در شرایطی که سیمای تلویزیون عبوس است و بهانه برای غم فراوان، جای خوشحالی است که سهمی به برنامه‌های طنز و سرگرم‌کننده اختصاص می‌یابد. با این همه اما نتیجه محصولاتی چون «طنزیم» شبکه نسیم و «چارپایه» شبکه سه رغبتی برای تماشا باقی نمی‌گذارند. فعلا روی صحبت با «چارپایه» است که در شبکه سه شروع شده […]
در شرایطی که سیمای تلویزیون عبوس است و بهانه برای غم فراوان، جای خوشحالی است که سهمی به برنامه‌های طنز و سرگرم‌کننده اختصاص می‌یابد. با این همه اما نتیجه محصولاتی چون «طنزیم» شبکه نسیم و «چارپایه» شبکه سه رغبتی برای تماشا باقی نمی‌گذارند.
فعلا روی صحبت با «چارپایه» است که در شبکه سه شروع شده و قرار است علی صادقی، یوسف تیموری، قدرت‌الله ایزدی و جواد خواجوی خنده بر لب‌ها بیاورند. آنچه دیدیم ولی رها بودن این بازیگران کمدی مقابل دوربین است که تلاش‌شان برای ایجاد خنده و سرگرمی به ثمر ننشسته.
عجیب است که شبکه سه از این چهار نفر که ذاتا دارای استعداد برای خنداندن هستند، استفاده‌ای بد کرده. صادقی گویی مقابل دوربین معذب است و ایزدی یا همان آقا رشید در بداهه گویی ناموفق. تیموری مثل همیشه سرشار از انرژی است و چند لحظه خوشایند هم رقم زد؛ مثل تقلید صدای جواد خیابانی و پژمان بازغی. این میزان اما کافی نیست و اگر «چارپایه» با همین شیوه پیش برود، تبدیل به اثری شکست خورده خواهد شد. مثلا نمایش خریدار بد و فروشنده خوب، چیزی در حد تئاترهای دانش‌آموزی بود! این تلنگر را باید سازندگان برنامه جدی بگیرند؛ بویژه این که بر اساس شواهد، فاصله ضبط و پخش طولانی نیست و فرصت تغییر روش وجود دارد.
علی صادقی همان ابتدا رو به دوربین گفت: «اگر دنبال آثار غم آلود و فاخر هستند سریع کانال را عوض کنید.» این چه دیدگاهی است آخر؟ کسی از برنامه انتظار طنز فاخر (چه تعبیر عجیبی) ندارد؛ فقط می‌خواهیم اثری معقول تماشا کنیم؛ سرگرم شویم و لبخندی بزنیم. کیفیت ابتدایی «چارپایه» اما شلیک به شعور مخاطب است!
مجله تی‌وی‌بان
