انچه برای پیرچشمی مضر است!

پیرچشمی یک مشکل کاملا رایج است که تقریبا برای همه افراد در سنین بالا اتفاق می افتد. اما هرچه این بیماری دیر تر و با شدت کمتر رخ دهد برای افراد مطلوب تر است. در همین راستا ما در اینجا به مواردی که موجب بروز پیرچشمی زود رس می شوند اشاره میکنیم. همچنین مواردی که موجب افزایش شدت پیرچشمی و یا بدتر شدن آن می شوند در این مقاله هستند.

پیرچشمی چیست؟

پیرچشمی، یکی از شایع‌ترین و آزاردهنده‌ترین بیماری‌های چشمی است که با افزایش سن بیشتر در سالمندان ایجاد می‌شود. این بیماری به دلیل  کاهش میزان انعطاف‌پذیری، سفتی عدسی و هم‌چنین کاهش قابلیت تطبیق عدسی چشم در مشاهده نوشته‌ها و فاصله‌ی نزدیک ایجاد می‌گردد. افراد مبتلا به پیرچشمی، برای دیدن اشیا از نزدیک با مشکل مواجه شده و نمی‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را به درستی انجام دهند. این بیماری بیشتر در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی و بیشتر در سالمندان رخ می‌دهد.

چه چیزهایی برای پیرچشمی مضر است؟

پیرچشمی، یکی از مشکلات شایع در بینایی است که ممکن است برای همه اتفاق بیفتد. ولی میزان شدن آن متفاوت خواهد بود. بیشتر افراد با افزایش سن، به این بیماری مبتلا می‌شوند و عوارض آن می‌تواند آن‌ها را آزار دهد. برخی از چیزها، برای پیرچشمی می‌تواند مضر واقع گردد. با شناسایی این موارد می‌توانید از قرار گرفتن در معرض آن‌ها پرهیز نموده و از عوارض آن در امان بمانید.

با توجه به این‌که افراد سالمند مبتلا به این بیماری، از بیماری خود رنج برده و نمی‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را به راحتی انجام دهند؛ بنابراین نیاز به یک پرستار مرد دارند. تا بتواند در بهبود این بیماری به سالمندان کمک کند. از مهم‌ترین چیزهایی که برای این بیماری مضر است می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱٫ نور خورشید و اشعه ماوراءبنفش

یکی از چیزهایی که برای پیرچشمی مضر است، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و هم‌چنین، اشعه ماوراءبنفش است. اشعه نور خورشید، با تاثیر گذاشتن بر عدسی و ساختار داخلی چشم، می‌تواند به پیشرفت این بیماری کمک نماید. هم‌چنین، اشعه ماورا بنفش در پروتئین‌های عدسی چشم تغییراتی را به وجود آورده و می‌تواند باعث ایجاد پیرچشمی در افرادی که مبتلا نیستند، شود. شما می‌توانید برای جلوگیری از این اتفاق، از عینک‌های آفتابی در نور استفاده کنید.

۲٫ نداشتن تغذیه سالم

یکی دیگر از مواردی که می‌تواند باعث افزایش و پیشرفت زودهنگام پیرچشمی گردد، عدم داشتن رژیم غذایی مناسب است. داشتن یک تغذیه مناسب و سالم، علاوه بر این‌که می‌تواند سلامت بدن را افزایش دهد، از ایجاد این عارضه جلوگیری می‌کند. شما می‌توانید در رژیم غذایی خود از انواع ویتامین‌های C،E و هم‌چنین اسیدهای چرب ضروری و امگا ۳ استفاده نمایید؛ زیرا عدم وجود این ویتامین‌ها در رژیم غذایی باعث می‌شود ساختار کلی چشم ضعیف شده و روند پیری چشم افزایش یابد. توجه کنید که استفاده از غذاهای فرآوری شده، فاقد مواد مغذی و چرب می‌تواند باعث ضعیف شدن چشم‌ها گردد.

۳٫ استفاده زیاد از دستگاه‌های دیجیتال

استفاده زیاد از دستگاه‌هایی مثل تبلت‌ها، کامپیوترها و گوشی‌های هوشمند می‌تواند باعث پیشرفت سریع پیرچشمی شود. هم‌چنین مواردی مانند تماشا کردن صفحه‌های نمایش به مدت زیاد علاوه بر خستگی و خشکی چشم‌ها باعث کاهش تمرکز می‌گردد. یکی دیگر از موارد مضر، نگاه کردن از انواع دستگاه‌های دیجیتال از فاصله نزدیک است که باعث ایجاد اختلال در عملکرد عدسی خواهد شد.

