۱۲:۲۴ – ۲۲ تیر ۱۴۰۳ در ماجرای کربلا با دو روایت از بانویی به نام «ام‌وهب» مواجهیم. یک «ام‌وهب» که همسر شهیدی به نام «عبدالله بن عمیر» است و «ام‌وهب» دیگری که مادر شهید «وهب بن عبدالله» است. به هر حال «ام‌وهب» یکی از زنان اثرگذار کربلا و اولین زن شهید در واقعهٔ عاشورا بوده […]
۱۲:۲۴ – ۲۲ تیر ۱۴۰۳
در ماجرای کربلا با دو روایت از بانویی به نام «ام‌وهب» مواجهیم. یک «ام‌وهب» که همسر شهیدی به نام «عبدالله بن عمیر» است و «ام‌وهب» دیگری که مادر شهید «وهب بن عبدالله» است.
به هر حال «ام‌وهب» یکی از زنان اثرگذار کربلا و اولین زن شهید در واقعهٔ عاشورا بوده است.
روایت اول: ام‌وهب در جایگاه همسر شهید
در روایت اول «ام‌وهب» و همسرش «عبدالله بن عمیر» در اطراف کوفه ساکن بوده‌اند که با کاروانی مواجه میشوند. این کاروان به سمت کوفه میرفته است. عبدالله از آنها میپرسد به کجا میروید؟ پاسخ میدهند به جنگ با حسین بن علی (ع) میرویم.
عبدالله که از شیعیان حضرت بود، نزد همسرش میرود و به او میگوید که میخواهد به کمک اباعبدالله (ع) برود. آن دو با هم راهی دیار کربلا میشوند.
در صبح عاشورا عبدالله به میدان میرود. دو نفر را به هلاکت میرساند و بعد از رجزخوانی به سمت امام (ع) بازمیگردد. آنگاه ام‌وهب عمود خیمهای را برمیدارد. به سمت همسرش میرود و میگوید «پدر و مادرم به فدایت! در راه پاکان نسل محمد (ص) نبرد کن.»
همراه با همسر تا شهادت
عبدالله موفق نمیشود همسرش را به خیمهگاه برگرداند. ام‌وهب پیراهن همسرش را گرفته بود و میگفت «تو را رها نمیکنم تا با تو کشته شوم.»
در این لحظه امام حسین (ع) به ام‌وهب فرمودند «از خاندان پیامبرتان جزای خیر نصیبتان شود؛ به خیمه برگرد چرا که جهاد از زنان برداشته شده است.» ام‌وهب نیز به خیمه برگشت.
وقتی عبدالله شهید شد، ام‌وهب خودش را به پیکر او رساند و گفت «عبدالله! بهشت بر تو گوارا باد. از خدایی که بهشت را بر تو ارزانی داشت، میخواهم مرا نیز در آنجا همنشین تو گرداند.»
همان لحظه شمر به غلامش «رستم» دستور داد که ام‌وهب را بکشد. او اولین بانویی بود که در واقعهٔ عاشورا به شهادت رسید.
روایت دوم: ام‌وهب در جایگاه مادر شهید
«ام‌وهب» دیگری که در تاریخ کربلا هست مشهورتر است و در منبرها و روضهها بیشتر به او پرداخته میشود. او مادر وهب نصرانی است. در این روایت «وهب» تازهدامادی است که تنها ۱۷ روز از ازدواجش میگذرد.
او وقتی سپاه امام حسین (ع) را در راه کربلا میبیند شیفتهٔ ایشان میشود و به دست ایشان مسلمان میشود. بعد نزد همسر و مادرش میرود و از امام حسین (ع) برایشان میگوید. آنها هم مسلمان میشوند و همراه وهب به کربلا میروند تا از امام زمان خود دفاع کنند.
قربانی را پس نمیگیریم
سپاهیان یزید بعد از به شهادت رساندن وهب، سرش را به سمت سپاه امام حسین علیهالسلام و ام‌وهب پرتاب میکنند.
