هفته گذشته، ایلان ماسک در یکی از تجمعات انتخاباتی دونالد ترامپ در پنسیلوانیا حاضر شد و گفت که رأی‌گیری نوامبر «مهم‌ترین انتخابات زندگی آمریکایی ها» است.
بنیان‌گذار میلیاردر تسلا و اسپیس‌ایکس و مالک ایکس/توییتر در ماه‌های اخیر به یکی از شخصیت‌های مهم در سیاست ایالات متحده تبدیل شده و از ترامپ در تلاش برای بازپس‌گیری ریاست جمهوری در نوامبر حمایت کرده است.
ماسک خود را حامی سرسخت آزادی بیان می‌داند و به ۲۰۰ میلیون دنبال‌کننده خود در توییتر گفته که آزادی بیان «پایه دموکراسی» است و هر کسی که سعی کند شخص دیگری را ساکت کند، «دروغگو» است.
اما تحقیقات جدیدی در پادکستی به نام «جاسوسان ایلان» نشان می‌دهند که چگونه ماسک یا کسانی که به نمایندگی از او کار می‌کنند، از بازجویان خصوصی و ابزارهای نظارتی برای کنترل اطلاعات و سرکوب منتقدان استفاده کرده‌اند.
یکی از اهداف اصلی او، ورنون آنسورث، یک کاوشگر غار بریتانیایی بوده که در سال ۲۰۱۸ جان ۱۲ کودک را در غاری در تایلند نجات داد.
در آن زمان، ماسک آنسورث را در توییتر به «پدوفیل» بودن متهم کرد، زیرا آنسورث طرح او برای کمک به نجات کودکان را غیرعملی دانسته بود.
اگرچه ماسک بعداً عذرخواهی کرد، اما این اتهام نادرست هنوز هم سایه‌ای بر زندگی حرفه‌ای آنسورث انداخته است.
هرگز با کسی به طور جدی درباره تأثیر این موضوع بر زندگی‌ام صحبت نکرده‌ام. این لکه ننگ تا آخر عمر همراه من خواهد بود. وقتی در ماه ژوئن سال ۲۰۱۹ برای دریافت نشان MBE به دیدار ملکه رفتم، تمام رسانه‌ها به جای آن افتخار، درباره ماسک نوشتند. این انگ همیشه با من خواهد بود.
گفته می‌شود که ماسک از امبر هرد، شریک عاطفی سابق خود هم جاسوسی کرده است.
در سال ۲۰۱۷، زمانی که آن‌ها با یکدیگر در ارتباط بودند، تیم امنیتی ماسک یک شرکت تحقیقات خصوصی استرالیایی را برای نظارت بر هرد، زمانی که او در حال فیلمبرداری «آکوامن» در گلد کوست استرالیا بود، استخدام کرد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که این نظارت بسیار گسترده بوده و شامل چندین مأمور، دوربین مادون قرمز و پهپاد بوده است. ماسک تاکنون در مورد این ادعاها و سایر اتهاماتش اظهار نظری نکرده است. اما بعداً به این موضوع باز خواهیم گشت. زیرا پرونده آنسورث از بسیاری جهات شوکه‌کننده‌تر است.
در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، گروهی متشکل از ۱۲ پسر ۱۱ تا ۱۶ ساله و مربی ۲۵ ساله فوتبال آن‌ها به کاوش در غارهای Tham Luang در شمال تایلند رفتند و در دام سیلاب‌های ناگهانی افتادند.
آنسورث که بین انگلستان و تایلند زندگی می‌کرد و با غار Tham Luang آشنا بود، یکی از اولین افرادی بود که به محل حادثه رسید.
به زودی جمعیت زیادی در ورودی غار برای کمک جمع شدند، از جمله گروهی از نیروهای ویژه دریایی تایلند.
اما آنسورث با افرادی که می‌توانستند کلید عملیات نجات باشند، ارتباط داشت و اسامی سه فرد متخصص را به مقامات تایلندی داد.
