پیشنهاد میزبانی بازی‌های استقلال در شهر مشهد، اصل و اساس فوتبال باشگاهی را زیر سوال می‌برد و این موضوع برای هواداران فوتبال در پایتخت نیز خوشایند نیست.
توضیحات علی خطیر درباره وضعیت میزبانی استقلال در رقابت های لیگ برتر؛ «به ما گفتند ورزشگاه آزادی ظرفیت میزبانی همزمان بازی‌های پرسپولیس، استقلال و تیم ملی را ندارد. به همین دلیل قصد داریم بازی‌های استقلال را به ورزشگاه امام‌رضا مشهد ببریم. مشهد از شهرهایی است که استقلال هوادار زیادی دارد و به نوعی میهمان نیست.»
راه حلی که مدیرعامل استقلال برای رهایی از وضع موجود ارائه کرده، نوعی فرار به جلو محسوب می شود؛ در حالی که مدیران فوتبال ایران باید از مسولان بخواهند اگر توانایی سوق دادن باشگاه ها به چرخه خصوصی سازی را ندارند، لااقل همین امکانات فعلی را در اختیار آنها قرار بدهند.
باشگاه استقلال با پسوند تهران، اگرچه مانند پرسپولیس در اقصی نقاط کشور هوادار دارد اما بر اساس یک اصول نانوشته باید در تهران به میدان برود و این حق هواداران فوتبال در پایتخت است که بازی های استقلال را از نزدیک تماشا کنند. درست مثل اینکه بارسلونا بخواهد در ورزشگاه والنسیا به میدان برود یا منچستر یونایتد در ورزشگاه سلتیک بازی کند؛ ببینید این ماجرا چقدر خنده دار و تصنعی می شود و اصل فوتبال باشگاهی زیر سوال می رود.
مسلما فقدان ورزشگاه و کمبود امکانات، نباید منتج به فرار مسولان از حقایق موجود شود و اساسا مدیرعامل باشگاه با ارائه راه حلی که چندان منطقی و معقول نیست، مدیران ورزش کشور را با این پیشنهادات عجیب، بدعادت کند. این موضوع حتی می تواند به یک بدعت غلط در فوتبال ایران تبدیل شود و از این پس، مدیران تیمِ هر شهری می توانند اعلام کنند ما به جای بازی در شمال (به عنوان مثال) در جنوب ایران به میدان می روم؛ به این صورت سنگ روی سنگ بند نمی شود.
علی خطیر در جایگاه یک مدیر باید از مسولان بخواهد هر چه زودتر بازسازی ورزشگاه آزادی را به سرانجام برسانند و ورزشگاه جدید و در دستِ ساخت را هر چه سریع تر به ورزشکاران ایرانی تحویل بدهند. میزبانی در مشهد، آن هم به پیشنهاد مدیر باشگاه استقلال، یک جور خودزنی است و هوادران در فوتبال پایتخت از این موضوع دل خوشی نخواهند داشت و با این کار اصل احترام به هوادار هم خدشه دار خواهد شد.
