نمایش «مَثلِث» به کارگردانی ویس یساقی کارش را به عنوان یک هجویه به خوبی انجام میدهد. در این نمایش از عناصر کلیدی نمایش‌های هملت، اتللو و مکبث استفاده شده و شخصیتی به نام «مَثلِث» بر وزن مکبث به تماشاگران معرفی می‌شود؛ شخصیتی که از چند حجم ساده هندسی ساخته شده و تماشاگر را با موقعیت‌ها […]
نمایش «مَثلِث» به کارگردانی ویس یساقی کارش را به عنوان یک هجویه به خوبی انجام میدهد. در این نمایش از عناصر کلیدی نمایش‌های هملت، اتللو و مکبث استفاده شده و شخصیتی به نام «مَثلِث» بر وزن مکبث به تماشاگران معرفی می‌شود؛ شخصیتی که از چند حجم ساده هندسی ساخته شده و تماشاگر را با موقعیت‌ها و ماجراهای کمدی توام با فانتزی همراه می‌کند. این نمایش از شوخی و کمدی، خلاقیت و نوآوری و سایر عناصر پارودی بهره می‌برد اما از نقد فرهنگی، اجتماعی که معمولا نمایش‌های پارودی به آن توجه دارند، بی‌اعتنا عبور می‌کند و به هر دلیل تلاش نمی‌کند به چنین پدیده‌هایی بپردازد.
پیش از نمایش «مَثلِث» آثاری که به عنوان پارودی در تئاتر ایران به صحنه رفته‌اند، همواره نقد پدیده‌های اجتماعی، سیاسی فرهنگی را در نظر داشته‌اند. نمایش‌هایی مانند، «آمدیم، نبودید، رفتیم» به کارگردانی رضا حداد، «شهر قصه» بیژن مفید و «بنگاه تئاترال» علی نصیریان اما در تئاتر ما، به طور اختصاصی و احتمالا به دلایل فرهنگی با شخصیت‌های بزرگ ادبیات، نمایش و سینما شوخی نشده یا دست کم آن طور که غربی‌ها با شکسپیر شوخی کرده و می‌کنند، با بزرگانی مانند مولانا، حافظ، سعدی، فردوسی، جمالزاده، رادی، هدایت، فروغ، پروین، شاملو و امثال آنها شوخی نکرده‌ایم. شاید به این دلیل که به صورت جدی هم چندان که باید، به این بزرگان نپرداخته‌ایم. بنابراین عجیب نیست برای نمایشنامه‌نویسی مانند ویلیام شکسپیر که هزاران اجرا از آثارش در جهان به صحنه رفته و می‌رود، یک کمپانی به نام Reduced Shakespeare Company شکل بگیرد و برای سال‌های متمادی پارودی تمایشنامه‌هایش را به اجرا بگذارد. یا در گوشه و کنار جهان، گروه‌های نمایشی وسوسه شوند که با تراژدی‌های شکسپیر شوخی کنند، مثل کاری که ویس یساقی و گروهش در ایران انجام داده‌اند و البته که تماشاگران نمایش «مَثلِث» نیاز ندارند چیز زیادی درباره شکسپیر بدانند، اگر یک روایت کوتاه درباره هملت و اتللو و مکبث شنیده باشند، به راحتی با «مَثلِث» ارتباط برقرار می‌کنند و در فضایی بازسازی شده از یک سرویس بهداشتی عمومی، دل به داستانش می‌دهند . هر چند بر خلاف توقع و پیش‌فرض‌های رایج درباره سرویس بهداشتی که معمولا مکان مناسبی برای تفکر و اندیشیدن تلقی شده، تماشاگر نمایش «مَثلِث» چندان درگیر موقعیت‌های تفکر برانگیز نمی‌شود و با هیچ سوال مهم فلسفی یا موضوع انتقادی درباره زندگی، مرگ،، بودن یا نبودن، سالن را ترک نمی‌کند.
نمایش «مَثلِث» هر روز ساعت ۱۷:۳۰ در تئاتر هامون اجرا می‌شود.
۵۷۵۷
