استقلال روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و بنا بر هزار دلیل در حوالی قعر جدول روزگار سر می‌کند. آن هم در حالی که از نظر نیروی خبره انسانی و تجهیزات تقریباً از تمام تیم‌ها سر است و تابستان هیجان‌انگیزی را در نقل و انتقالات برای هوادارانش رقم زد. چند شکست پشت‌سرهم اما باعث شده تا […]
استقلال روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و بنا بر هزار دلیل در حوالی قعر جدول روزگار سر می‌کند. آن هم در حالی که از نظر نیروی خبره انسانی و تجهیزات تقریباً از تمام تیم‌ها سر است و تابستان هیجان‌انگیزی را در نقل و انتقالات برای هوادارانش رقم زد.
چند شکست پشت‌سرهم اما باعث شده تا کار این تیم برای نسخه‌پیچی به دفتر وزیر ورزش کشیده شود. حالا هم خبر می‌رسد که ادعا شده اگر تیم در پایان فصل بین سه تیم اول جدول نباشد، مالکیت آن از هلدینگ فعلی پس گرفته شده و به مالک دیگری واگذار می‌شود. اما آیا مالک دیگر در فوتبال قرار است معجزه کرده و استقلال را یک‌شبه قهرمان کند؟ آیا مالک دیگر می‌تواند یک‌شبه ساختار فنی تیم را بر هم زنده و تیمی قهرمان بسازد؟ جواب قطعاً خیر است؛ چون در فوتبال برای رسیدن به موفقیت هزاران عامل دخیل است و نمی‌توان ناکامی یک تیم را فقط به مالک مربوط دانست.
مشکل فعلی استقلال فقط‌وفقط مشکل روحی و روانی و البته بدشانسی در مواجهه پشت‌سرهم با تیم‌های قوی است. اگر همین تیم موسیمانه در این چند دیدار اخیر تنها یک پیروزی کسب می‌کرد، الان بحث استقلال به تغییر مالکیت کشیده نمی‌شد.
در این میان، از احمد دنیامالی با آن سابقه حضور در هیئت‌مدیره‌های مختلف و بودن در کف فوتبال این کشور بعید است که این‌قدر زود برای مداوای سرطان استقلال، چسب‌زخم تجویز کند و برای رهایی از فشار، بهسراغ تغییر مالک برود. همین استقلال به طور حتم در ادامه راه به پیروزی‌هایی دست خواهد یافت و بالای جدول را خواهد دید؛ فقط کافی است از نظر روحیروانی ترمیم شود و در نیم‌فصل تقویت گردد.
کسی چه می‌داند شاید با یک پیروزی آسیایی و رسیدن به بازی‌های ساده فصل همین استقلال به جمع مدعیان بازگردد. روزگاری پرسپولیس در رده ۱۲ بود و برانکو آمد و این تیم را به واسطه دو گل زده کمتر در کمال بدشانسی نایب‌قهرمان کرد. همین استقلال با این بازیکنان چنین پتانسیلی را دارد. (ندارد؟)
