به گزارش “ورزش سه”، چشمان سبزش که از هیجان زیاد گرد شده و انگار در آستانه انهدام بود را به روبرو دوخته و با خشم فریاد می‌زد: «مسعود….مسعود…مسعود» و حتی زمانی که دوربین از روی چهره بی‌قرارش کات شد به زمین بازی، هنوز صدای فریادش به گوش می‌رسید. صدای فریادی که در طول نود دقیقه به کرات شنیده می‌شد.
* همه چیز از تمرین می‌آید.
روش‌شناسی کار خوان کارلوس گاریدو، سرمربی ۵۵ ساله پرسپولیس، بر یک اصل اساسی استوار است: «بازی کن آن‌گونه که تمرین می‌کنی.» و به نظر با تکیه بر این اصل می‌توان فهمید چرا او به چنین ترکیبی برای پرسپولیس رسیده و چرا برخی از بازیکنان سخت به لیست او می‌رسند. مرد اسپانیایی در همان دقایق ابتدایی بازی بود که با فریادهایش مسعود ریگی را متوجه وظیفه‌اش در نقطه کلیدی زمین کرد، زمانی که استقلال بهتر بازی می‌کرد و پرسپولیس را تحت فشار گذاشته بود. اما به نظر همین فریادها کارساز بودند و هافبک پرسپولیس توانست بازی را از آن زمان بگیرد.
در واقع گاریدو از آن دست مربیانی است که در تمام طول نود دقیقه در کنار خط می‌ایستد و دائم روی کار بازیکنانش نظر دارد و به‌طور مداوم با آنها صحبت می‌کند. به نظر می‌رسد این مدل مربیان خارجی به فوتبال ایران می‌سازند. کارلوس کی‌روش و برانکو هم تقریبا چنین سبکی از کوچینگ را داشتند که خودشان و نه دستیارانشان در طول نود دقیقه کنار خط کوچ می‌کنند. نمونه اکستریم و افراطی‌اش که قدیمی‌ترهای فوتبال ایران آن را به یاد دارند جمال حاجی بوسنیایی است که در مقدماتی جام جهانی ۹۸ در دوحه قطر حتی روی آفسایدگیری بازیکنانش نظر می‌داد و آنها را هدایت می‌کرد.
* گاریدو و خط میانی
پرسپولیس در این فصل در لیگ برتر و لیگ نخبگان ۳ گل خورده که دو تای از آنها در ابتدای بازی بوده است و با توجه به سبک کاری گاریدو به نظر می‌رسد این ریشه در مشکل ارتباطی ناشی از تطابق زبانی یا درک متقابل باشد، چرا که هرچه از زمان بازی می‌گذرد پرسپولیس تیم بهتری می‌شود. پرسپولیس از ذوب آهن دقیقه ۱ و از الاهلی دقیقه ۲ گل خورد و در این دو بازی امتیازات مهمی را از دست داد.
از نظر تاکتیکی مهم‌ترین اصل برای گاریدو تعادل تیم است. او به‌دنبال ایجاد تعادل مناسب در هنگام حمله و دفاع است و به همین خاطر از لابه‌لای فریادهای او می‌شد این اسامی را شنید: مسعود، سروش، وحید، فرشاد و.. او هر بار که فرصتی گیر می‌آورد با بازیکنان میانی‌اش صحبت می‌کرد و از این رو در آرشیو تصویری این بازی نماهای جالبی از او به چشم می‌خورد که دارد با امید و فرشاد احمدزاده، وحید امیری و سروش رفیعی صحبت می‌کند. و جالب است که فریادهای او نتیجه دادند و خط هافبک پرسپولیس هرچه گذشت استیلای بیشتری بر رقیب پیدا کرد.
* ارتباط موثر و متقابل
گاریدو اسپانیایی است و زبان مادری‌اش اسپانیش است، اما انگلیسی و فرانسه هم صحبت می‌کند و از آنجایی که او دائم در حال مکالمه و حرف زدن با بازیکنان است و از آنها خواسته‌ای دارد به نظر می‌رسد آنهایی که در تیم تسلط بیشتری به زبان داشته باشند ارتباط موثرتری خواهند داشت و در نهایت می‌توانند به ترکیب اصلی برسند. شب دربی خبری از مترجم نبود و او گاهی از سر استیصال از سیدجلال می‌خواست که او خواسته‌هایش را به بازیکنان منتقل کند، هرچند شاید در این زمان هم تمام آنچه او می‌خواهد انتقال نیابد. موضوع امیدوارکننده برای پرسپولیس می‌تواند این باشد که هرچه او در بیشتر در تیم بماند با بازیکنان به زبان مشترک نزدیک‌تر خواهد شد و این شاید در نهایت تیم را منتفع کند.
