در روزهای اخیر، پدیدهای عجیب در خیابانهای روسیه و برخی کشورهای همسایه آن توجه رسانهها و مقامات را به خود جلب کرده است. نوجوانانی که خود را به شکل حیوانات درآورده و چهار دست و پا راه میروند، در حال گسترش رفتارهای غیرمعمول و گاه خطرناک هستند.
ظهور حیواننمایی در فضای عمومی
این پدیده که به «چهارپایی» (quadrobing) معروف شده، شامل تقلید رفتار حیوانات توسط افراد جوان است. آنها با پوشیدن لباسهای مشابه حیوانات، ماسک، پنجه و دم، حرکات و صداهای حیوانات را تقلید میکنند. تصاویر و ویدئوهایی از این افراد در حال چهار دست و پا راه رفتن در خیابانها، پارس کردن، میو میو کردن و حتی حمله به عابران منتشر شده است.
نگرانیهای اجتماعی و واکنش مقامات
این رفتار عجیب باعث نگرانی مقامات و کارشناسان شده است. در ازبکستان، پلیس در جستجوی نوجوانی است که با تقلید رفتار سگ، حداقل یک نفر را گاز گرفته است. دولت این کشور تهدید کرده والدین کودکانی که در ملأ عام چنین رفتاری داشته باشند را جریمه خواهد کرد.
کارشناسان هشدار دادهاند که این رفتار میتواند منجر به پرخاشگری، آسیب جسمی و روانی به خود و دیگران و انزوای اجتماعی شود. ناتالیا کوزیخینا، سناتور روس، بر اهمیت هدایت کودکان به سمت فعالیتهای ورزشی و آموزشی سالم تأکید کرده است.
تلاش برای مقابله قانونی با پدیده چهارپایی
قانونگذاران روسی در تلاش برای وضع قوانینی جهت ممنوعیت این روند هستند. آنها معتقدند این پدیده میتواند به طور جدی به نوجوانان و اطرافیانشان آسیب برساند. کاترینا میزولینا، رئیس اتحادیه اینترنت امن روسیه، از دریافت نامههای متعدد در مورد قلدری و حملات این افراد خبر داده است.
دنیس مایدانوف، قانونگذار روس، اظهار داشته: «در ابتدا به نظر میرسید این فقط یک بازی است، اما وقتی کودکان شروع به درک آن به عنوان شیوه زندگیشان کردند، دیگر یک بازی نبود. واضح است که چهارپایی برای فرزندان ما مفید نیست و راههای بهتری برای سرگرم شدن وجود دارد.»
ریشههای اجتماعی و روانشناختی این پدیده
کارشناسان معتقدند این رفتار میتواند نشانهای از مشکلات عمیقتر اجتماعی و روانی در میان نوجوانان باشد. نیاز به جلب توجه، احساس بیگانگی با جامعه، و یا تلاش برای یافتن هویتی متفاوت میتواند از دلایل گرایش به این رفتار باشد.
برخی روانشناسان بر اهمیت درک ریشههای این رفتار و ارائه راهکارهای سازنده برای ابراز خلاقیت و فردیت نوجوانان تأکید میکنند. آنها معتقدند به جای سرکوب کامل این رفتار، باید راههای سالمتری برای ابراز وجود و تخلیه انرژی به نوجوانان آموزش داده شود.