ام‌وهب سر فرزندش را برمیدارد، میبوسد و دوباره به سمت سپاه دشمن پرت میکند و آن جملهٔ معروف را میگوید که «ما چیزی را که در راه خدا دادهایم، پس نمیگیریم.»
در این روایت هم ام‌وهب به همان گونهای که گفتیم به شهادت میرسد.
مادران و همسران شهدا، اموهبهای انقلاب
وقتی میگوییم «کلُّ أرضٍ کربلاء و کلُّ یومٍ عاشوراء» یعنی در تاریخ و انقلاب خودمان هم باید «ام‌وهب»هایی داشته باشیم. مادران شهیدی که نهتنها فرزندانشان را در راه اسلام و انقلاب دادند، بلکه پای آنها ایستادند، اموهبهای انقلاب هستند. مادران شهدای دفاع مقدس، شهدای فتنههای مختلف، شهدای مدافع حرم، شهدای دانشمند و…
حجتالاسلام «ابراهیم آذرنیا» از مبلغان حوزهٔ علمیهٔ قم با این تشبیه میگوید «مادر شهید احمدیروشن فرزندش را در زمانهٔ اوج تهاجم فرهنگی دشمن بر اساس ارزشهای انقلابی بزرگ کرد. او یکی از «ام‌وهب»های کشور ماست که بعد از شهادت پسرش عمارگونه و با بصیرت به روشنگری و دفاع از ارزشهایی پرداخت که پسرش در راه آنها شهید شده بود.»
ام‌وهب و بصیرتی که عاقبتبهخیرش کرد
در ساعتهای اولیهٔ روز عاشورا دشمن ابتدا تیر هوایی زد. باران تیر به طرف سپاه امام بارید و حدود ۳۰ نفر را به شهادت رساند. این شهدا مثل بعضی شهدای دیگر بهطور فجیعی شهید نشدند. ولی اجر همهٔ آنها بالاست.
آذرنیا در بیان دلیل این اجر میگوید «چون امام زمانشان را تنها نگذاشتند. فهمیدند که در کدام لحظه باید به یاری ولیشان بشتابند. بهانه نیاوردند و از آرمانهای دینشان جا نماندند. ویژگی شاخص ام‌وهب، بصیرت، شناخت زمان و شناخت امام زمانش بود. حتی اموهبی که مسیحی بود، وقتی متوجه شد چنین امامی وجود دارد فهمید که باید از او تبعیت و او را یاری کند.»
ام‌وهب، اثرگذار در جایگاه مادر
بعضی از مادران به محض بلند شدن صدای اذان به نماز میایستند. کودکان هم به تقلید از آنها کنارشان ادای نماز خواندن درمیآورند. مادر شهید زینالدین همیشه با وضو به این شهید شیر دادند. توصیه شده لالاییهایی برای کودک بخوانیم که حاوی آموزههای مثبت باشد.
فیلمهایی که مادر تماشا میکند، نوع پوشش او، میهمانهایی که میرود و… همهٔ اینها بر فرزندان اثر دارند.
آذرنیا با این مثالها میگوید «تقریباً تمام تربیت بر دوش مادر است و مادر در قیامت از این بابت بازخواست میشود. از پدر هم میپرسند چرا این همسر را برای تربیت فرزندانت انتخاب کردی. اثری که مادر در تربیت کودک و عاقبتبهخیری او دارد، از همان ابتدای کودکی است.»
ام‌وهب، اثرگذار در جایگاه همسری
«همسران رزمندگان و شهدا اگر در عاشورا و در عاشوراهای نظام حضور نداشتند، انقلاب پیش نمیرفت. امام خمینی (ره) نقش ویژهای برای بانوان در نظام قائل بودند و آنها را بازوان اصلی انقلاب میدانستند.»
آذرنیا با تأکید بر این نقش کلیدی در انتها میگوید «اگر ما از کربلا الگو نگیریم، همان حوادث بر سرمان میآید. ما از کربلا چیزی را باید بگیریم که در زندگی باعث رشدمان شود. مثل «مهاتما گاندی» که به گفتهٔ خودش از امام حسین علیهالسلام الگو گرفت و باعث آزادی هند از استعمار انگلیس شد.»
منبع: فارس
