خدمتِ سربازان خوزستانی، شروع نشده تمام شد…

روز گذشته مخابره یک حادثه مرگبار ایران را در شوک فرو برد. حوالی ساعت ۱۲:۳۰ ظهر، در محور اندیمشک ـ پلدختر یک اتوبوس به دره افتاد و ۱۰ نفر جان باختند. بینشان سربازان هم بودند. کاربری نوشته: “شاید از دور که نگاه کنیم به خودمون بگیم که خب اتوبوس افتاده تو دره و ده تا سرباز کشته شدن. ولی واقعیت اینه که اونها امید یک خوانواده بودن. نور چشم پدر و مادرشون بودن. به همین راحتی فوت شدن؟ بچه مردم مگه به راحتی به این سن می‌رسه، چقدر خون دل خوردن تا جوانی رشید تحویل اون اتوبوس بدن؟”

به گزارش «شایانیوز» به نقل از برترین ها؛ به هر حال حقیقت ماجرای دیروز تلخ و غمبار است و بدتر این‌که ما چقدر سرباز را باید خارج از میدان رزم از دست دهیم؟ این چه روزگاری‌ست و ما دقیقا در کجای تاریخ ایستاده‌ایم؟ تا کنون از وقایع اتفاقیه این مرز و بوم کم ننوشتیم و حق بدهید که اگر غم به مغز استخوانمان رسوخ کرده باشد. نه شعاری هست و نه تظاهری. ایران برای همه ماست و شهروندان این سرزمین، عزیز دل ما. حق بدهید اگر از این همه ناگواری به تنگ آمده باشیم.

کانال چندثانیه به ماجرای تلخ دیروز اشاره‌ای نمادین داشته: امروز یک اتوبوس در پل‌دختر به دره افتاد و ۹ نفر جان باختند. بینشان سرباز هم بود. تعداد سربازی که خارج از میدان رزم از دست می‌دهیم خیلی زیاد شده است. در برابر دشمن فرضی هم تلفات می‌دهیم. شاید بهتر باشد درباره سربازی صحبت کنم تا این‌قدر سرباز وظیفه نداشته باشیم. شنیده‌ام که آموزش خاصی هم نمی‌بینند. البته در این حادثه اگر آموزش دیده هم بودند کاری از دستشان برنمی‌آمد. به [خانم] صادق [وزیر راه و شهرسازی] بگوییم حالا که جاده مناسب نداریم، لااقل با وزارت نیرو هماهنگ باشد که برق جاده‌ها قطع نشود که صادق گفت بیشتر جاده‌ها چراغ و روشنایی ندارند.

علی نوشت: کسی که پدر و مادر از دست میده میشه یتیم. واژه‌ای برای کسی که بچش رو از دست می‌ده نداریم. این داغ اینقدر بزرگه که اسم نداره…

لی‌لی از شاملو نوشته: و چه تخفیف بزرگی خورده قیمت هر انسان!

سمیه: بی‌ارزش‌تر از جون آدم داریم تو مملکت؟

ایرج از قوانین سربازی گله دارد: خدا به داد دل پدر و مادرشون برسه! آخه نمیدونم این چه قانونی هست که ازش دست هم نمی‌کشن!

ماندانا: چقدر راحت جوونای مملکت پر پر میشن. سربازای مظلوم رو فراموش نکنید. 

سایه: صبح بر ما طلوع نمی کند. ما از شبی به شب دیگر غروب می‌کنیم…

کامنت تلخ صحرا: الان به من گفتن همون پسری که همیشه از مغازه خرید می‌کرد مسافر این اتوبوس بود و پرکشید. روحت شاد پسر خوب…

نغمه: ده نفر! ده جوان که احتمالا امیدوار بودند برای آینده‌ای روشن! ده پسر که مادرهاشون به خون جگر بزرگشون کرده بودند! 

سعید: شرمندگی آن هم برای تمام مسئولان بی کفایت که دلیل اصلی این‌گونه تصادفات غیر استاندارد بودن جاده ها و اتوبوس‌های مورد استفاده می باشد!

محمد مالی، روزنامه‌نگار: خدمت سربازان خوزستانی، شروع نشده تمام شد. خوزستان تسلیت.

حسین پرسش قابل تاملی دارد: مگر اتوبوس های مسافری و رانندگان باری از آزاد راه خرم آباد – پل زال عبور نمی‌کنند؟ مگر مسیر پلدختر دیگر به گفته مقامات لرستان متروکه نشده؟ چرا باید سربازان بی گناه وظیفه از مسیری که به قول محلی ها به «کشتارگاه» معروف است عبور کنند؟

علی آهنگر: جای رنج و تاسف فراوان است که هنوز در این کشور اتوبوس‌های حمل سرباز وجود دارند. چرا کسی به فکر پایان دادن به سربازی اجباری نیست؟

و رها: حالا که اجباری بودن رو برنمی‌دارید واقعا اگه هر کس در منطقه خودش بره سربازی هزینه‌های جانی و مالیش برای نیروهای مسلح کمتر می‌شه و سلامت روان سربازها هم شرایط بهتری پیدا می‌کنه؟