به گزارش خبرنگار اجتماعی زیرنویس، اربعین چهلمین روز پس از شهادت امام حسین (ع) است. روزی که شیعیان سراسر جهان، با پای پیاده یا به هر شکل دیگری که ممکن باشد، خود را به کربلا می‌رسانند تا به اباعبدالله الحسین (ع) و یاران با وفایش عرض ارادت کنند. این پیاده‌روی طولانی و پر از سختی نه تنها یک مراسم مذهبی، بلکه یک سفر معنوی و تاریخی است و عشق و شور به اهل بیت(ع) را در شیعیان زنده می کند. در فرهنگ ما چهلم یک روز خاص است. روزی که روح فرد از دنیا رخت برمی‌بندد و به عالم دیگر می‌رود. در روز اربعین روح امام حسین (ع) به سوی آسمان پر می‌کشد و به ملاقات خدا می رود و زیارت ایشان در این روز، پاداشی عظیم دارد. بعد از واقعه کربلا، یزید بن معاویه به همراه لشکریانش به کوفه بازگشت. اما مردم کوفه که از کرده خود پشیمان بودند، به همراه خانواده‌هایشان به سمت کربلا حرکت کردند تا پیکر مطهر امام حسین (ع) و یارانش را به خاک بسپارند. این اولین کاروان زیارتی بود که به کربلا رفت. از آن زمان تاکنون، هر ساله میلیون‌ها نفر از شیعیان این مسیر را پیاده طی می‌کنند.
در این روز باشکوه مسلمانان آداب و رسوم متعددی را اجرا می کنند که مشمول آئین های عام و خاص می شوند و پشت هر یک آنها معنا و مفهوم و عشق عمیقی نهادینه شده است. مهم‌ترین و اصلی‌ترین عمل در روز اربعین که در زمره آداب عمومی آن قرار می گیرد، زیارت مرقد مطهر امام حسین (ع) است. زائران با زیارت ایشان، ارادت خود را به آن حضرت ابراز می‌کنند و از فیوضات معنوی این زیارت بهره‌مند می‌شوند. از دیگر رسومات همگانی این روز برپایی مراسم عزاداری، سینه‌زنی ، زنجیرزنی و نوحه‌خوانی در روز اربعین، از جمله مهم‌ترین آداب این روز است. شیعیان با این اعمال، غم و اندوه خود را از شهادت امام حسین (ع) ابراز می‌کنند. پختن و توزیع نذری در روز اربعین، سنت حسنه‌ای است که از دیرباز در میان شیعیان رواج داشته است. زائران و عزاداران غذاهای مختلفی را به نیت امام حسین (ع) طبخ کرده و در بین مردم توزیع می‌کنند. مهم تر از همه خواندن زیارت عاشورا، یکی از زیارت‌های مهم و مستحب در روز اربعین است. زائران با خواندن این زیارت بر ارادت خود به امام حسین (ع) می‌افزایند.
اما علاوه بر تمام این رسومات نیکو، برخی آئین ها در میان شیعیان وجود دارند که تنها به گروه خاصی از افراد اختصاص دارند و تبعیت از آنها از سنن همگانی شیعیان نیست. شیعیان این آداب را علی رغم دشواری های مختلف با عشق و علاقه قلبی عمیق به امام حسین(ع) و اهل بیت مطهر ایشان انجام می دهند تا از اجر بزرگ و ارزشمند معنوی این مراسم پر جلال بهره مند شوند و دنیای پس از مرگ خود را زیبا تر بسازند. در سال‌های اخیر، پیاده‌روی اربعین از نجف تا کربلا به یکی از بزرگترین اجتماعات مسالمت آمیز انسانی در جهان تبدیل شده است. زائران با پای پیاده مسیر طولانی را طی می‌کنند تا به کربلا و حرم امام حسین(ع) برسند. پیاده روی در این مسیر، تحمل سختی های راه و رسیدن آنها به مقصد برای شیعیان سهل و شیرین است و رضای خاطر خود و خدا را در وجود آنها بر می انگیزد. در طول مسیر پیاده‌روی اربعین، موکب های بسیاری برپا می‌شوند که به زائران خدمات مختلفی از جمله غذا، آب، اسکان و درمان ارائه می‌دهند و دشواری های مسیر را برای شیعیان پیاده کمتر می کنند. همچنین در برخی مناطق، مراسم شبیه‌خوانی برگزار می‌شود که در آن واقعه کربلا به صورت نمایشی اجرا می‌شود و یاد سالار شهید کربلا و یاران اصیل و وفادارش را برای شیعیان عازم حرم زنده می کند. در بسیاری از شهرها و روستاها، ایستگاه‌های صلواتی برپا می‌شود که در آنها انواع نوشیدنی‌ها و تنقلات به صورت رایگان به عزاداران ارائه می‌شود و محرومان و سایر مردم را از حسنات عزای اربعین حسینی برخوردار می کند.
مراسم پیاده روی پرابهت اربعین ویژگی های به خصوصی دارد که آن را از دیگر اجتماعات دنیا جدا کرده و به آن مفهومی عمیق و بهای بسیاری می بخشد. یکی از ویژگی‌های بارز پیاده‌روی اربعین، خودجوش بودن آن است. هیچ سازمانی به طور رسمی مسئول برگزاری این مراسم نیست. مردم از سراسر دنیا با هزینه شخصی خود به کربلا می‌آیند و در طول مسیر، موکب‌هایی برای پذیرایی از زوار برپا می‌کنند که توسط مردم عادی اداره می‌شوند و انواع خدمات رایگان را به زوار ارائه می‌دهند.
شیعیان حاضر در این مراسم با یاری و همدلی با یکدیگر به سوی هدفی بزرگ و زیبا می شتابند که هدف همه آنها است. آن هدف چیزی به جز زیارت حرم ابا عبدالله الحسین (ع) و عزاداری برای مرگ ناگوار ایشان و بهره مندی از پاداش اخروی آن نیست. این پیاده‌روی نمادی از وحدت و برادری بین مسلمانان و حتی غیر مسلمانانی است که به این مراسم اعتقاد دارند و در این مسیر با شیعیان همراه شده اند. پیام اصلی اربعین، ایستادگی در برابر ظلم و ستم و دفاع از حق و حقیقت است. امام حسین (ع) با فداکاری خود، الگویی برای تمام آزاد مردان جهان شد و رویداد تاریخی بی نظیری را رقم زد که عبرت و یاد آن تا هزاران سال پس از مرگ ایشان همچنان در دل ها زنده است. اربعین تنها یک مراسم مذهبی نیست، بلکه یک انقلاب معنوی است که هر ساله در دل کربلا رخ می‌دهد.
