نوزدهم و بیست و چهارم مهرماه سال جاری تیم ملی فوتبال ایران سومین وچهارمین بازی خود در انتخابی جام جهانی فوتبال در قاره آسیا را مقابل تیمهای ازبکستان و قطر انجام خواهد داد.
احتمالا این دو بازی چالش آفرین دیدارهای تیم ملی در مسیر صعود به جام جهانی خواهد بود. ازبکستان تا قبل از تقابل با ایران به واسطه تفاضل گل بهتر در جایگاه نخست گروه قرار دارد و قطر نیز به واسطه یک باخت و یک تساوی درجایگاه دوم است که البته قطر پیش از تقابل با تیم ملی فوتبال ایران در خانه میزبان تیم ملی فوتبال قرقیزستان خواهد بود که اگر در این بازی به برتری برسد با چهار امتیاز وارد دیدار چهارم خود مقابل ایران خواهد شد و در نتیجه شانس زیادی خواهد داشت با برتری احتمالی مقابل تیم ملی ایران امتیازات عقب افتاده را جبران کند؛ بنابراین تیم ملی فوتبال ایران باید دو بازی پیش رو را مهم بداند.
اولین تقابل برای بازپس گیری صدر جدول مقابل ازبکها است و دومی برای خارج کردن قطر از کورس رقابت برای رسیدن به جام جهانی.
اما سوالی که ذهن علاقمندان به فوتبال ملی را در بر گرفته این است که آیا امیرقلعهنویی و شاگردانش قادر به کسب امتیازات دو بازی پیش رو نیز خواهند بود یا خیر؟!
با نگاهی به استراتژی اتخاذ شده از سوی سرمربی تیم ملی و توانمندی کامل ملیپوشان در اجرای تاکتیکهای خواسته شده به نظر میرسد تیم ملی فوتبال ایران از توانایی کافی برای عبور از دو رقیب آتی برخوردار باشد.
سرمربی تیم ملی دردو دیدار قبل با اتخاذ روشی کاملا اقتصادی به دو برد مهم دست یافت و با شش امتیاز درجایگاه مطلوبی قرار گرفت.
تیم ملی شاید درشکل بازی راضی کننده جلوه نکرده باشد و ومنتقدانی داشته باشد، اما درکسب امتیاز کاملا موفق عمل کرده و به یک ثبات مطلوب دست یافته است. استفاده از تک موقعیتها در حالی که تیم ملی میکوشد سازمان دفاعی خود را بهتر کند، نکات بسیار مهم بازیهای اخیر است.
در عین حال برخورداری از یک دروازهبان کاملا آماده که در بازی با قرقیزستان یکی از بهترینهای تیم ملی بود، کار را برای امیرقلعهنویی درجهت رسیدن به اهدافش سهل کرده و حتی در روزی که خط دفاع عملکرد مطلوبی از خود به جا نمیگذارد، با اتکا به هنربیرانوند تیم ملی از مهلکه به سلامت عبور میکند و با ثبت کلین شیت بازی را به پایان میرساند.
امیرقلعهنویی هم به خوبی دریافته که اگر تیمش در نبرد با رقبای آسیایی گل نخورد و مقاومت کافی در برابر حملات را داشته باشد، به واسطه برخورداری از بهترین مهاجمان حال حاضر فوتبال آسیا میتواند به کسب امتیاز امیدوار باشد.
در دو بازی ابتدایی مقابل قرقیزستان وامارات این اتفاق رخ داد و تیم ملی فوتبال ایران بعد از عبور سلامت از زیر بار حملات حریف درنهایت زهر خود را ریخت و با دو گل ۳ امتیازی موفق شد رقبا را کنار بزند.
این سیاست تاکتیکی قطعا در بازیهای آتی نیز دنبال خواهد شد، به خصوص در ازبکستان که به نظر میرسد قلعهنویی از همین حالا هدفی جز تکرار یک بازی اقتصادی هنرمندانه را ندارد و تلاش میکند با رویکرد فدا کردن کیفیت و به دست آوردن نتیجه از دو بازی پیش رو نیز عبور کند.
به واقع اگر تیم ملی در چهار بازی ابتدایی خود به حداکثر امتیازات دست یابد، میتوان گفت که صعودش به جام جهانی فوتبال محقق خواهد شد و حتی در بازیهای پایانی میتواند از بازیکنان کم تجربهتر خود نیز در ترکیب اصلی تیم ملی بهره بگیرد تا در جام جهانی از وجود یک دایره بزرگ از بازیکنان پرتجربه بهره بگیرد و چه بسا آنجا نیز با همین روش برد اقتصادی اهدافش را پیش براند.