متن کامل نوشته‌ی ضرغامی بدین شرح است:
ایشان در همه ی جلسات رسمی و غیر رسمی فقط با چای از میهمانان پذیرایی می کردند.در کنار قندان بشقاب کوچکی است که معمولا چند شیرینی نارگیلی در آن قرار دارد برای کسانی که قند نمی خورند.
وی در ادامه نوشت:هیچگاه میوه و یا بطری آبی روی میز ندیده ام.پارچ آب با لیوان!فقط !اما چای خوردن خدمت آقا لذت دارد.ایشان وسط جلسه با صدای تقریبا بلند می فرمایند:آقا چای بیاورید.
انتظار کشیدن برای یک چای داغ خودش صفایی دارد.نمی گذارند چای سرد شود و از دهن بیفتد؛تقریبا زودتر از بقیه میل می کنند.
دولت هشتم,خدمت آقا جلسه داشت آقا فرمودند:چای بیاورید..چند دقیقه گذشت چای نیامد!
آقا دوباره فرمودند:این چای چه شد؟
خانم شجاعی,معاون رئیس جمهور تیکه انداخت: آقا داره دم میکشه!
آقا هم بدون اینکه به ایشان نگاه کنند فرمودند:بله این در تخصص خانم هاست.
قدیم ترها چای خوردن حال بهتری داشت.قل قل سماور,ریختن چای در نعلبکی,خیس کردن قند در چای,فوت کردن و لب سوز خوردن…حق چای را ادا می کرد.
