی بازیکنانی در اختیار داشت که بعدها به ستاره های بزرگ ما تبدیل شدند: جواد نکونام، علی کریمی، علیرضا واحدی نیکبخت، حامد کاویانپور، مرحوم علی انصاریان و … را در اختیار داشت اما پس از شکست مقابل بحرین و لبنان از دور مسابقات کنار رفت. محرومیت معروف یک ساله علی کریمی از فعالیت های فوتبالی، مربوط به همین مسابقات بود.

۲۰۰۴ آتن

محمد مایلی کهن سرمربی تیمی بود که باید برای حضور در المپیک ۲۰۰۴ تلاش می کرد. مهدی رحمتی، وحید طالب‌لو، امیرحسین صادقی، جلال کاملی، علی بداوی، حسین کعبی، ایمان مبعلی و جواد کاظمیان از جمله بازیکنان این تیم بودند؛ اما این تیم هم راهی به المپیک نیافت.

۲۰۰۸ پکن

رنه سیموئز برزیلی سرمربی تیم ما در مقدماتی این المپیک بود. ما در گروه استرالیا و عربستان قرار گرفتیم و حذف شدیم. علیرضا حقیقی، سوشا مکانی، حسین کعبی، مرحوم مهرداد اولادی، حسین ماهینی، مهرداد پولادی و میلاد میداوودی از جمله بازیکنان سرشناس این تیم بودند.

۲۰۱۲ لندن

تیم امید ما در این دوره به یک بازی معروف محدود می شود: بازی با عراق.

قرار بود دو بازی با تیم عراق انجام دهیم. علیرضا منصوریان سرمربی و اصغر حاجیلو هم سرپرست تیم ما بودند. ما به عراق رفتیم و بازی را با یک گل به سود خود تمام کردیم اما پس از بازی مشخص شد کمال کامیابی نیا دو اخطاره بود و اجازه حضور در این بازی را نداشت. بازی برده ما با نتیجه ۳ بر صفر به سود عراق تمام شد تا تمرکز و روحیه تا ما برای بازی برگشت در تهران نابود شود. آن بازی را هم دو بر صفر باختیم تا حذف شویم.

کریم انصاری‌فر، پیام صادقیان، محسن مسلمان، احسان حاج‌صفی، علیرضا بیرانوند و علیرضا جهانبخش بازیکنان سرشناس آن تیم بودند.

۲۰۱۶ ریو

محمد خاکپور سرمربی و محمد مایلی کهن مدیر تیمی بودند که رویای حضور در المپیک ریو برزیل را داشت. محمدرضا اخباری، محمد دانشگر، روزبه چشمی، علی کریمی، مهدی ترابی، میلاد محمدی و ارسلان مطهری بازیکنان شناخته شده آن تیم بودند. تیم ما در دور گرهی بعد از قطر ایستاد و در یک چهارم نهایی مقابل ژاپن قرار گرفت و با ۳ گل به این تیم باخت و حذف شد.

۲۰۲۰ توکیو

تیم امید ایران برای ورود به مسابقات مقدماتی المپیک ۲۰۲۰ توسط حمید استیلی هدایت می شد و پس از کره جنوبی و ازبکستان و بالاتر از چین قرار گرفت تا مثل همه تیم های امید حذف شود. امید نورافکن، مهدی قائدی، اللهیار صیادمنش و جعفر سلمانی، بازیکنانی بودند که بعدها در آسمان فوتبال ایران درخشیدند.

۲۰۲۴ پاریس

تیم امید قربانی مقاومت بیهوده مهدی تاج شد. تاج نمی خواست گزینه کمیته ملی المپیک یعنی حبیب کاشانی، مدیر تیم شود. کمیته ملی المپیک تلاش فراوانی کرد تاج را متقاعد کند این مدیر را به عنوان مدیر تیم امید معرفی کند؛ اما این اتفاق نیفتاد. فدراسیون فوتبال زمان زیادی را کشت و در نهایت حبیب کاشانی را انتخاب نکرد و بعد هم رضا عنایتی را به عنوان سرمربی تیم امید معرفی کرد تا خیلی زود از مقدماتی المپیک حذف شویم.

۲۰۲۸ لس آنجلس

حالا مهدی تاج گفته به زودی سرمربی تیم امید انتخاب خواهد شد. این وعده بعد از آن مطرح شد که احمد دنیامالی وزیر ورزش گفت تیم امید باید در بازی های آسیایی ناگویا بدرخشد و به المپیک بعدی برود.

وزیر ورزش ابتدا باید به جنگ فدراسیون فوتبال با کمیته ملی المپیک خاتمه دهد. این جنگ، سرچشمه بسیاری از اختلافات است و همین دوگانگی تصمیم سازی، اجازه نمی دهد تیم امید خوشبخت شود.

وزیر ورزش باید یک نهاد را متولی تیم امید کند تا همان نهاد پاسخ ناکامی احتمالی را بدهد. اگر وزیر بتواند این غائله را بخواباند تا فدراسیون فوتبال، انتخابی کارشناسی و درست داشته باشد و از تیم امید هم حمایت کند، تیم امید بخت خواهد داشت وگرنه به همان راهی می رود که در این ۵۲ سال رفتیم.