قادر شریفی محقق حوزه انرژی درباره لزوم رفتن به سوی انرژیهای تجدیدپذیر به خبرنگار وحیط زیست زیرنویس گفت: جهان توسعه یافته به سوی انرژیهای پاک و تجدیدپذیر گام بر میدارد. برای حفاظت از محیط زیست باید زیر ساختهای آن را با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر فراهم کرد.
شریفی ادامه داد: در چین انرژی برق را در باتریهای بزرگ برای آینده ذخیره میکنند و دارند و در این رابطه سرمایهگذاری میکنند. این درحالی است که ما در کشورمان نمیتوانیم حتی ۱۰ درصد از انرژی برق مصرفی را از پنلهای خورشیدی تأمین کنیم. راهاندازی زیر ساختهای آن نیاز به یک سری منابع دارد که برای آن باید دولت برنامهریزی داشته باشد
او با توجه به منابع منحصر به فردی که در اقلیم کشور داریم بیان کرد: از آنجایی که کشوری هستیم با منابع طبیعی فراوان و ذخایر نفتی بسیار، برای تأمین انرژی نیروگاها از سوختهای فسیلی و ترکیبی مانند نفت و گاز و نهایتاً از انرژی هستهای استفاده میکنیم. و با توجه به اینکه کشوری هستیم با شرایط آفتابگیری فراوان در بخشهای وسیعی از کشور شرایط استفاده بهینه از آن را داریم.
این محقق میگوید با اشاره به سرکوب انرژیهای تجدیدپذیر در ایران گفت: با تولید گازهای گلخانهای و گرمایش زمین و منابعی که باعث آلودگی در شهرها میشود بهتر است هرچه زودتر دولت برای آغاز این موضوع تصمیم بگیرد و مانند سنوات گذشته به سرکوب سرمایهگذاران نپردازد.
او بیان میکند: استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و خورشیدی مبحثی قدیمی است و از صد سال گذشته تا کنون در زندگی انسان حضور داشته است. از زمانی که ماهوارهها شکل گرفته، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر آغاز شده است. اما آنچه در این میان مهم است این است که رویکرد دولت در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر مثبت نیست و با توجه به اینکه ما در حوزه تأمین انرژی مشکلات زیادی داریم.
قادر شریفی تأکید کرد: انرژی باد انرژی پنلهای خورشیدی، زمین گرمایی انرژیهای تجدیدپذیر انرژیهایی هستند که در کشور ظرفیتش وجود دارد؛ البته ظرفیتهای سرمایهگذاری در این حوزه هم وجود دارد.
او با توضیح اینکه تحریمها و خروج از برجام چه بر سر توسعه انرژیهای تجدیدپذیر آورده است گفت: در دوره بعد از توافقات برجام حضور سرمایهگذاری در حوزه انرژی در کشور با رونق مواجه بود اما بعد از خارج شدن آمریکا از برجام این موضوع با دلسردی شرکتهای خارجی مواجه شد. و سرمایهگذاران با ترس از اینکه نتوانند تعاملات بانکی داشته باشند از کشور خارج شدند.
این محقق معتقد است که دولت در تعامل به سرمایهگذاران داخلی هم برخورد مناسبی ندارد و گفت: اما ورود سرمایهگذاران داخلی هم با انگیزه برق ارزان قیمت در ایران تولید برق از منابع تجدیدپذیر را افزایش بدهد تا رغبت سرمایهگذاران داخلی هم برای سرمایهگذاری زیاد شود و سرمایهشان توجیه اقتصادی داشته باشد.
او با اشاره به اهمیت بسترسازی انرژیهای تجدیدپذیر گفت: بازگشت سرمایه نیروگاههای تجدیدپذیر برای یک مگا وات بین ۴ تا ۵ سال است. وزارت نیرو حاضر است برق را خریداری کند اما رویکردش به این سو نیست. پنلهای خورشیدی خیلی میتواند در مناطق فلات مرکزی و کویری کشور برای تولید برق مورد استفاده قرار گیرد.
شریفی ادامه میدهد: راحت میتوان با این ظرفیت تا ۳۰ درصد برق مصرفی کشور را از انرژیهای تجدیدپذیر تولید کنیم از همین ظرفیت آفتابی که در شهرهای مرکزی ایران داریم. اگر کشوری مثل ژاپن اگر در طول روز به طور میانگین ۶ ساعت آفتاب داشت علاوه بر تولید برق مورد نیاز خود حتی نیاز کشورهای همسایه را هم تأمین میکرد.
او افزود: در همین راستا چند تولیدکننده انرژی تجدیدپذیر در کشور راه ندازی شد که با عدم حمایت دولت راکد شدند.. تا کنون تمایل مدیران وزارت نیرو به سوی تأمین انرژی از سوختهای فسیلی بوده است و اهمیتی به سوختهای پاک و تجدیدپذیر نمیدهند در حالی که این انرژی خورشید از صبح تا عصر به صورت رایگان و قابل تکرار در اختیار ماست. البته دولت نمیتواند به یکباره از این رویه فاصله بگیرد و قطعاً زمان میبرد و بادی در یک برنهمه ۱۰ ساله ۲۰ درصد انرژی هیا خود رازا انرژیهای تجدیدپذیر تأمین کند.