با انتخاب مظفری به عنوان استاندار جدید خراسان رضوی معادلات جدیدی در ورزش این استان قطعا شکل خواهد گرفت. سیاست‌های جدید، دیدگاه‌های تازه و نقشه‌های بهتر برای حرکت رو به جلوی ورزش تنبل شمال شرق کلی‌ترین انتظارات از شخص اول اجرایی خراسان رضوی است. این ادعا که ورزش در دوره استاندار قبل در اولویت‌های آخر بود پر بیراه نیست و امید است که ورزش در زمان مظفری رده‌های بالای اولویت باشد. استان خراسان از بُعد نشاط اجتماعی جایگاه خوبی را در میان سایر استان‌ها ندارد و درد اصلی نبود شور و نشاط اجتماعی، تنها ورزش و به خصوص پرداختن به ورزش قهرمانی است.
جدای از بحث نداشتن تیم فوتبال در لیگ برتر که قصه پر غصه همیشگی خراسان رضوی است به دلیل فراری بودن اسپانسر‌ها و بخش خصوص از ورزش در سایر رشته‌های لیگ برتری هم عملا خراسان رضوی تبدیل به زنگ تفریح شده و این برای مردمانی که روزگاری سرآمد بسیاری از ورزش‌ها در کشور بودند خجالت آور است. آقای استاندار هنوز کت شان را درنیاورده بد نیست بداند که در این استان شورای عالی ورزشی تشکیل شده، اما به دلیل بی میلی استاندار قبلی خیلی خبر‌های خوبی از آن به بیرون درز پیدا نکرده است. مصوبات آن هم چنگی به دل نزد تا درب ورزش خراسان همچنان بر پاشته بی مهری قیج قیج کنان بچرخد.
حالا انتظار از استاندار تازه نفس این است که قبل ازهر کاری ورزش این خطه را در برنامه‌های بالایی اصلاحی خود بگنجاند و زمینه آشتی بخش خصوصی با ورزش را مهیا کند و البته بودجه‌های کارخانه‌های بزرگ صنعتی حاضر در استان را که روانه استان‌های دیگر می‌شود در داخل همین خطه حفظ و خرج سلامتی مردمانی کند که در معرض آلاینده‌های آنها قرار دارند.
در این بین البته پرداختن به ساختن نابه سامانی‌های ورزش مشهد با توجه به پای کار بودن شهرداری و کمیسیون ورزش شورای شهر به نظر مهم‌تر و آسان‌تر است. واقعیت این است که هر چقدر در بخش‌های دیگر برای ورزش مشهد سنگ اندازی می‌شود خوشبختانه شورای شهر و کمیسیون ورزش شورا با آغوش باز و تلاش بی وقفه در جهت ایجاد نشاط اجتماعی تلاش کرده است و می‌کند. فقط کافی است استانداری به عنوان کاتالیزور کمک کند که برنامه‌های شهری برای رونق ورزش شهروندی و حتی قهرمانی بدون مانع به جلو برود.