۴٫ مصرف سیگار و دخانیات

یکی از مهم‌ترین مواردی که به شدت برای سلامت بدن انسان و چشم‌های او مضر بوده، استفاده از سیگار و دخانیات است. در سیگار، انواع مواد شیمیایی و نیکوتین وجود داشته که مصرف آن می‌تواند جریان خون به چشم‌ها را کاهش داده و بافته‌ای حساس چشم را تخریب می‌کند. به همین دلیل، به تدریج شدت بینایی فرد کاهش یافته و روند پیرچشمی تسریع می‌گردد.

۵٫ استرس و عدم خواب کافی

استرس و عدم خواب کافی، یکی دیگر از مواردی است که می‌تواند روند ایجاد پیرچشمی را تسریع کنند. استرس که به راحتی می‌تواند سلامت انسان را به خطر بیندازد؛ باعث افزایش فشار داخلی چشم‌ها شده و به عدسی و عصب چشم آسیب وارد می‌کند. به همین دلیل، استرس و کمبود خواب باعث عدم توانایی در بازسازی چشم‌ها شده و می‌تواند روند پیری چشم را افزایش دهد.

۶٫ عدم محافظت از چشم‌ها در برابر انواع مواد شیمیایی

مواد شیمیایی، آلاینده‌ها و برخی از عوامل محیطی آسیب‌زا مانند دود و گردوغبار، با آسیب زدن به بافت چشم می‌توانند باعث ایجاد پیرچشمی شوند. هم‌چنین، انواع مواد شیمیایی مضر در کارخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها علاوه بر ایجاد التهاب در چشم، بافته‌ای چشم را تخریب نموده و سلامت شبکیه و عدسی را به خطر می‌اندازند.

علت پیرچشمی

با افزایش سن، در بدن تغییراتی به وجود می‌آید که اجتناب‌پذیر بوده و قابلیت برگشت ندارند. یکی از این تغییرات ایجاد پیرچشمی است. به‌طورکلی، بهتر است بدانید این بیماری خیلی حاد نبوده و به راحتی می‌توانید آن را درمان نمایید. از مهم‌ترین علل ایجاد این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای: برخی از بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، افسردگی و فشارخون می‌تواند زمینه را برای ایجاد پیرچشمی فراهم کنند.
• بالا رفتن سن: یکی از دلایلی که فرد می‌تواند به این بیماری مبتلا میشوند، افزایش سن است. با افزایش سن و کاهش قدرت عضلات چشم، این بیماری را ایجاد می‌گردد.
• مصرف سیگار و الکل: سیگار و الکل، با به خطر انداختن سلامت چشم‌ها می‌توانند باعث ایجاد پیرچشمی شوند.
• استفاده زیاد از موبایل و کامپیوتر: استفاده مدام و زیاد از وسایل دیجیتالی مانند تبلت و گوشی‌های هوشمند خصوصا از فاصله نزدیک، می‌تواند باعث افزایش ابتلا به پیری چشم حتی در جوانان شود.
• جنسیت: طبق تحقیقات انجام شده، خانم‌ها نسبت به مردان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پیرچشمی هستند.
• کم‌خوابی: کم خوابی، کم خوابی، یا شب‌بیداری‌های مداوم می‌تواند به عصب چشم‌ها و عضلات چشم آسیب جدی وارد کند و باعث افزایش ابتلا به پیری چشم گردد.

علائم پیر چشمی

پیرچشمی، به عنوان ایجاد مشکل در بینایی فرد مخصوصا سالمندان، دارای علائم گوناگونی است. در ادامه به معرفی مهم‌ترین علائم ایجاد کننده پیرچشمی می‌پردازیم که با مشاهده آن‌ها به پزشک مراجعه نموده و آن را درمان نمایید.

• دور کردن کتاب و یا گوشی برای این‌که کلمات به وضوح دیده شوند.
• ابتلا به تاری دید، موقع خواندن مطالب
• داشتن سردردهای شدید و خفیف، خستگی بیش از حد چشم پس از انجام فعالیت و خواندن مطالب
• پلک زدن‌های مداوم
• ایجاد سرگیجه در فرد پس از انجام فعالیت
• ایجاد خواب آلودگی
• مشکل داشتن در خواندن نوشته‌ها و حروف
• مشاهده نمودن متن و یا یک نوشته‌ با چشم‌های نیمه باز
• افزایش نمره چشم
• داشتن سوزش در چشم‌ها

سوالات متداول

مهم‌ترین علت پیرچشمی را چه چیزی معرفی کرده‌اند؟

از مهم‌ترین علت های این بیماری، می‌توان به قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اشعه‌های مضر دیگر اشاره کرد.

آیا جراحی می‌تواند پیرچشمی را به صورت قطعی درمان کند؟

خیر، این بیماری درمان قطعی نداشته و با استفاده از انواع روش‌ها فقط می‌تواند آن را بهبود بخشید و جلو پیشرفت آن را گرفت.

پیرچشمی در چه سنینی شایع‌تر است؟

این بیماری بیشتر در افراد ۴۰ تا ۶۰ سال رایج‌تر است.