تولدت مبارک؛ پیر شدی جوان/ کیمیایی به نام زیرنویس

گاهی باید ایستاد و به جای روبه‌رو، پشت سر را نگریست. زمانی باید به جای محاسبه پله‌های باقیمانده، پلکان طی شده را شماره زد. روزهایی در تقویم وجود دارند که در آن‌ها به جای آینده‌نگری، باید در گذشته سیر کرد.

ششم آذر سال ۱۳۷۶ وقتی بزرگان و پیشکسوتان ما مسلسل زیرنویس را به راه انداختند و این نشریه از آن روز مهمان همیشگی دکه‌های روزنامه فروشی شد، کمتر کسی تصور می‌کرد نهالی که کاشته شده، به درختی تنومند تبدیل شود و بعدا، ما سایه‌نشین این سایه پهناور شویم که بر فراز تپه مطبوعات ایران گسترده شده است.

ششم آذر ۷۶ فکر همه اهالی ورزش به بازی برگشت ایران – استرالیا بود و رویایشان، خلق حماسه ملبورن. رویایی که دو روز بعد لباس واقعیت بر تن کرد اما یادمان نرود آرزوی بنیان‌گذاران زیرنویس هم سال‌هاست که محقق شده و با وجود این‌همه مشکلات که در مسیر انتشار یک روزنامه کاغذی وجود دارد، بیست‌وهفت سال انتشار بی‌وقفه قطعا چیزی کمتر از تعبیر یک رویای بزرگ نیست.

امروز سالگرد انتشار روزنامه‌ای است که برای بسیاری از ما خاطره دوی امدادی را زنده می‌کند؛ خاطره بزرگانی که کار را استارت زدند، نهال زیرنویس را در زمین مطبوعات کاغذی ایران کاشتند، از آن مراقبت کردند و این امانت بزرگ را به ما رساندند. عزیزانی که گروهی از آن‌ها حالا دیگر در جمع ما حضور ندارند و متاسفانه برخی نیز از آسمان نگاهمان می‌کنند هرچند دور نیست زمانی که ما هم این امانت را در دستان نسل جوان‌تر بگذاریم و خودمان از گوشه‌ای در دنیا و شاید هم از آسمان نظاره‌گر تلاش آن‌ها باشیم.

بسیاری از ما با زیرنویس سبک جدید روزنامه‌نگاری را شناختیم و به پای روزنامه‌ای که حالا دیگر برایمان حکم خانه را دارد، پیر شدیم. روزنامه‌ای که زمانی بخشی از خانواده ما بود اما آن‌قدر بزرگ و بزرگتر شد که حالا ما قسمتی از خانواده بزرگی به نام زیرنویس هستیم.

روزنامه زیرنویس ششم آذر سال ۷۶ منتشر شد و از امروز وارد بیست‌وهشتمین سال فعالیتش می‌شود. روزنامه‌ای که بزرگ‌ترین سرمایه‌اش، نگاه پرمهر شما مخاطبان عزیز و البته تلاش شبانه‌روزی همه مجموعه‌ای بوده که در این سه دهه جانانه پای کار ایستادند و شانه‌هایشان زیر سنگینی این بار طاقت‌فرسا استوار ماند. در روزهایی که مشکلات انتشار روزنامه کاغذی از مثنوی هفتادمن هم بیش‌تر است، زیرنویس همچنان ایستاده و به خود می‌بالد از این‌که مخاطبانش نیز او را فراموش نکرده‌اند.

۲۷ سال از روزی که رفاقتمان روی دکه‌ها با شما آغاز شد، می‌گذرد و در این مدت عزیزان زیادی از قافله ما مسافر ابدیت شده‌اند؛ از ناصرخان احمدپور اولین سردبیر زیرنویس تا عباس‌آقا عبدالمکی، اکبرخان مطیعی، فتح‌الله فتحی، خانم رفعت بلورچی، آقای شیخی، احمد کاظمی، کمال‌الدین ذاکرزاده و…

تولدت مبارک روزنامه دوست‌داشتنی، ریشه‌هایت استوار درخت راست‌قامت مطبوعات ورزشی، سایه‌ات پایدار سایه‌گستر فراموش‌نشدنی.