بدون تردید مسئولان ورزش کشور باید با یک بازنگری جدی در سیاست های کلان گامی موثر در راستای استعدادیابی بردارند اینکه کشوری با توان و ظرفیت ایران تا اینجا حتی در جدول مدال ها نباشد به هیچ روی شایسته نام بزرگ کشور ما نیست! نواندیش_محمد صادقی: المپیک چند روزی است که آغاز شده و سهم […]

بدون تردید مسئولان ورزش کشور باید با یک بازنگری جدی در سیاست های کلان گامی موثر در راستای استعدادیابی بردارند اینکه کشوری با توان و ظرفیت ایران تا اینجا حتی در جدول مدال ها نباشد به هیچ روی شایسته نام بزرگ کشور ما نیست!

نواندیش_محمد صادقی: المپیک چند روزی است که آغاز شده و سهم ما تا امروز از این مسابقات چیزی جز ورزش برای سلامتی نبوده است، تا این لحظه کشورهای ذره ای مثل سنت لوسیا یا دومینیکا که احتمالا تا به حال حتی نام شان هم به گوشتان نخورده در جدول مدال ها حاضر هستند و ما با حسرت در انتظار شروع رقابت های کشتی هستیم بلکه فرجی شود، تازه آن هم برخی آقایان فدراسیون نشین می گویند نباید انتظار مدال داشت!

 

شرکت در المپیک افتخار نیست؛ فکری به حال ورزش مملکت بکنید!

 

معمولا بعد از هر ناکامی از سوی مجریان سیما یا حتی مربیان و ورزشکاران می شنویم که همین شرکت در المپیک هم افتخار است یا همین که ورزشکار ما از خط پایان عبور کند دستاورد بزرگی است، حال باید از مسئولان ورزش پرسید آیا واقعا حد ورزش ما در این حد است؟! اینکه صرفا ورزشکاران ما به عنوان توریست در المپیک حاضر باشند و تازه بعد از ناکامی بدون هیچ ناراحتی سر ملت منت هم بگذارند؟! به جای تمرکز بر کارشان در فضای مجازی بچرخند به موضوعی بپردازند که ربطی به آنها ندارد و در آخر با انتشار تصویری از دستان پینه بسته خود منت بر سر ما بگذارند؟ مگر دست آن قایقرانی که مدال طلا گرفته پینه نبسته مگر او تلاش نکرده ؟! امکانات برایتان ناکافی بوده اصلا چرا د مسابقات شرکت می کنید؟!

 

البته که مقصر حال و روز بد ورزش ما نه خود این ورزشکاران که سیاست گذاران هستند نمی توان به ورزشکاری که سهمیه گرفته گفت در المپیک شرکت نکن و اصلا انتظاری هم نیست که ما در همه رشته ها مدال بگیریم اما شواهد نشان می دهد که هر سال و هر دوره در حال پسرفت هستیم در همین المپیک همیشه کشتی، وزنه برداری، جودو، تکواندو جزو رشته های پر امید ما بودند اما اکنون می گویند از کشتی هم انتظار مدال نداشته باشید! واقعا اگر این پسرفت نیست پس چیست؟!

 

این جدا از عدم حضور خیلی از رشته های ما مثل والیبال و بسکتبال است که در دوره های قبل حضور داشتند، فوتبال را هم که سال ها است حضورمان در المپیک تبدیل به یک رویا شده است!

 

به جرات می توان گفت که ایران به لحاظ ظرفیت نیروی انسانی و استعداد جزو ۱۰ کشور برتر جهان در همه رشته ها است و اتفاقا همین هم دل آدم را می سوزاند اینکه چرا با وجود چنین ظرفیتی ورزش ما روز به روز در حال بد تر شدن است، همین فوتبال واقعا طی چند سال اخیر چند جوان مستعد به سطح اول کشور معرفی شدند واقعا نسل فعلی که البته افتخاری هم به دست نیاورد اما چه پشتوانه ای دارد؟!

 

بدون تردید مسئولان ورزش کشور باید با یک بازنگری جدی در سیاست های کلان گامی موثر در راستای استعدادیابی بردارند اینکه کشوری با توان و ظرفیت ایران تا اینجا حتی در جدول مدال ها نباشد به هیچ روی شایسته نام بزرگ کشور ما نیست!

+