یک مدرس ادبیات فارسی گفت: مولانا تأثیر پذیری خود را هم از عطار و هم از سنایی داشته است. محمد صدیقی دکترای ادبیات فارسی به مناسبت ۸ مهرماه روز بزرگداشت مولوی اظهار کرد: در بین شاعران قرن هفتم از نظر غزل و مثنوی عرفانی مولانا زبانزد است. وی ادامه داد: در زمینه مثنوی، سنایی آغازگر […]
یک مدرس ادبیات فارسی گفت: مولانا تأثیر پذیری خود را هم از عطار و هم از سنایی داشته است.
محمد صدیقی دکترای ادبیات فارسی به مناسبت ۸ مهرماه روز بزرگداشت مولوی اظهار کرد: در بین شاعران قرن هفتم از نظر غزل و مثنوی عرفانی مولانا زبانزد است.
وی ادامه داد: در زمینه مثنوی، سنایی آغازگر مثنوی‌های عرفانی بود، بعد از او می‌توانیم عطار نیشابوری را تکمیل کننده مثنوی‌های عرفانی بدانیم؛ که در نهایت به دست مولانا رسید که کامل‌ترین مثنوی عرفانی در زبان فارسی نام گرفت.
صدیقی عنوان کرد: در زمینه غزل عرفانی نیز بعد از آشنایی مولانا با شمس تبریزی، در واقع نمونه‌های عالی آن معشوق عرفانی را در ادبیات فارسی، ما در هیچ کجای زبان فارسی جزء در غزل مولانا نخواهیم دید.
وی افزود: شاید برای سایر شخصیت‌ها در زبان فارسی بتوانیم از دیگر ملل نمونه‌هایی بیاوریم، اما مولانا یک چهره‌ی بی بدیل در قرن هفتم است، این عنایتی است که خداوند به او داشته است.
این دکترای ادبیات فارسی بیان کرد: در سفری که مولانا به همراه پدرش به سمت قونیه می‌رفته‌است، در دیداری که با عطار داشته است، عطار این نشانه‌ها را در وجود مولوی می‌بیند و به پدر مولوی توصیه می‌کند که در مراقبت و تربیت این فرزند بسیار کوشش کند؛ زیرا روزی آتش در سوختگان عالم خواهد زد.
صدیقی اعلام کرد: از کودکی این ویژگی‌ها در وجود مولانا قرار داشته است و عطار این مسئله را کشف کرده بود؛ مولانا تاثیر پذیری خود را هم از عطار و هم از سنایی داشته است، یک بیت معروف نیز دارد که می‌گوید: «عطار روح بود سنایی دو چشم او ما از پی سنایی و عطار آمدیم» لذا مولوی اشاره می‌کند که در واقع کامل کننده راه سنایی و عطار است.
وی با اشاره بر اینکه ما شخصیتی نظیر مولوی را نه تنها در ایران بلکه در جهان نداریم، گفت: ایران گسترده‌ای که در آن روز داشتیم بسیار وسیع بوده است که بلخ و قونیه را هم در بر می‌گرفته است، بنابراین مولوی قطعا و یقیناً یک ایرانی بوده است؛ پدر مولانا بعد از حمله‌ی مغول به اجبار به سرزمین‌های دیگر کوچ کرد، لذا منزلگاه آخر برای پدر مولوی قونیه بود.
این مدرس ادبیات ادامه داد: اعتقادی به بحث کردن درباره‌ی اینکه یک تفکری به کجا تعلق دارد ندارم، اما اگر کسی قصد مصادره‌ی آن تفکر را داشته باشد، مسلما مولانا یک ایرانی است؛ این که امروزه محدوده جغرافیایی را در نظر بگیریم که، چون مولوی مدتی در اینجا زندگی کرده یا قبلش آنجا زندگی می‌کرده، پس متعلق به آنجا بوده به نظر من نادرست است.
این دکترای ادبیات فارسی در پایان اظهار کرد: مولوی یک ایرانی است همانطور که شعرش به زبان پارسی، مفاهیم شعر هایش پارسی، آداب و رسوم ایرانی و همچنین عرفان در شعرهایش ایرانی است؛ مولانا در ایران زاده شده در ایران زندگی کرده و از اندیشه‌های ایرانی استفاده کرده است.
منبع: ایسنا