روز بعد، ۳ کاوشگر غار بریتانیایی، ریچارد استانتون، جان ولانتن و رابرت هارپر به محل حادثه رسیدند.
ما چهار نفر روی هم رفته بیش از ۱۵۰ سال تجربه غارنوردی داشتیم. اما نیروهای ویژه دریایی ما را تنها چهار پیرمرد با لباس‌های کهنه می‌دیدند.
با وجود این ظاهر ساده، کاوشگران بریتانیایی موفق شدند و پسران را زنده یافتند. اما چالش بزرگ‌تری باقی مانده بود: بیرون آوردن آن‌ها.
برنامه‌ای جسورانه طراحی شد که پسران با استفاده از کتامین بی‌هوش شوند، به آن‌ها دستگاه تنفسی داده شود و در حالت بی‌هوشی از غار خارج شوند. این برنامه هم موفقیت‌آمیز بود. تا ۱۰ جولای، همه پسران و مربی‌شان نجات پیدا کردند.
به گفته سایر کاوشگران، اگر آنسورث نبود، این افراد زنده نمی‌ماندند.
این پایان خوش همان چیزی بود که همه انتظارش را داشتند. اما این داستان از چشم ایلان ماسک پنهان نمانده بود.
چند روز بعد از آغاز عملیات، ماسک اعلام کرد که قصد دارد یک «زیردریایی کوچک» برای نجات بسازد. این اقدام جسورانه‌ای از سوی او بود که همیشه موانع را به چشم مسائل فنی و مهندسی می‌بیند.
اما آنسورث ساخت این زیردریایی را کاملاً غیرعملی می‌دانست و ایده ماسک را مسخره کرد.
اما ایلان ماسک فردی نیست که توهینی را بدون پاسخ بگذارد.
او در چندین توییت که بعداً آن‌ها را حذف کرد، ورنون آنسورث را «پدوفیل» خطاب کرد.
چند روز بعد، ماسک عذرخواهی کرد، اما دوباره توییتی منتشر کرد که در آن تلویحاً گفته بود دلیل اینکه آنسورث هنوز از او شکایت نکرده، این است که اتهامش حقیقت دارد.
در آگوست ۲۰۱۸، ماسک در ایمیلی به رایان مک، خبرنگار BuzzFeed، بدون ارائه هیچ مدرکی، آنسورث را یک «متجاوز به کودکان» خواند و ادعا کرد که او برای ازدواج با یک دختر کم سن و سال به جنوب شرقی آسیا رفته است.
در نهایت، آنسورث از ماسک در آمریکا شکایت کرد، اما دادگاه به نفع ماسک رأی داد، زیرا وکیل ماسک توییت‌های او را «شوخی» خوانده بود.
در آن زمان، آنسورث از این موضوع خبر نداشت که ماسک اطلاعات نادرستی را از یک بازجوی خصوصی به نام جیمز هاوارد هیگینز درباره او دریافت کرده بود.
هیگینز که ادعا می‌کرد برای سرمایه‌دار معروف جورج سوروس کار کرده، چند هفته قبل توسط دستیار نزدیک ماسک، جرد بیرچال، استخدام شده بود.
ایمیل‌های هیگینز و بیرچال نشان می‌دهند که هیگینز آماده بوده تا برای به دست آوردن اطلاعاتی که ماسک می‌خواست، از هیچ کاری دریغ نکند.
او قول داده بود که آنسورث را به‌طور ۲۴ ساعته زیر نظر بگیرد، به حساب فیسبوک شریک زندگی اش نفوذ کند و خود را به عنوان یک فرد خیر جا بزند تا اطلاعات بیشتری به دست آورد.
او حتی ادعا کرده بود که اطلاعاتی در مورد تیم حقوقی آنسورث در بریتانیا دارد.
در واقع، جیمز هاوارد هیگینز یک کلاهبردار بود و تقریباً تمام اطلاعاتی که او درباره آنسورث به ماسک ارائه داده بود، نادرست بودند.
