چهره مغضوب مدیران آن روزها و البته این روزهای صداوسیما که به لطف حضورش در پخش زنده مجازی، توانست آماری بالغ بر ۸۰۰ هزار بیننده را در این صفحه ثبت کند و دنبالکنندگانی جدید را برای اینستاگرام ایافسی به ارمغان بیاورد. ماجرای غضب مدیران تلویزیون بر این مجری و برنامهساز خلاق، که توانسته بود بارهاوبارها […]
چهره مغضوب مدیران آن روزها و البته این روزهای صداوسیما که به لطف حضورش در پخش زنده مجازی، توانست آماری بالغ بر ۸۰۰ هزار بیننده را در این صفحه ثبت کند و دنبالکنندگانی جدید را برای اینستاگرام ایافسی به ارمغان بیاورد. ماجرای غضب مدیران تلویزیون بر این مجری و برنامهساز خلاق، که توانسته بود بارهاوبارها رکوردهای تماشاگران صداوسیما را در برنامه «نود» جابهجا کند، در طول همه این سالها بهدفعات از سوی رسانهها و کارشناسان تحلیل و مورد واکاوی قرار گرفته و هر بار مدیران سیما در برابر یک پرسش واحد خبرنگاران یعنی «چه زمان شرایط بازگشت عادل فردوسیپور به قاب تلویزیون مهیا میشود؟» آن را به بعدی موکول کردهاند که آن «بعد» هنوز نرسیده است.
صحبت، اما از گذشته نیست، از چرایی و چگونگی حذف یک گزارشگر پرطرفدار هم نیست، صحبت از این است که باوجود تمام سنگاندازیها و به اضمحلال بردن یک برند موفق تلویزیونی، اما مسیر برای حضور دوباره او مسدود نبود.
«به نام خدا، سلام به شما مردم عزیز، صبور، شجاع و دوستداشتنی کشورم صدای من را از ایران میشنوید بعد از ۲۰۶۴ دوری و جدایی امشب قرار است برای شما مردم عزیز گزارش کنم گزارش رئالمادرید و میلان را میتوانید از پلتفرم ۳۶۰ و آپارات اسپرت تماشا کنید و ان شاالله بازی خوبی را شاهد باشیم»؛ این جملات ابتدایی عادل فردوسیپور بعد از ۵.۵ سال دوری از عرصه گزارشگری در زمان پخش رقابت دو تیم رئال مادرید و میلان از سایت آپارات اسپرت بود.
با گسترش و توسعه فضای مجازی و بهویژه پلتفرمهای خانگی حالا بهسختی میتوان مسیر فعالیت افراد را سد کرد. آنچه، اما در جملات ابتدایی این گزارشگر نمود بیشتری پیدا میکند این است که او برخلاف نوبت قبلی که در ورزشگاه الجنوب و در خارج از ایران با مخاطبانش همراه شد این بار از همینجا و در همین جغرافیا آغاز به کار کرد. کافی است در چند سال گذشته اسامی مجریها و گزارشگرانی را که به دلیل همین سنگاندازیها ترک وطن کردند، مرور کنید تا به فهرستی قابل تامل برسید، مزدک میرزایی که روزگاری شاهد پرهیجانترین گزارشهای فوتبالی از سوی او بودیم یکی از همین چهرههاست، آیدین مقیمی که عمدتاً مسابقات بسکتبال را گزارش میکرد دیگر چهرهای بود که در این سالها از صداوسیما جدا شد، به این فهرست بیفزایید نامهای دیگری همچون احسان کرمی، فرشید منافی و… را که گرچه بعد از این جدایی و پیوستن به شبکههای معاند هرگز به شهرت اولیه نرسیدند، اما این سرمایهای اجتماعی بود که تلویزیون بهراحتی از کف داد!
مورد عادل فردوسیپور با اسامی که در این گزارش آمد، اما یک تمایز اساسی دارد، او در طول این سالها و بعد از محدودیتهای مختلفی که بر سر راهش قرار گرفت، اما همواره یک موضع مشخص داشت، مهاجرت گویی خط قرمزی بود که او برای خودش ترسیم کرده بود؛ «همیشه سر کلاسهایم گفتهام و بچههای صنایع میتوانند شهادت بدهند که سعی کردم و تاکید داشتم که آقایان و خانمها از ایران نروید و مملکت را ترک نکنید؛ اینجا مثل تمام عزیزانی که ماندند و موجب افتخار ما هستند، بمانید. تلاش کنید و بجنگید تا مملکت خودمان را بسازیم و همیشه این موضوع را گفتهام.» این جملات را عادل فردوسیپور در مراسم آنلاین فارغالتحصیلان دانشگاه صنعتی شریف گفت و ادامه داد: «اسفندماه ۹۷ بدون هیچ توضیح و دلیل موجه من را کنار گذاشتند. وقتی عید شد و به اولین کلاسم در فروردینماه ۹۸ رفتم، بچهها گفتند: استاد! شما که میگفتید بمانید و مملکت را بسازید، شما بیش از ۲۰ سال ماندی و برنامه داشتی، چه اتفاقی افتاد و الان چه حرفی میزنید؟ واقعاً در آن زمان هیچ جوابی برای بچههای کلاسم نداشتم.» جملاتی که نه گزارشهای خاطرهانگیز او از مستطیل سبز و نه یکی از آن تکیهکلامهای معروفش، بلکه «میهنپرستی» او را نشانه میگرفت. او از این دست مواضع در طول این سالها بسیار داشته است. «عادل» برندی ریشهدار در قلب مخاطبان ایرانی است و بهخوبی راهورسم حراست از این ریشه را میداند. شهرت و محبوبیت او از جنس سلبریتیهای مجازی نیست و تاریخ مصرف هم ندارد.
او در تمام این سالها پای عهدش با علاقهمندانش ایستاده است، علاقهمندانی که شاید در قاب تلویزیون با او آشنا شدند، اما امروز دایره ارتباط خود را به آنتن سیما محدود نمیدانند و پلتفرمهای مجازی مسیر ارتباطی مطمئنتری را برایشان فراهم آورده است.
منبع: روزنامه آرمان ملی