تلفیقی از حضور پیشکسوتان و جوانان در  تئاتر فجر ۴۳

باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور – محمد هادی عطایی نویسنده و کارگردان نمایش خیابانی شال قرمز که این نمایش در بخش مسابقه چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر حضور دارد بیان کرد: شال قرمز روایت خانواده‌ای است که شال قرمزی نظر می‌کنند تا وقتی که فرزندشان به دنیا آمد تعزیه‌ای بخواند، البته فرزندشان به دلیل لکنت زبانی که دارد قادر به خواندن تعزیه نیست و قصد دارد به هرحال تعزیه بخواهند. 

وی ادامه داد: ما با زبانی طنز شروع به نقد اتفاقاتی که در کامل‌ترین نمایش ما تعزیه دارد اتفاق می‌افتد این کار را شروع کردیم. زیرا این روزها اتفاقات عجیب و غریبی برای تعزیه درحال رخ دادن است و برخی درحال تغییر در اساس تعزیه هستند یا افرادی تعزیه اجرا می‌کنند که هیچ اطلاعاتی از آن ندارند؛ اما در واقع تعزیه یک میراث هنری و فرهنگی کشورمان است. از آنجایی که خانواده و اجداد پدری بنده تعزیه خوان بودند ارق خاصی به این نمایش داشتم و از آنجایی که خواستم این مسئله بیشتر و بهتر در ذهن‌مخاطب بماند، اتفاقات کمدی را رقم زدیم.

محمد هادی عطایی گفت: امسال تلفیقی از باتجربه‌ها، پیشکسوتان و حتی جوانان را داریم اما حقیقتا اتفاقاتی که این روزها رقم می‌خورد ربطی به دبیر جشنواره یا جشنواره فجر ندارد، حقیقتا نظر شخصی بنده این است که وزارت ارشاد به هنر تئاتر کم لطفی می‌کند. زیرا سال‌ها است که حمایت از این هنر کم شده و حتی می‌توان‌گفت که به صفر رسیده است و اگر هنر تئاتر بخواهند با این منوار پیش برود؛ نمایش‌ها نه در جشنواره بلکه تئاترهایی که تولید می‌شوند برای در آوردن هزینه‌های خود از جمله گریم، اجاره سالن و لباس و … به سویی می‌رود که می‌توان گفت ره به ترکمنستان است.

وی ادامه داد: ما درحال از دست دادن فرم و محتوا در تئاتر هستیم و به سویی می‌رویم که افراد مطرحی که در جامعه هستند حال چه ورزشکار و غیره دعوت به کار می‌شوند تا فقط بلیط فروشی صورت گیرد. البته با احترام به همه عزیزان، ما هنرمندانی داشتیم که فوتبالیست بودند و اکنون جزء بازیگران مطرح هستند و وقتی این افراد روی صحنه آمدند درخشان بودند. نمی‌خواهم بگویم همه این اتفاقات بد است، بله ما استثناهایی داریم اما اگر با این روش پیش برویم احساس می‌کنم تا چند وقت دیگر، اهالی و خانواده تئاتر باید در منازل خود بنشینند و کسانی به روی صحنه بیایند که مردم برای تماشای آن‌ها بلیط بخرند. در نتیجه در این میان تولید یک اثر فرهنگی مهم نیست، بلکه حضور افرادی در تئاتر مهم است تا مردم برای دیدن آن‌ها بلیط تئاتر بخرند، حال عزیزان در سینما، ورزشکار و… .

محمد هادی عطایی عنوان کرد: بنده به عنوان فردی که بیش از ۶۰‌اثر اجرای عموم صحنه‌ای در تالارهای مختلف داشته‌ام، علاقه بسیار زیادی به تئاتر خیابانی دارم. سال‌های قبل شعاری به نام تئاتر برای مردم داشتیم اما این روزها احساس می‌کنم تئاتری که در دل مردم و در خیابان رخ می‌دهد تئاتر خیابانی است.

وی تاکید کرد:  تئاتر خیابانی می‌تواند در تمام مکان‌های شهر و کشورمان اجرا شود، اما تئاتر ما دارد به سوی سانتیامانتالیسم می‌رود یعنی مردم لباس‌های شیک بپوشند، بلیط گران بخرند و در نهایت مهم نیست چه اثر هنری را تماشا می‌کنند. اما تئاتر خیابانی تئاتر دغدغه مندی است و‌اگر حرف جامعه و مردم نباشد، کسی در هوای سرد یا گرم نمی‌‌نشیند تا تئاتر شما را تماشا کند. بنده ارق خاصی به این تئاتر دارم و بنده باید بدانم می‌توانم سالی یک اثر تولید کنم و مطمئن شوم من به عنوان یک هنرمند کوچک جزئی از مردم هستم، مردم حرف من را متوجه می‌شوند و درد بنده با مردم مشترک است.