رافائل نادال، تنیسور اسپانیایی و قهرمان ۲۲ گرنداسلم این موضوع که آیا ترک این ورزش توسط او، راجر فدرر و نواک جوکوویچ بر علاقه عمومی به تنیس تأثیر می‌گذارد یا خیر را تشریح کرد.
به گزارش سایت خبری پرسون، رافائل نادال که کمتر از یک ماه دیگر پس از شرکت در دیویس کاپ ۲۰۲۴ در اسپانیا از ورزش حرفه‌ای خداحافظی می‌کند، گفت: همه چیز چرخه‌ای است و واضح خواهد بود؛ وقتی دوره‌ای به پایان می‌رسد که در آن سه بازیکن بیش از هر کس دیگری در تاریخ ورزش ما افتخار به دست آوردند، مقطع منحصر به فرد و ویژه‌ای بوده است.
این تنیسور اسپانیای خاطرنشان کرد: ما در مورد دوران متفاوتی صحبت می‌کنیم که در آن بازیکنی مانند کارلوس آلکاراس وجود دارد که چهار گرنداسلم را برده است و یانیک سینر دو گرنداسلم. هر سال قهرمانانی وجود دارند و اگر بتوانند در این سطح باقی بمانند، علاقه زیادی نیز به خود جلب می کنند که به دلایل واضح به مرور زمان بیشتر می‌شود، زیرا ستاره‌ها و قهرمانان بزرگ دو روزه ساخته نمی‌شوند. چیزی که آنها را عالی می‌کند این است که آنها در مدت زمان طولانی ادامه دهند و در مقطعی از ورزش فراتر می‌روند، اینکه مردم در واقع به تماشای این مسابقات می‌روند نه تنها به این دلیل که تنیس را دوست دارند، بلکه به این دلیل که خودشان به قهرمانان نگاه می‌کنند. این بلافاصله اتفاق نخواهد افتاد اما من مطمئن هستم که روزهای خوبی در پیش هستند.
رافائل نادال درباره جذاب‌ترین لحظه‌های دوران حرفه‌ای‌اش اظهار داشت: برای من لحظه‌هایی وجود داشت که ارزش زیادی داشتند. برای مثال رولان گاروس ۲۰۰۶، زیرا نخستین سال بعد از آسیب دیدگی پایم بود. فکر نمی‌کردم دوباره تنیس بازی کنم. آسیب‌های بعدی در حرفه‌تان، زمانی که دستاوردهای زیادی کسب کرده‌اید، از دریچه‌ای متفاوت دیده می‌شوند اما وقتی تازه شروع و تمام زندگی‌تان را برای این کار تمرین کرده‌اید، در سال اول که واقعاً خوب هستید، به شما می‌گویند که دیگر بازی نخواهید کرد، سخت است. موضوع چند هفته‌ای نبود، بلکه چند ماه بود. سپس ویمبلدون ۲۰۰۸، بازی‌های المپیک آن سال، که خیلی هم خوب بود، در حرفه‌ی من کلید خورد. تمام سال ۲۰۱۳، چون بعد از ۲۰۱۲ از ویمبلدون تا تورنمنت وینار فرصت بازی نداشتم، زانوهایم هنوز خیلی درد می‌کند، هر اتفاقی که افتاد بسیار احساسی بود. استرالیا ۲۰۲۲ هم به عنوان هیجان‌انگیزترین اتفاق برای من وجود دارد.
منبع: ایسنا