برای مثال، برخلاف ادعای هیگینز، آنسورث نه دهه‌ها در تایلند زندگی کرده و نه با یک «دختر خردسال» ازدواج کرده بود. او اولین بار در سال ۲۰۱۱ به تایلند سفر کرده و با شریک زندگی‌اش تیک، زمانی که او بین ۳۰ تا ۴۰ سال سن داشت، آشنا شده بود.
اگر بیرچال یا ماسک تنها نام هیگینز را در گوگل جستجو می‌کردند، می‌دیدند که او در سال ۲۰۱۶ به جرم سرقت از شرکت خودش زندانی شده بود.
در دادگاه، تیم حقوقی ماسک، هیگینز را کلاهبرداری که یک میلیاردر را فریب داده بود، خواندند.
اما تحقیقات نشان می‌دهند که ماسک یک شرکت تحقیقاتی دیگر را هم برای جمع‌آوری اطلاعات درباره آنسورث به کار گرفته بود.
در تاریخ آگوست ۲۰۱۸، شرکت Orion Investigations با یکی از دوستان آنسورث تماس گرفت و به‌طور «محرمانه» درباره او پرس‌وجو کرد.
در واقع، شواهد نشان می‌دهند که مشتری اصلی Orion ماسک بوده است.
آنسورث اکنون خواستار پاسخ است. او گفته است:
ماسک باید بگوید که از چه شرکت‌ها و روش هایی برای جاسوسی از من استفاده کرده است. افتراهای او هنوز هم بعد از شش سال بر زندگی من سایه انداخته اند.
تاکنون ماسک از اظهار نظر در این باره خودداری کرده است.
اما آنسورث تنها کسی نبود که هدف ماسک قرار گرفت. چندین کارمند سابق تسلا نیز ادعا کرده‌اند که شاهد نظارت‌هایی بوده‌اند.
کارل هانسن، مدیر امنیتی سابق تسلا، معتقد است که تیم ماسک به اطلاعات تلفن همراه یکی از کارمندان تسلا به نام مارتین تریپ که تسلا او را به افشای اطلاعات متهم کرده بود، دسترسی پیدا کرده اند.
شواهدی که توسط شان گوترو، یکی دیگر از مدیران امنیتی تسلا در دادگاهی که تریپ علیه تسلا تشکیل داده بود، ارائه شدند، برخی از ادعاهای هانسن را تأیید می‌کنند.
گوترو توضیح داد که بازجویان خصوصی تریپ را به‌طور ۲۴ ساعته تعقیب می‌کردند و او شاهد دسترسی به ایمیل‌ها و پیام‌های متنی شخصی تریپ بوده است.
اما تسلا هرگونه هک یا فعالیت غیرقانونی را رد کرده است. به گفته این شرکت، گوترو به دلیل عملکرد ضعیف، از جمله «ناکامی‌های مکرر در درک و اجرای بهترین شیوه‌های امنیتی» اخراج شده است.
اما شاید غیرمنتظره‌ترین ادعا مربوط به امبر هرد، شریک عاطفی سابق ماسک باشد.
به گفته منابع نزدیک، ماسک در سال ۲۰۱۷، زمانی که هرد در حال فیلمبرداری فیلم «آکوامن» در استرالیا بود، به او مشکوک شده بود که در حال خیانت است.
تیم امنیتی ماسک با یک شرکت تحقیقات استرالیایی که در زمینه خیانت تخصص دارد، تماس گرفت و هرد را برای هفته‌ها و شاید ماه‌ها زیر نظر گرفتند. این نظارت بیش از ۱۰۰ هزار دلار استرالیا هزینه داشت.
به گفته منابع، این نظارت بسیار گسترده بوده و اگر مأموران گرفتار می‌شدند، به آن‌ها گفته شده بود که وانمود کنند پاپاراتزی هستند.
