بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ برای ورزش ما شرایط بسیار خاصی داشت. این اولین دوره بازیهای آسیایی بود که پس از پایان جنگ تحمیلی برگزار میشد و انتخاب علی پروین به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان نیز موجب شد تا تعداد قابل ملاحظهای از ستارگان مستعفی دوباره به این تیم برگردند.
ایران در مرحله گروهی این رقابتها توانست مالزی و کره شمالی را شکست بدهد و ژاپن را نیز در یکچهارم نهایی حذف کرد تا به مصاف کره جنوبی در نیمه نهایی برود. جدال با تیمی فوقالعاده مغرور که سه ماه قبل در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا حاضر شده بود.
ملیپوشان کشورمان به لطف گلی که مرحوم سیروس قایقران در وقتهای تلفشده به ثمر رساند، راهی جدال نهایی شدند و در آن مسابقه که ۱۴ مهر سال ۱۳۶۹ به میزبانی ورزشگاه کارگران شهر پکن برگزار شد، توانستند حریف خود را در ضیافت پنالتیها با نتیجه ۴ بر یک شکست داده و قهرمان شوند؛ ضیافتی که احمدرضا عابدزاده با مهار ۲ ضربه پنالتی نقشی انکارنشدنی در آن ایفا کرد؛ افتخاری فوقالعاده ارزشمند که موجب شد ما در بازیهای آسیایی پس از ۱۶ سال دوباره به مدال طلا دست یابیم.
این اتفاق در حالی به وقوع پیوست که علی پروین به صورت همزمان هدایت پرسپولیس و تیم ملی را بر عهده داشت اما در آن مقطع ۷ بازیکن استقلال عضو تیم ملی بودند و اغلب آنها هم فیکس بازی میکردند. از احمدرضا عابدزاده، رضا حسنزاده، شاهین و شاهرخ بیانی و مهدی فنونیزاده گرفته تا مجید نامجومطلق و صمد مرفاوی. البته ستارگان پرسپولیس نیز کنار آنها حضور داشتند؛ مردانی همچون مجتبی محرمی، محمد پنجعلی، ناصر محمدخانی، فرشاد پیوس و محمدحسن انصاریفرد.