به گزارش “ورزش سه”، احتمالا همه آنها که دیدار تیم ملی کشورمان مقابل کره شمالی را به طور کامل دیدند، عصبانی هستند. آنها که از طریقه شبکه ۳ صداوسیما، عصبانی‌تر. هم به واسطه عملکرد پرانتقاد شاگردان قلعه نویی در نیمه دوم و البته حرفهای نسنجیده مجری برنامه که در بین دو نیمه اعتقاد داشت سرمربی […]
به گزارش “ورزش سه”، احتمالا همه آنها که دیدار تیم ملی کشورمان مقابل کره شمالی را به طور کامل دیدند، عصبانی هستند. آنها که از طریقه شبکه ۳ صداوسیما، عصبانی‌تر. هم به واسطه عملکرد پرانتقاد شاگردان قلعه نویی در نیمه دوم و البته حرفهای نسنجیده مجری برنامه که در بین دو نیمه اعتقاد داشت سرمربی تیم ملی می‌تواند بازیکنان اصلی را در نیمه دوم بیرون بکشد و به آنها استراحت بدهد.
درواقع شرایط به هیچ وجه آنطور که آقای احمدی فکر می‌کرد ساده و تمام شده نبود. هرچند نمی‌شد اتفاقات بازی را آنطور که پیش رفت پیش بینی کرد اما از مجری پرکاری که اندازه باسابقه‌ترین بازیکنان تجربه اجرا دارد توقع می‌رود حرفهای ساده لوحانه روی آنتن زنده نزند که وسط مسابقه وقت جشن گرفتن نیست!
از حرفهای روی اعصاب که بگذریم، عملکرد ضعیف ملی پوشان در نیمه دوم جای هیچ دفاعی را باقی نمی‌گذارد. انگار آنها هم مثل آقای مجری فکر می‌کردند یا شاید هم حرف‌هایش را شنیده بودند که پس از ۴۵ دقیقه تصور کردند بازی به پایان رسیده است.
ذهنیت نادرست و آماتوری که نزدیک بود ۳ گل نیمه اول و ۳ امتیاز حیاتی جدال برابر کره شمالی را به باد دهد. باز جای شکرش باقی بود که سرمربی تیم فوتبالیست‌های باتجربه‌اش را در زمین نگه داشته بود تا به هر شکل ممکن آنها برتری را حفظ کنند.
خوشبختانه که این توقف بدموقع اتفاق نیفتاد تا در صدرنشینی ایران خللی وارد نشود اما ناگفته پیداست قلعه نویی باید نیمه دوم را به مثابه یک هشدار جدی تلقی کند و با کنکاش درباره چرایی وقوع آن از تکرار این غفلت‌های آماتور از جانب شاگردانش جلوگیری کند. حتی با وجود اینکه تیم ملی ۸۰ درصد مسیر صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ را طی کرده باشد.
تغییر نتیجه از ۳ هیچ در نیمه اول به ۳ بر ۲ در پایان مسابقه مقابل یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های مقدماتی جام جهانی (از نظر امتیازگیری) آن هم در روزی که انصافا می‌شد حتی با یک کامبک عجیب به شکستی تلخ و ناباورانه بیانجامد را باید یک تلنگر جدی دانست.
اگر کره شمالی که کمترین میزان آمادگی را احتمالا در بین تمام تیم‌های آسیایی دارد می‌تواند چنین آشفتگی غیرقابل قبولی را در تیم ملی ایران بوجود آورد پس فوتبالیست‌هایی که افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را بدست می‌آورند باید از چنان ذهنیت قوی و حرفهای برخوردار باشند که اولا هیچ رقیبی را دست‌کم نگیرند و ثانیا هیچ مسابقه‌ای را تا قبل از سوت پایان، تمام شده ندانند. بازیکنانی که به راحتی می‌توانستند با حفظ توپ و گردش آن در تمام طول زمین، ۴۵ دقیقه دوم دیدار را مدیریت کنند با اشتباهات فردی و بازی غیرمسئولانه بینندگان تلویزیونی را تا جای ممکن مضطرب و نگران کردند.
**مهدی بشکنی
