افزایش شانس زنده ماندن مبتلایان به سرطان پانکراس با یک ویتامین !

به گزارش زیرنویس به نقل از ایندیپندنت، دانشگاه «آیووا» نتایج مرحله دوم یک کارآزمایی تصادفی را منتشر کرده است که تاثیر اضافه کردن ویتامین ث با دز بالا به درمان‌های شیمی‌درمانی داخل وریدی برای بیماران مبتلا به سرطان پانکراس یا لوزالمعده را بررسی می‌کند.

متخصصان دریافتند که تجویز ۷۵ گرم ویتامین ث سه بار در هفته، «نرخ بقای کلی» بیماران مبتلا به سرطان پانکراس از نوع متاستاتیک در مراحل پیشرفته را دو برابر کرد و از هشت ماه به ۱۶ ماه رساند.

نرخ بقای کلی (Overall Survival Rate) به درصد افرادی اطلاق می‌شود که از زمان تشخیص یا آغاز درمان یک بیماری خاص زنده می‌مانند. این معیار معمولا برای اندازه‌گیری اثربخشی درمان‌ها یا پیش‌بینی آینده بیماران استفاده می‌شود.

طبق این مطالعه که در مجله «ردوکس بیولوژی» (Redox Biology) منتشر شد، «نرخ بقای بدون پیشرفت» هم از چهار ماه به شش ماه افزایش یافت. به این معنی که از رشد یا گسترش بیماری برای مدت بیشتری جلوگیری شد.

«جوزف کالن»، محقق اصلی و استاد جراحی و پرتودرمانی سرطان از دانشگاه آیووا، می‌گوید که این یافته‌های «تحول‌آفرین» حاصل ۲۰ سال تحقیق روی ویتامین ث هستند.

متخصصان در  آیووا پس از آزمایش‌های بسیار روی ویتامین ث در آزمایشگاه دریافتند که استفاده از دزهای بسیار بالای ویتامین ث در کشتن سلول‌های سرطانی به طرز چشمگیری موثر است. دکتر کالن توضیح داد: ما متوجه شدیم که در این دزهای بالا، اسکوربات (ویتامین ث) در واقع هیدروژن پراکسید تولید می‌کند و این هیدروژن پراکسید است که سلول‌های سرطانی را می‌کشد.

به گفته این متخصص، به نظر می‌رسد بیمارانی که در مرحله دوم این کارآزمایی مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده به آن‌ها ویتامین ث هم تزریق شد، شیمی‌درمانی را بهتر تحمل کردند. او افزود: بنابراین، آن‌ها توانستند داروهای شیمی‌درمانی را برای مدت زمان طولانی‌تر و با دزهای بالاتر دریافت کنند که این هم به کشتن سلول‌های تومور کمک می‌کند.

دکتر کالن اشاره کرد که ویتامین ث داخل وریدی ممکن است به مبارزه با انواع دیگر سرطان‌ها نیز کمک کند و همکاران او اکنون در حال تحقیق برای درمان سرطان ریه و سرطان مغز با این روش‌ هستند. به باور متخصصان، این نتیجه به طور بالقوه پیشرفتی بزرگ برای بیماران مبتلا به سرطان محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که از طریق «هم‌افزایی با شیمی‌درمانی» عمل می‌کند.

دکتر «جاشوا استراوس»، متخصص خون‌ و سرطان‌ از نیوجرسی که در این پژوهش شرکت نداشت، هم این روش درمانی را موثر خواند و گفت: آزمایش‌های کوچکی مانند این کارآزمایی جدید نشان می‌دهند ویتامین ث که هم ارزان‌قیمت است و هم به‌راحتی تحمل می‌شود، می‌تواند اثربخشی شیمی‌درمانی را بالا ببرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

به گفته استراوس، ویتامین ث یا اسید اسکوربیک یک ماده مغذی ضروری است که در مواد غذایی مختلف مانند مرکبات، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، کلم بروکلی، توت‌فرنگی، کلم و اسفناج یافت می‌شود. ویتامین ث در رشد و ترمیم بافت‌ها، تولید کلاژن، بهبود زخم، سلامت استخوان و پوست و همچنین تقویت سیستم ایمنی نقش دارد.

ویتامین ث در دزهای پایین‌تر به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده مصرف روزانه ۷۵ میلی‌گرم تا ۹۰ میلی‌گرم از آن را توصیه می‌کند.

دکتر کالن اشاره می‌کند که بدن وقتی مقدار کافی ویتامین ث جذب کرد، مقدار اضافی را از طریق کلیه‌ها دفع می‌کند و جذب نخواهد شد، اما زمانی که دز آن به مقدار بسیار بالاتر افزایش یابد، مانند ۷۵ گرم به یک پروــ‌اکسیدان تبدیل می‌شود و در واقع گونه‌های فعال اکسیژن ایجاد می‌کند که سلول‌های سرطانی را به‌خوبی از بین می‌برند.

طبق گفته دکتر کالن، برای ادامه تحقیقات، به حمایت چند میلیون دلاری یک شرکت داروسازی نیاز است تا فاز ۳ کارآزمایی انجام شود. او به بیماران مبتلا به سرطان که می‌خواهند ویتامین ث داخل وریدی تزریق کنند، توصیه کرد با متخصص سرطان خود مشورت کنند.

استراوس و نویسندگان مطالعه برخی از محدودیت‌های کارآزمایی از جمله حجم نمونه کوچک (۳۴ بیمار) و نبودن تنوع در گروه تحت مطالعه را هم تایید می‌کنند و می‌گویند برای تایید نتایج، اجرای کارآزمایی مرحله سوم ضروری است.

آن‌ها تاکید کردند که هرچند این آزمایش نتیجه‌ای «بسیار خوب» داشت، اما «معجزه درمان سرطان» نیست. بلکه دقیقا چیزی است که به آن نیاز داریم: پیشرفت‌های مثبت و تدریجی در مبارزه با سرطان.