زیرنویس، گروه استان: داستان دپو وانباشت برنج به مهر و پاییز امسال هم کشیده شد و کشاورزان وبرنجکاران از این وضعیت ناراضی هستند.
با آنکه شرکت‌های زنجیره‌ای برای خرید برنج به میدان آمدند و قیمت کف پایه برنج تعیین شده است اما همچنان دپو و انباشت برنج کشاورزان و شالیکاران را رنج می‌دهد و به نظر می‌رسد نسخه پیچی پشت میزی دولت‌ها برای حل مشکلات باغداری و کشاورزی نتیجه بخش نبوده است.
مازندران همچنان صدرنشین تولید برنج در کشور به شمار می‌رود و امسال وضعیت تولید این محصول در استان به نسبت سال‌های قبل مطلوب بوده است. چند ماهی از برداشت برنج در مازندران می‌گذرد و برخی از کشاورزان شالی ها را برای تبدیل به برنج به شالیکوبی ها بردند.
جعفر کمالی برنجکار مازندرانی که سالانه دو هکتار از مزرعه اش را زیر کشت برنج می‌برد، می‌گوید: هر سال به صورت مشارکتی مزرعه را به زیر کشت برنج می برم و با آنکه امسال وضعیت تولید خوب بود اما به دلیل بالابودن هزینه‌ها، قیمت‌ها با آن همخوانی ندارد.
افزایش دستمزد کارگران، هزینه‌های نهاده‌ها مثل کود و سم، شالیکوبی ها و غیره دلیل بالارفتن هزینه‌های تولید است
وی در گفت وگو با خبرنگار مهر افزایش دستمزد کارگران، هزینه‌های نهاده‌ها مثل کود و سم، شالیکوبی ها و غیره را دلیل بالارفتن هزینه‌های تولید دانست و گفت: امسال دو تن و ۸۰۰ کیلوگرم برنج برداشت دارم که با کسر هزینه‌ها، عایدی چندانی نداشتم.
وی با بیان اینکه قیمت برنج نسبت به دیگر محصولات چندان بالا نیست، گفت: زحمت و رنجی که برنجکاری دارد سبب می‌شود تا هر سال اقبال برای کشت این محصول کمتر شود.
در سال جاری برای اولین بار قیمت کف برنج داخلی از سوی دولت برای محصولاتی نظیر برنج پرمحصول و طارم محلی اعلام شد و طبق این مصوبه، برنج پرمحصول ندا، فجر و شیرودی بین ۷۰ تا ۷۵ هزار تومان و طارم محلی با ۱۰ درصد شکستگی به قیمت ۹۰ هزار تومان برای هرکیلوگرم توسط شورای قیمت گذاری محصولات کشاورزی تعیین شد.
تعیین این نرخ‌ها در حالی است که کشاورز و شالیکار در زمین شالی منطق و حساب و کتاب خاص خود را دارد و به گفته سلمان حسینی شالیکار مازندرانی وقتی برای محصول مشتری پیدا نمی‌شود مجبور است با قیمت کمتر و حتی به صورت چکی به فروش برساند.
وی در گفت وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: شالیکار و کشاورز بعد از برداشت برنج مجبور است آن را به موقع و سریع به فروش برساند تا بتواند هزینه‌های ناشی از شالیکاری و یا قرض و وامی که دارد را پرداخت کند.
وی ادامه داد: سال قبل هم خرید توافقی برنج توسط شرکت‌های زنجیره‌ای در استان و منطقه اجرا شد و این شرکت‌ها برنج مرغوب را با قیمت ناچیز و به صورت چکی خریداری می‌کردند و برای کشاورز صرفه نداشت.
در استان مازندران بیش از ۳۰۰ هزار بهره بردار بخش کشاورزی وجود دارد و دپوی برنج در شالیکوبی ها و فعالیت واسطه‌ها برای خارج کردن این محصول راهبردی از دست کشاورزان و شالیکاران از مشکلات مهم و عمده فراروی کشاورزی استان به شمار می‌رود.
همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که سال‌های اخیر هزینه‌های تولید محصول افزایش چشمگیری داشته است و شالیکاران آورده اقتصادی چندانی نداشتند و انبارهای شالیکاران و شالیکوبی ها مملو از برنج است و برنج هرسال نیز بر محصول سال قبل در انبارها افزوده می‌شود.
دپوی برنج در انبارها آینده زراعت استان را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است
رئیس مجمع نمایندگان مازندران با اشاره به تولید یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن برنج در استان گفت: دپوی برنج در انبارها آینده زراعت استان را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
رضا حاجی پور در گفت وگو با خبرنگاران با اشاره به ارسال نامه‌ای به معاون اول رئیس جمهور خواستار مداخله فوری دولت برای فروش برنج‌های تولیدی سال جاری کشاورزان مازندرانی شد و افزود: نافروشی برنج‌های تولیدی برنج کاران اقتصاد آنها را سخت تحت تأثیر قرار داده است.
وی با اشاره به تولید یک میلیون و۲۰۰ هزارتن محصول شالی در اراضی شالیزاری مازندران این اقدام کشاورزان مازندرانی را تحکیم پایه‌های استقلال و امنیت غذایی کشور دانست و خاطر نشان کرد: حمایت دولت از تولید برنج به‌عنوان کالای استراتژیک در راستای تقویت امید زارعان و امنیت غذایی کشور ضرورت دارد.
کارگروه حمایتی ویژه تشکیل شود
عضو خانه ملت همچنین خواستار تشکیل کارگروه ویژه برای چاره اندیشی در زمینه خریداری محصول تولیدی برنج امسال شالیکاران شد و بر حمایت مجلس شورای اسلامی از کشت کاران محصول برنج تاکید کرد.
نماینده مردم آمل با تاکید بر لزوم ممانعت از واردات برنج خارجی با هدف حمایت از تولیدات داخلی، خواستار اقدامات فوری وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و صمت در این ارتباط شد.
رئیس مجمع نمایندگان مازندران تصریح کرد: انباشت برنج‌های تولیدی کشاورزان شمال در انبارها آینده زراعت برنج را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
بازاریابی و بازرگانی محصولات کشاورزی و زراعی در استان مازندران همواره جزو دغدغه‌ها محسوب می‌شود و چرخه معیوب موجود در این فرایند، به رشد واسطه گری و دلالی کمک کرده است.
همزمان با برداشت برنج، تقلای واسطه‌ای برای خرید و خروج محصول از دست کشاورزان از یک سو و داستان واردات بی رویه و مافیا از سوی دیگر دست به دست هم داده تا در کنار افزایش هزینه‌ها و بالابودن تعرفه‌های تولید، انگیزه شالیکار برای کشت و کار کمتر شود.
افزایش هزینه‌ها و تأمین نشدن دغدغه‌های کشاورزان و بالارفتن قیمت زمین در شمال و مازندران، نگرانی تبدیل شالیزارهای باقیمانده به ساختمان‌های بتنی و ویلا را تشدید کرده است. طی سال‌های اخیر سطح وسیعی از مزارع و شالیزارهای مازندران از چرخه کشت وکار خارج و به مسکن تبدیل شدند.
مازندران ۲۱۳ هزار هکتار شالیزار دارد که ۴۰ درصد برنج مورد نیاز کشور را تأمین می‌کند.
