به گزارش پایگاه خبری تحلیلی زیرنویس، چهاردهمین همایش بزرگ شعر و موسیقی کانون ادبی زمستان با حضور شاعران، ترانه‌سرایان و اهالی موسیقی برگزار شد.
در ابتدای برنامه مجید معارف‌وند، احسان افشاری، همایون حسینیان، صابر سعدی پور، مریم بذری، داود رحمت الهی، شروین سلیمانی و علیرضا مرتضی‌قلی به شعر و ترانه خوانی پرداختند.
همچنین در این برنامه حمید غلامعلی و مانی رهنما با اجرای پیانویی بهرام دهقانیار هنرنمایی کردند و آیدین نظمی به همراه فواد امیری و وحید مهراد به اجرای موسیقی پرداختند. همچنین گرشا قباد، خشایار فکی و دانیال شهرتی نیز در اجراهای جداگانه، آثار خود را ارائه کردند.
در بخش تقدیر و تجلیل نیز به پاس سال‌ها فعالیت موسیقایی بهرام دهقانیار از ایشان تجلیل به عمل آمد که به ترتیب بهرام شاه محمدلو، ایرج راد، فرهنگ جولایی، مانی جعفرزاده، محمدرضا چراغعلی، حمید غلامعلی و مانی رهنما درباره او سخن گفتند.
بهرام شاه محمد لو در این بخش اظهار کرد: بهرام دهقانیار من را شگفت زده کرد وقتی تیتراژ اول و آخر آقای حکایتی را ساخت. در این مجموعه میان دو قسمت برنامه، سراغ تعریف قصه می‌رفتیم و یک دقیقه تعویض صحنه با ریتم تند داشتیم و برای موقعیت جدید آماده می‌شدیم و بهرام دهقانیار برای این تغییر صحنه یک دقیقه پیانو زد که ماندگار شد. خانه آبی را هم با دهقانیار کار کردم و موسیقی متن و تیتراژ را باز وی آماده کرد و مرا وادار کرد که خوانندگی کنم.
وی ادامه داد: دهقانیار جز نبوغ و خلاقیت واقعی نیست و همکاری با او باعث افتخار من بوده و هست.
ایرج راد نیز یادآور شد: کار بداهه در موسیقی و تئاتر و هنرهای دیگر جایگاه ویژه‌ای دارد. هرکسی توان بداهه ندارد، باید در جوهر هنرمند وجود داشته باشد تا زمینه خلاقیت واقعی به وجود آید، تکرار شدنی هم نیست و در یک لحظه زاییده می‌شود و اگر ثبت و ضبط شده باشد اثری جاویدان می‌شود.
وی ادامه داد: زمینه‌های کودک درون انسان هنوز موسیقی آقای حکایتی را می‌پسندد و این کار هنوز بیادماندنی است و وجود دهقانیار امیدوارم ماندگار باشد.
فرهنگ جولایی نیز با اشاره به تهیه کنندگی برنامه‌های رادیویی توضیح داد: طرحی به شبکه جام جم دادم که دو نسل را کنار هم بنشانم و بهانه آن توجه هنرمندان ممنوع الکار بود. اگر آن اسامی را می‌دادم نمی‌پذیرفتند. بابک بیات برای آنکه کسی کنارش بنشیند بهرام دهقانیار را به من معرفی کرد و این برنامه حداقل دو یا سه بار پخش شد.
مانی جعفر زاده نیز اظهار کرد: تولد عزیزانم را بیاد دارم و می‌دانستم تولد بهرام دهقانیار است. شکسپیر می‌گوید شرط پادشاهی این است که خردمند باشی؛ برای پادشاهی در هر چیزی باید خردمند باشی و بهرام ملودی‌هایی را ساخته که انبوهی بازتکرار شده و کارهای او را ساخته‌اند و از این نظر او پادشاه است. یادآوری این جایگاه او را مشعوف نمی‌کند و بیشتر از یک لبخند نمی‌زند و این لحظه سعادت یک هنرمند است و بابت زحماتی که برای فرهنگ کشیده تشکر می‌کنم و به او افتخار می‌کنیم.
محمدرضا چراغعلی آهنگساز نیز اظهار کرد: خیلی از فعالان عرصه شعر و موسیقی شاید آرزو دارند پیش از ۶۰ سالگی بزرگداشتشان برگزار شود و این اتفاق بزرگی است. دهقانیار ۳۰ سال پیش اثری ساخته که ما هنوز کیف می‌کنیم. شاگردان، تالیفات و اینکه آثار هنرمند نیاز به زیرنویس ندارد از ویژگی‌های او است. ما آهنگسازان زیادی داریم که مردم آهنگ‌های آنها را نمی‌شناسند. بهرام دهقانیار جهات مختلف را دارد. گمشده این روزهای موسیقی ما احترام به پیشکسوت است و این روزها این مهم اتفاق نمی‌افتد و احترام بزرگتر را حفظ نمی‌کنند.
حمید غلامعلی نیز با ذکر خاطره‌ای از بهرام دهقانیار در ۲۰ سالگی در استودیو ۱۰۳ تلویزیون اظهار کرد: دست وی که برای خواندن من روی ساز رفت فهمیدم در عین سادگی، اثری را می‌سازد که به یاد می‌ماند و شناخت کار آقای حکایتی بخاطر کار بهرام دهقانیار است. سبک وی محدود نیست و من از او کارهایی را از موسیقی سنتی شنیدم که متحیر شدم و به همه فنون مهارت دارد.
مانی رهنما نیز اظهار کرد: آنچه مرا با چشم پر از اشک کشاند بهرام دهقانیار است و خوشحالم او را می‌بینم. در فصل پرواز ساخته بابک بیات، وی گفت مشکل تنظیمات حل شده و باید پیش کسی برویم که دیگر این مشکل را حل می‌کند و با بهرام در ادامه آشنا شدم. شخصیت بهرام به گونه‌ای است که دوست دارید پیش او باشید و تاسف می‌خورم که چرا کارهای بیشتری با دهقانیار انجام ندادم و هرکاری کردیم در حافظه مردمی ماندگار شده است.
سپس بهرام دهقانیار روی صحنه آمد و با تقدیر از همکاران و دوستانش گفت: از برگزاری این مراسم تقدیر می‌کنم و امیدوارم لیاقت این را داشته باشم. عشقی که به موسیقی و فرهنگ کشور داشتم، تاثیر داشته باشد و از خداوند فرصت می‌خواهم در باقی مانده عمرم بتوانم این وظیفه را انجام دهم. دوست دارم صدای موسیقی و شعر را بشنوم تا صحبت کنم.
در پایان تندیس مراسم توسط استاد ایرج راد به بهرام دهقانیار اهدا شد.
۲۲۰۵۷
