او افزود: خطر گسترش تدریجی این ویروس در دنیا جدی است و هوشیاری مسئولان کشورها و تقویت سیستم بهداشتی مرزی و آزمایشگاهی و بهداشت هتلهای بین المللی در دنیا موضوعاتی مهم است.
رضایی عنوان کرد: برای اینکه اینگونه ویروسهای واگیر وارد یک کشور نشوند، ضرورت دارد اقداماتی بصورت زنجیره و در کنار هم انجام شود. بعنوان مثال باید نظام مراقبت و بیماریابی مرزی فعال باشد و تقویت شود، در کنار این اقدامات کشورهای دنیا نیاز به آزمایشگاه مجهز و شبکه آزمایشگاهی انتقال نمونه و باکیفیت دارند چیزی که نبود آن در آفریقا یک چالش جدی محسوب میشود.
آیا موارد شناسایی شده در پاکستان مبتلا به سویه جدید آبله میمونی هستند؟
مدیر کل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت در پاسخ به این سوال که آیا موارد شناسایی شده در پاکستان مبتلا به سویه جدید آبله میمونی هستند؟ گفت: در مورد خبر نیمه درستی که به نقل از مسولان بهداشتی پاکستان منتشر شده باید گفت این مرد پاکستانی هنوز مشخص نیست که بیماریاش به همه گیری جدید آفریقا ارتباط داشته باشد. ما دو نوع آبله میمونی داریم که همه گیری دوسال قبل با نوع خفیفتر یعنی نوع دو بود و همه گیری امسال آفریقا با نوع یک که مقداری شدیدتر است ایجاد شده است.
وی ادامه داد: پاکستان در همه گیری دو سال قبل ۱۱ مورد آبله میمونی نوع دو را با تایید آزمایشگاهی تشخیص داد که همگی مسافر بودند و مورد انتقال درون کشوری گزارش نشد. بدلیل تردد تاجران و کارگران پاکستانی امری طبیعی است که موارد مسافر مبتلا به آبله میمونی جهش یافتهی جدید نیز بزودی از پاکستان گزارش شود و شهرهای پرجمعیت و تجاری مثل اسلام آباد و کراچی در همه گیری قبلی سال قبل موارد مثبت مسافر را شناسایی و گزارش کردند.
رضایی تاکید کرد: لذا اخبار جعلی مبتنی بر تایید ۳ مورد ابتلا به آبله در پاکستان مرتبط با اخبار قدیمی سال قبل آن کشور است که متاسفانه به سرعت در فضای خبری منتشر شد. بطور خلاصه ابتدا باید از بیمار نمونه گرفت و اگر آبله میمونی بود سپس با روشهای خاص آزمایشگاهی نوع زیرخوشه آن را مشخص کرد اگر زیرخوشه ۱b بود میتوان گفت احتمالا با طغیان جدید آفریقا ارتباط دارد. خبر آلودگی پاکستان با ویروس جدید آفریقایی از نظر آزمایشگاهی تایید ندارد و در حد شایعه هنوز باقی است.
او بیان داشت: هزینه کردن در بهداشت سرمایهگذاری است و تقویت سیستم بهداشتی برای شناسایی سریعتر موارد احتمالی در خانوادههای مسافران یک اولویت دیگر در دنیا است و فضای بیمارستانی مناسب برای بستری سریع موارد شدید و جلوگیری از انتقال آن به کازیرنویسن و سایر بیماران نیز موضوع مهمی است. در آفریقا به دلیل کمبود فضای بستری در شهرهای گرفتار طغیان، بیماری از یک بیمار به سایر بیماران در بیمارستان منتقل میشود و طغیان به شکل گلوله برفی در حال بزرگ شدن است.
وی ادامه داد: سرمایهگذاری بعدی که اهمیت خاص دارد هزینه کردن برای آموزش مردم و تقویت آموزش بهداشت در کشورها است زیرا اعتماد مردم به پیامهای بهداشتی صحیح و پاسخ سریع به شایعات آسیب زننده یک راه موفقیت کشورها برای مقابله با این گونه ویروسهای نوپدید است. بهداشت فردی در مسافرتهای بین المللی از یک سو و بهداشت محیط اماکن مسافرتی از سویی دیگر در مبارزه با آبله میمونی کمک کننده هستند.
رضایی با اشاره به همه گیری نوع خفیفتر آبله میمونی در دو سال قبل گفت: یک کودک که به همراه خانوادهاش از هلند به ترکیه رفته بود به دلیل بهداشت پایین هتل و آلودگی احتمالی ملحفه، بالش و حوله به این بیماری ویروسی پوستی مبتلا شد و گزارش آن به صورت یک مقاله علمی در فضای مجازی منتشر شد.
مدیر کل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت درباره علایم بیماری آبله میمونی توضیح داد: بعد از ورود ویروس به پوست یا مخاط بیمار حدود یک تا دو هفته طول میکشد که بیماری بروز کند و معمولا اولین علامت تب و بیحالی است که پس از یک تا چند روز بثورات و دانههای قرمز پوستی نیز که تصویر معروف آبله هستند هویدا میشوند.
رضایی در پاسخ به این سوال که چند درصد از مبتلایان به نوع بیعلامت مبتلا میشوند و آیا در دوره بیعلامتی بیماری قابل انتقال هست؟ گفت: هنوز پاسخ دقیق این سوال مشخص نیست و در جواب باید به مطالعه ژاپنیها اشاره کرد که بررسیهایی در این زمینه انجام دادند. به نظر میرسد در این بیماری یک تا ۵ درصد موارد عفونت بدون علامت باشد و احتمالا نقش چندانی در انتشار بیماری در دنیا نداشته باشند و البته اینها دانستههای فعلی است و نیاز به بررسیهای بیشتری دارد و آنچه مسلم است توجه به بیماری تب دار به همراه ضایعات پوستی آبدار و تاولی است که با خود اظهاری بیمار یا تشخیص سریع کازیرنویسن سلامت میتوان نمونه گیری کرد.
مدیر کل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت در پایان خاطر نشان کرد: هر چند احتمال گسترش بیشتر بیماری به سایر کشورها به ویژه اروپا و آمریکا میرود اما امید است سرعت عمل و شفافیت کشورها در شناسایی و گزارش مبتلایان و حمایت از کشورهای ضعیفتر و فقیرتر به جلوگیری از گسترش لجام گسیخته احتمالی آبله میمونی کمک کند.