روزنامه فرهیختگان: اگر فکر کنیم در رختکن پرسپولیس همه‌چیز ایده‌آل است و اعضای این تیم کاملاً از شرایط تیمشان و تمرینات، تاکتیک سرمربی و ارنج مدنظر او رضایت دارند، اشتباه کرده‌ایم. واقعیت امر این است که از همان هفته‌های اول لیگ اگرچه تیم نتایج قابل قبولی کسب کرده و به‌خصوص در لیگ عملکرد خوبی داشته، […]
روزنامه فرهیختگان: اگر فکر کنیم در رختکن پرسپولیس همه‌چیز ایده‌آل است و اعضای این تیم کاملاً از شرایط تیمشان و تمرینات، تاکتیک سرمربی و ارنج مدنظر او رضایت دارند، اشتباه کرده‌ایم.
واقعیت امر این است که از همان هفته‌های اول لیگ اگرچه تیم نتایج قابل قبولی کسب کرده و به‌خصوص در لیگ عملکرد خوبی داشته، بعضاً بازیکنان پرسپولیس نسبت به چند مسئله اعتراض داشتند. اول اینکه تمرینات بیش‌ازحد پرفشار است و باعث مصدومیت آنها می‌شود که این اتفاق طبق آمار کادر پزشکی سرخپوشان با ۱۵ مورد کشیدگی عضله رخ‌داده که اصلاً آمار خوبی نمی‌تواند باشد. مسئله دیگر نوع تاکتیک گاریدو است.
او اصرار زیادی به پاس‌های بلند از خط دفاع به کناره‌ها یا مهاجمان دارد و اصلاً علاقه‌ای به کارهای ترکیبی و به اصلاح در عمق زدن ندارد. برخلاف یحیی گل‌محمدی و اوسمار ویرا که اصرار به کارهای ترکیبی، سرعتی و در عمق داشتند. همین امر باعث شده او اعتقادی به استفاده از ستاره‌هایی مانند سلمانی و خدابنده‌لو نداشته باشد.
برخی بازیکنان اسمی پرسپولیس از همان هفته‌های ابتدایی نظرشان این بود که این تاکتیک آنها فقط در بازی‌هایی جواب میدهد که حریفان فضای کافی را در اختیارشان قرار می‌دهند اما وقتی اکثر رقبای آنها به بازی بسته و فشرده روی می‌آورند با بازی مستقیم نمی‌شود خلق موقعیت کرد و بازی‌شان نیز کیفیت خود را از دست میدهد.
بعد از بازی اخیر پرسپولیس با استقلال خوزستان هم چند بازیکن اسمی این تیم نسبت به نوع تاکتیک اتخاذشده برای این بازی انتقاد داشتند و تأکیدشان این بود سرمربی حریف دست آنها را خوانده و همه روزنه‌ها را برای بازی هوایی به رویشان بسته است.
خبر مرتبط:
واکنش جالب بازیگر پرسپولیسی به چهارمین باخت استقلال: بلند شو! (تصویر)
اعتقاد سرخپوشان این است که تاکتیک گاریدو فقط زمانی که از حریف پیش افتاده‌اند، جواب میدهد و در شرایط طبیعی آنها باید بیشتر حفظ توپ و کار ترکیبی داشته باشند. این انتقادات درحالی در رختکن پرسپولیس مطرح می‌شود که گاریدو اصرار شدیدی دارد که تیمش باید با همان روشی که می‌خواهد بازی کند و به‌نوعی انتقادی را متوجه تاکتیک مدنظرش نمی‌داند. اگرچه گاریدو به‌عنوان یک مربی با دیسیپلین معرفی می‌شود اما چنین رفتارهایی می‌تواند او را به مرز دیکتاتوری بکشاند.
