دنیای اقتصاد نوشت: درباره رابطه معنادار میان حاشیه‌نشینی و رای نامزدها از آنجا که بیشترین حاشیه‌نشینی‌ها مربوط به کلانشهرها است باید با احتیاط بیشتری سخن گفت، اما به صورت کلی پزشکیان در ۷ استان از مجموع ۱۱ استان با حاشیه‌نشینی بالا برنده شده است. ۴ استان را هم جلیلی برده است. در خوزستان و خراسان رضوی با حدود۱.۷میلیون حاشیه‌نشین و در اصفهان با ۶۶۰هزار و در قم با ۳۸۰ هزار نفر، جلیلی پیروز شده که حداقل تحلیل این رای فقط با عنصر حاشیه‌نشینی در خراسان و قم و حتی اصفهان منطقی به نظر نمی‌رسد، چرا که جنس آرای او در این سه استان بیشتر ایدئولوژیک است.
این روزنامه افزوده است: پزشکیان اما در تهران با ۱.۶میلیون، در البرز با ۱.۲میلیون، در فارس با ۸۰۰ هزار نفر، در آذربایجان شرقی با ۷۰۰ هزار نفر، در سیستان و بلوچستان با ۶۵۰ هزار نفر و در آذربایجان غربی با ۵۸۰ هزار و کردستان با ۴۰۰ هزار نفر حاشیه‌نشین طبق آمار رسمی، برنده انتخابات شده است. او در واقع همزمان برنده کلانشهرها و استان‌هایی با حاشیه‌نشینی بالا شده است. جدا از استان‌های آبی که حامی اصلی پزشکیان بودند، به احتمال زیاد عدد ۱۴ میلیونی حاشیه‌نشینان دارای جنبه‌های اعتراضی بیشتر هستند و با محافظه‌کاری میانه‌ای ندارند؛ از همین‌رو با الگوی کلانشهرها به نامزد اصلاح‌طلب رای داده‌اند. فراموش نکنیم که حاشیه‌نشینان از دو گروه تشکیل شده‌اند؛ افرادی که قدرت زندگی در شهر را از دست داده و به حاشیه رانده شده‌اند و بد مسکن هستند و بخش بزرگی از شاغلان بخش کشاورزی که در رویای زندگی بهتر از روستا به شهر آمده‌اند و در تقسیم کار شهر نقش پیدا نکرده‌اند. هر دو گروه از انتظار و آرزوی خود فاصله گرفته، در فرآیند شغلی شهرهای بزرگ به درستی ادغام نشده و تبدیل به افراد ناراضی شده‌اند. پزشکیان می‌تواند گزینه مطلوبی برای آنها باشد.
