به گزارش زیرنویس، تجربه تاریخی ثابت کرده ایرانی‌ها همیشه مقابل تیم‌های بزرگتر و ستاره‌های نامدارتر، فراتر از انتظار ظاهر شده و شگفتی خلق می‌کنند. چرا که می‌خواهند توانایی‌های خود را به دنیا نشان دهند. اما مشکل همیشه از تقابل با کشورهای کوچکتر و رقبای ضعیف‌تر است که متاسفانه دچار غرور می‌شویم و رقیب را دست […]

به گزارش زیرنویس، تجربه تاریخی ثابت کرده ایرانی‌ها همیشه مقابل تیم‌های بزرگتر و ستاره‌های نامدارتر، فراتر از انتظار ظاهر شده و شگفتی خلق می‌کنند. چرا که می‌خواهند توانایی‌های خود را به دنیا نشان دهند. اما مشکل همیشه از تقابل با کشورهای کوچکتر و رقبای ضعیف‌تر است که متاسفانه دچار غرور می‌شویم و رقیب را دست کم می‌گیریم. سر بزنگاه همین عادت دیرینه کار دستمان می‌دهد!

روزی که در جام ملتهای ۲۰۲۳ آسیا ایران ژاپن را در یک چهارم نهایی برد، خیلی‌ از حاضران در قطر جام قهرمانی را برای کشورمان کنار گذاشتند. رقیب بعدی ما قطر بود که دو ماه پیش از آن چهار گل از ما خورده بود و در طول تاریخ هم یک مغلوب همیشه بازنده بود. اما دیدیم که در آن مسابقه نیمه نهایی چه شد و تیم ما به یک اکرم عفیف باخت. اینجا نمی‌خواهیم دوباره وارد آن بحث شویم اما در همان جام ملت‌ها اتفاقی افتاد که سوژه مد نظر ماست.

در دور گروهی ایران و امارات بازی آخر و سرگروهی را باید برگزار می‌کردند. اماراتی‌ها یک جو روانی عجیب به راه انداختند و تا می‌توانستند برای کشورمان کری خواندند، از مسائل سیاسی گرفته تا بحث فوتبالی و آن شعار معروف «ایرانی بشنو» را مدام در خیابان‌های قطر می‌خواندند!

آن روز در کشور قطر تیم ملی ما ۵ گل به امارات زد که سه تای آن را آفساید اعلام شد! گل‌های علی قلی‌زاده، سردار آزمون و محمد محبی پرپر شد اما باز هم با دبل مهدی طارمی مسابقه را ۲-۱ بردیم. اشتباه بزرگ اماراتی‌ها خواندن کری برای ایرانی‌ها بود! همان اشتباه را این بار قطر تکرار کرد! جالب اینکه آنجا در قطر این بلا را سر امارات آوردیم و قطری‌ها عبرت نگرفتند و این بار در امارات، نوبت قطر بود که ۶ گل از ما دریافت کند و جالب اینکه این بار هم گل‌های جهانبخش و شهریار مغانلو آفساید اعلام شد. این بار دو بازیکن ایرانی دبل کردند، یعنی سردار آزمون و محمد محبی و خوشبختانه گل‌های این دو نفر که در بازی قبلی برابر امارات پرپر شده بود، این بار سالم به حساب ما نشست!

از کنار هم گذاشتن این دو اتفاق به این نتیجه می‌رسیم که ای کاش همیشه کشورهای عربی برای ما کری بخوانند تا رگ غیرت و انگیزه بازیکنان ما باد کند و حداقل حریف را دست کم نگیرند! کیست که نداند در شرایط عادی و طبیعی هیچ کدام این کشورها حریفی برای ما نیستند و متاسفانه این خود ما هستیم که با دست کم گرفتن حریف و دعواهای داخلی، معدود پیروزی‌های این کشورها را به آنها هدیه کرده‌ایم.

منبع: خبـر ورزشی