اطلاعات نوشت: در این مراسم غلامعلی حداد عادل، علی‌اشرف صادقی و مسعود جعفری جزی درباره خدمات علمی محمود عابدی سخنرانی کردند.
استاد محمود عابدی، زادۀ پنجم مرداد ۱۳۲۳در چادگان است. او دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران و استاد بازنشسته دانشگاه خوارزمی در همین رشته است. دکتر عابدی افزون بر تدریس، تحقیق و ترجمه، چندین اثر مهم از متون کهن فارسی را تصحیح و منتشر کرده‌‌است. دکتر محمود عابدی به پاس خدمات ارزشمند به زبان و ادبیات فارسی در تاریخ ۲۷/۳/۱۳۸۸به عضویت پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی برگزیده شد. وی سال‌ها مدیریت گروه تصحیح متون فرهنگستان را برعهده داشت .
دکتر حداد عادل،رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی به‌عنوان نخستین سخنران این مراسم گفت: عابدی از سرمایه‌های فرهنگستان است. علاوه بر این سالیان دراز در دانشگاه به تربیت و آموزش دانشجویان پرداخت. یکی از خصوصیات عابدی، تصحیح عالمانه‌اش از متون قدیمی فارسی است.
وی با اشاره به سخن منوچهر بزرگمهر مبنی بر اینکه «ترجمه کار بی‌اجری است»، ادامه داد: می‌خواهم به این حرف دکتر بزرگمهر اضافه کنم «تصحیح» هم کار بی‌اجری است. زمانی که خواننده اثر تصحیح‌شده را می‌خواند، نمی‌تواند درک کند چه بر سر مصحح آمده تا متن آماده شده و فقط زمانی قدر مصحح را می‌فهمیم که با تصحیح بد مواجه باشیم و آن زمان درک می‌کنیم که تصحیح هزار نکته باریک‌تر از مو دارد تا متن آماده شود.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی خاطرنشان کرد: دقت، حوصله و احاطه آقای عابدی بر منابع و آثار قدیم یادآور استادان بزرگی چون مینوی، فروزانفر و قزوینی که استوانه‌های تصحصح بودند، است. آقای عابدی وارث سنت ۱۰۰ساله اخیر در تصحیح دانشگاهی و انتقادی متون قدیم است. زمانی که کتابی با تصحیح ایشان منتشر می‌شود، اهل علم اعتماد می‌کنند. حق هم همین است. در فرهنگستان شاهد دقت و حوصله‌ای که برای تصحیح متن به خرج می‌دهد بوده‌ام. او کمال‌طلبی ممدوحی داشته و دقت بالایی دارد. وی افزود: روند تصحیح «سیرالملوک» طولانی شد، از او پرسیدم کی تمام می‌شود؟ گفت پیچش مو مانده‌است.
در ادامه مراسم، علی‌اشرف صادقی، زبان‌شناس محمود عابدی را دوست دانشمند، نجیب و پرتلاش خواند و به دوستی چند ساله‌شان اشاره کرد و درباره کارهای علمی عابدی توضیح داد: عابدی از دانشمندانی است که در کارهای علمی‌اش وسواس دارد و تا اثری را پخته نکند، آنچنان که شایسته است، آن را به چاپ نمی‌سپرد. هرچقدر هم فشار بر روی او باشد کار را به صورتی که باید عرضه می‌کند و گواهش تصحیحات عالمانه او از متون کهن است.
او ادامه داد: زمانی که دکترعابدی تصحیح «نفحات الانس» نورالدین عبدالرحمان جامی را به چاپ رساند، همه کتاب‌های بازاری از جامی به کنار رفت. با تصحیح «کشف المحجوب: ابوالحسن هجویری»، این اثر را بعد از سال‌ها زنده کرد و بسیاری از مشکلات تصحیح‌های پیشین را حل کرد و حواشی‌ای برای کتاب نوشت که نه تنها مورد استفاده دانشجویان بلکه استادان دانشگاه است.
صادقی سپس درباره تصحیح عابدی از «روضه الانوار: خواجوی کرمانی» و «سیرالملوک» و «کلمات علیّه غرا» نیز توضیحاتی را ارائه داد .
مسعود جعفری‌جزی، استاد دانشگاه در این مراسم با خواندن بیت «همچنین شاد و هشیوار و سخن‌پیشه بزی/ نیز هشتاد دگر بر سر این هشتادا» گفت: امیدوارم هشتاد دوم پربارتر باشد. در سه مرحله شاگرد استاد عابدی بودم؛ یکجا به صورت رسمی و در دانشگاه اوایل دهه ۶۰در دانشگاه شهید بهشتی بود، بار دیگر در کسوت معلمی و در انتها، حضور در فرهنگستان.
او ادامه داد: دکتر عابدی استاد سختگیری بود و سال‌بالایی‌های ما از سختگیری‌اش می‌گفتند و ما با ترس و لرز و کنجکاوی و بعد با اشتیاق درس گرفتیم. در دانشگاه برخورد دانشگاهی و آکادمیک او با متن را دیدم و روش تدریس او متفاوت با دیگر استادان بود و مبنی بر پرسش و گفتگو و درگیرکردن دانشجویان.
سپس دکتر احمد جلالی و دکتر اکبر ایرانی درباره صفات اخلاقی دکتر عابدی دقایق کوتاهی صحبت کردند.
در پایان مراسم، دکتر محمود عابدی پس از فوت کردن شمع تولد و بریدن کیک توسط همسرش، سخنان کوتاهی ایراد کرد. او گفته‌هایش را با این بیت شعر شروع کرد: تو مثل باران بهاری؛ دوستت دارم/ بر من بباری یا نباری دوستت دارم.
وی ضمن تشکر و قدردانی از حضور استادان و همکارانش در این مراسم، ادامه داد: از یک روستایی آمده بودم که حدود چهار هزار نفر جمعیت داشت اما اکنون در روستای درونم زندگی می‌کنم که کسی در آن نیست .
او در پایان سخنانش گفت: آرزو می‌کنم نفسی که باقی است به شکرگزاری از وجود استادان باشد که با وجود سن بالا، ما را به اندیشه جوانی و نشاط فرو می‌برند. درود بر کسانی که به ادبیات و زبان فارسی و خادمان زبان فارسی حرمت می‌نهید؛ کسانی که در دست هرکدام چراغی است و چراغبان فرهنگ هستند و انسان و انسانیت را به بهشت وجود هدایت می‌کنند.دکتر عابدی همچنین درباره اهمیت تصحیح متون ادبی و جایگاه ادبیات فارسی سخن گفت.