* سبک خوان کارلوس
گاریدو به‌دنبال فوتبالی با مالکیت بالا و تهاجمی است و این سبکی است که در تیم‌های قبلی‌اش نیز به‌دنبال اجرای آن بوده است. از نظر تاکتیکی او تا الان علاقه‌مند به روش‌های ۲-۴-۴، ۱-۳-۲-۴ و ۳-۳-۴ بوده که بسته به هر بازی و یا در طول مسابقه تغییر می‌کنند، هرچند زمانی که او هدایت ویارئال را به‌عهده گرفت، نقدهای مثبت زیادی درباره روش ۲-۲-۲-۴ که در این تیم به کار گرفت، نوشته شدند.
نکته جالبی که درباره او وجود دارد این است که تیم‌هایش برابر حریفان قدرتمند عملکرد بهتری دارند. درباره پرسپولیس هم البته اینگونه بوده و تیم او در برابر الاهلی و استقلال نمایش قابل دفاعی داشت. در روش مورد علاقه گاریدو یک مثلث در میانه زمین شکل می‌گیرد که می‌تواند به‌طور گسترده به پخش توپ به کناره‌ها اقدام یا حفظ توپ کنند. او با قدرت بخشید به مرکز تیمش کار دفاعی حریف را نیز محدود می‌کند، چرا که حضور مداوم در مرکز زمین فضاهای حریف را کم می‌کند. نتیجه جالب این روش می‌تواند آزادی دو مدافع کناری باشد که فعلا در پرسپولیس جواب داده است. نمایش پرسپولیس که از بازی با الاهلی شکل پیدا کرد این امیدواری را به وجود آورده که هرچه گاریدو و تیمش به درک بالاتری از هم برسند کامل‌تر هم بشود. نمایش منسجم، متعادل و مسلط پرسپولیس در شهرآورد نیز این ذهنیت را تقویت کرد.
روش گاریدو راه را برای بازیکنانی که توانایی بازی در بین خطوط را دارند، باز کرده است و به همین خاطر است که برخلاف انتظار خط میانی پرسپولیس از تعدادی بازیکن باتجربه و سن بالا تشکیل شده است، چرا که عالیشاه، امیری، احمدزاده و سروش توان عبور در بین خطوط را دارند.
* نقش شماره ۵
گاریدو برای بستن تیم قید سینا اسدبیگی را زد (به او گفته بود بازی به تو نمی‌رسد) و سرلک هنوز فرصت بازی پیدا نکرده است. مشخص است که انتخاب اول او برای این پست مسعود ریگی است. کسی که تا دقیقه ۱۰ وظایفش را مطابق انتظار گاریدو انجام نمی‌داد و پرسپولیس تحت فشار قرار داشت، اما به نظر کلید بازی پرسپولیس در دست ریگی باشد، چرا که حضور او در فضای درست این اجازه را می‌داد تا هافبک‌ها به سمت جناحین بروند و اینگونه برای حمله فضای آزاد بیشتری وجود داشته باشد. در این روش امیری و عالیشاه هم به سروش احمدزاده اضافه می‌شدند تا گزینه‌های بیشتری برای ارسال پاس به عمق دفاع حریف وجود داشته باشد. در این روش مهاجم هم می‌تواند به فضای ایجاد شده توسط مدافعان کناری برود و شاید دلیل عمده بازی کردن علیپور به جای عیسی همین خصوصیت او باشد که با دوندگی زیاد خودش را به کناره‌ها نزدیک می‌کند.
* پرسپولیس با لهجه اسپانیش
پرسپولیس از لیگ پانزدهم تا امروز روندی کاملا مثبت و روبه‌رشد را از نظر فنی سپری کرده و شاید گاریدو بتواند این روند را کامل کند. او نه فقط برای بخش تهاجمی که با ایده‌هایی سخت‌گیرانه تدافعی هم است. پرس سنگین پرسپولیس با بازیکنانی که اغلب آنها بالای سی سال سن دارند حاکی از تفکرات تدافعی او است. این مرد اهل والنسیا همه چیز را در جلسات تمرینی ساخته و دنبال می‌کند و شاید به همین خاطر است که اغلب ۹۰ دقیقه تمرین هم برای او در تیم‌هایی که کار کرده کم بوده است. او در جلسات تمرینی به‌شدت به بازیکنان دستور می‌دهد و حرکاتشان را اصلاح می‌کند. در اسپانیا که بود در تمرینات او همه کارها باید در حال دویدن انجام می‌شد و حتی توضیحات او چه فردی و چه گروهی در حال حرکت انجام می‌شدند.
تا این زمان مدل گاریدو به فوتبال پرسپولیس ساخته و این تیم توانسته آرام‌آرام دوباره خودش را پیدا کند. واقعیت این است که نمایش پرسپولیس برابر الاهلی با وجود شکست، یکی از بهترین بازی‌های این تیم در برابر رقیبان قدرتمند آسیایی در سال‌های اخیر بود و بعد از پیروزی در شهرآورد و رسیدن به یک قدمی سپاهان در صدر، انتظار از گاریدو بالا و بالاتر رفته است. باید دید او با تیمی که به نظر روزبه‌روز به تعادل و خواسته‌هایش نزدیک‌تر می‌شود تا کجا می‌تواند برود.
