کوهنوردانی که خلاف مقررات عمل می‌کنند باید از صعود به قله‌ها منع شوند/ هر کسی که کوله پشتی دارد کوهنورد نیست

بایدونباید‌های کوهنورد حرفه‌ای از زبان عضو کمیسیون ورزش و محیط زیست کمیته ملی المپیک:

عضو کمیسیون ورزش و محیط زیست کمیته ملی المپیک گفت: فدراسیون کوهنوردی باید کوهنوردانی را که خلاف مقررات عمل می کنند را از صعود به قله ها منع کند.

هومن بهمن پور در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، در خصوص رعایت نکات حرفه ای توسط کوهنوردان اظهار کرد: ما کوهنورد را فردی می دانیم که به شکل تخصصی و حرفه ای در این رشته فعالیت می کند و دوره های لازم را چه از لحاظ تئوری و چه عملی گذرانده است. هرکسی که کوله پشتی داشته باشد و چند ساعت در کوهستان باشد کوهنورد نامیده نمی شود. کوهنوردی تعریف مشخصی دارد که از سوی سازمان فدراسیون جهانی کوهنوردی مشخص شده است. کوهنوردان به دو دسته تقسیم می شوند. یک دسته افرادی که حرفه ای هستند و تخصص لازم برای این رشته را دارند و دوره های مختلفی از جمله دوره کمک های اولیه، زندگی در محیط های دشوار، آشنایی با جغرافیا و محیط زیست را می شناسند. دسته دگیر افرادی هستند که برای تفریح و علاقه به کوه ها و قله ها صعود می کنند. امروزه مد شده است که بیشتر افراد از صعود خود عکس می گیرند و در فضای مجازی منتشر می کنند و متأسفانه درگیر جنبه فخر فروشی می شوند.

فدراسیون باید برای افراد دوره های آموزشی برگزار کند

وی افزود: نکاتی که می خواهم بگویم بیشتر برای دسته دوم است. این افراد دوره های مربوط را نگذرانده اند و به آنها توضیح داده نشده است. مقصر نیز سازمان های متولی و در رأس فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی هستند. فدراسیون، به لحاظ قانونی متولی حفاظت از محیط های زیست کوهستانی است و وقتی بستر کوهنوردی فراهم است، فدراسیون باید قوانین و ضوابطی سختی مانند دیگر کشور های دنیا بگذارد و بر روی آنها نظارت داشته باشد. فدراسیون در سایت خود باید بخشی را برای افرادی که می خواهند صعود های ورزشی داشته باشند اختصاص دهد. باید دوره های نیاز را برگزار کند و مانند تمامی قله های مرتفع دنیا مانند آلپ، لایسنس صعود دهد. فدراسیون باید یک ظرفیت استانداردی را مشخص کند. به عنوان مثال مشخص کند که در این روز چند نفر می توانند از یال جنوبی به قله دماوند صعود کنند. هنگامی که ظرفیت تکمیل می شود دیگر حتی یک نفر نیز نباید ثبت نام کند. در کوهستان نیز باید یگان های ویژه و نیروهای خود فدراسیون حضور داشته باشند تا طبق نفرات اعلام شده، اجازه ورود به افراد را بدهند. افرادی که قوانین را رعایت نمی کنند باید بازگردانده شوند و کد ملی آنها به عنوان فرد خاطی ثبت شود.

افرادی که خلاف مقررات عمل می کنند باید از صعود به قله ها منع شوند

 عضو کمیسیون ورزش و محیط زیست کمیته ملی المپیک در خصوص مواردی که فدراسیون باید رعایت کند تصریح کرد: همانطور که یک تماشاگر به دلایلی ممنوع الورود به استادیوم می شود، این افراد نیز باید از صعود به قله ها ممنوع شوند. این کار را حدود ۲۵ سال است که کشورها انجام می دهند. حال افرادی که مجوز صعود را گرفته اند باید نکاتی را به عنوان کدهای اخلاقی رعایت کنند. نخست اینکه افرادی که به محیط زیست می روند، چه کوهستان و چه جنگل و دیگر مکان های طبیعی، باید به هنگام ترک آنجا، محل را ازمانی که وارد آن شده اند تمیز و پاک کرده باشند. یعنی نه تنها زباله و پسماند نریزند، بلکه باید زباله های موجود را جمع آوری کنند. رها سازی پلاستیک و شیشه و مواردی از این دست مطلقا ممنوع است. متأسفانه برخی از کوهنوردان حرفه ای ما نیز آنها را رعایت نمی کنند. کوهنوردان از شکاندن سرشاخه ها، کندن گیاهان، رفتن به بیراهه، روشن کردن آتش، تخریب زیستگاه های طبیعی و دستکاری لانه ها و زیست بوم ها باید جدا خودداری کنند. باید در محل ها و ایستگاه هایی که طراحی شده است اسکان داشته باشند. با رعایت این موارد می توانیم امیدوار باشیم محیط زیست و کوهستان های ما تا ابد پایدار خواهند بود

 شوراهای اسلامی باید بر عملکرد شهرداری استان ها نظارت داشته باشند

بهمن پور در پاسخ به این سوال که آیا تمام زباله های رها شده در محیط زیست توسط کوهنوردان بوده است و شهرداری استان ها بدون تقصیر بوده اند یا خیر گفت: متولی امر پسماند شهری، سازمان شهرداری است. این موضوع جزو وظایف شوراهای اسلامی استان ها نیز هست تا بر عملکرد شهرداری استان ها نظارت داشته باشند. کاری که فدراسیون می تواند انجام دهد این است که به کمک پیمانکار زباله ها را جمع آوری کند و به پایین دست انتقال دهد. از اینجا به بعد دیگر وظیفه فدراسیون نیست و شهرداری باید وارد عمل شود. اینکه برخی زباله ها در محیط  زیست رها می شوند، به وجدان کاری و مسئولیت اجتماعی شهرداری بر می گردد. متأسفانه در برخی مواقع در شمال کشور، شاهد این هستیم که سازمان های مربوطه، زباله ها را در محل سکونت خود رها می کنند. باید ببینیم سازمان چه مقدار نسبت به محیط زیست بی تفاوت است. در اینجا نقش سازمان های نظارتی پر رنگ می شود تا بر عملکرد سازمان ها نظارت داشته باشد تا ببیند آیا حداقل وظایف مربوطه را انجام می دهند یا خیر؟ فدراسیون تنها وظیفه جمع آوری و انتقال زباله ها به پایین دست را دارد.