آمار‌ها نشان میدهد که شیوع ابتلا به دیابت و موارد پیش دیابت در کشور، همانند نوعی سونامی به طرز نگران کننده‌ای رو به افزایش است. نگاهی به داده‌های منتشر شده از وضعیت ابتلا به دیابت در ایران گویای وضعی وحشتناک است؛ برخی رسانه‌ها از آن با عنوان «سونامی» یاد کرده‌اند و برخی کارشناسان گفته‌اند هنوز […]
آمار‌ها نشان میدهد که شیوع ابتلا به دیابت و موارد پیش دیابت در کشور، همانند نوعی سونامی به طرز نگران کننده‌ای رو به افزایش است.
نگاهی به داده‌های منتشر شده از وضعیت ابتلا به دیابت در ایران گویای وضعی وحشتناک است؛ برخی رسانه‌ها از آن با عنوان «سونامی» یاد کرده‌اند و برخی کارشناسان گفته‌اند هنوز پیامد‌های این روند ابتلا به درستی به چشم ما نیامده است.
چند روز پیش حتی یکی از کارشناسان حوزه سلامت معتقد بود که دیابت در ایران به‌صورت «اپیدمی» درآمده است. همه این اوصاف نشان از وخامت اوضاع بیماری دیابت در ایران دارد، بیماری که به‌نوعی ام‌المرائض است. همایش «تازه‌های دیابت» دیروز با حضور مسئولان وزارت بهداشت و درمان برگزار شده که از میان حرف‌های مسئولان در این همایش می‌توان به داده‌های هولناکی رسید. به‌عنوان مثال، حالا ما می‌دانیم اگرچه ایران در منطقه‌ای قرار دارد که میزان ابتلا به دیابت ۸۷ درصد رشد کرده، اما این میزان رشد ۸۷ درصدی در میان جمعیت ۷۳ میلیون‌نفری رخ داده است.
آنچه باعث شده نگرانی‌ها در رابطه با ابتلا به دیابت دوچندان شود همین روند رو‌به‌رشد میزان ابتلا است، آن‌قدر که حتی سازمان بهداشت جهانی هم اعتراف کرده درباره پیش‌بینی میزان ابتلا به این بیماری دچار خطای محاسباتی بزرگی شده است.
آمار‌های جهانی هم همچنان معطوف به دو سال پیش است و در همان آمار‌های جهانی اعلام شده، ایران با داشتن ۴.۵میلیون نفر دیابتی در رتبه دوم میزان ابتلا در جهان قرار دارد. اما این آمار حالا با رشدی هراس‌آور به ۷.۵میلیون نفر دیابتی در ایران رسیده است. این آمار از زبان کوروش اعتماد، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت اعلام شده، اما حتی همین آمار هم پیوست‌های دیگری دارد.
به‌عنوان مثال آنطور که اعلام شده ۷۵ درصد از این جمعیت ۷.۵میلیونی مبتلا به دیابت در ایران از بیماری خود آگاه هستند و ۲۵ درصد آنها حتی نمی‌دانند که مبتلا هستند! متاسفانه تعداد افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند یا در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند و شناسایی نمی‌شوند، نسبت به جمعیت کلی آن بسیار زیاد است. با توجه به این شرایط، اطلاع‌رسانی درباره دیابت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ به‌طور مثال، برخی افراد اظهار می‌کنند که میزان قند خون ناشتای آنها ۱۲۰ است و با مصرف توت خشک می‌توانند قند خون خود را کنترل کنند، اما پس از مدتی و با انجام یک تست قند خون با عدد بیشتری مواجه می‌شوند. حتی اگر به پیامد‌های وحشتناک این بیماری در سلامت افراد هم توجهی نکنیم و فقط باچرتکه بخواهیم نامنصفانه هزینه‌های این بیماری را فهرست کنیم هم به اعداد عجیبی می‌رسیم.
به عنوان مثال، براساس بررسی‌های علمی انجام شده، در سال۱۴۰۲، هر بیمار دیابتی بستری شده در بیمارستان به طور متوسط ۱۳.۵میلیون تومان هزینه داشته است که برای به‌دست‌آوردن رقم هزینه آنها در امسال با توجه به تورم ۳۴ درصدی سالانه تاکنون این عدد به رقمی نزدیک ۱۷.۵میلیون تومان رسیده است. سال ۱۴۰۲، کل بیماران دیابتی کشور هزینه‌ای بالغ بر ۵۴ هزار میلیارد تومان (همت) داشته‌اند، یعنی یک‌سوم بودجه حوزه سلامت در همان سال! با ادامه همین روند و عدم مداخله دولت برای پیشگیری و کنترل دیابت، هفت سال دیگر، هزینه درمان دیابت در کشور به‌تنهایی ۴۷۲ هزار میلیارد تومان خواهد شد، یعنی ۹ برابر هزینه‌های امسال!
منبع: روزنامه جام جم
