دلایل تشدید درگیری طالبان افغانستان و پاکستان
دلایل تشدید درگیری طالبان افغانستان و پاکستان

تشدید درگیری‌ها بین طالبان و پاکستان امر جدیدی نیست و همیشه اتفاق می‌افتاده است. سیاست پاکستان در خصوص افغانستان نیز تداوم دارد و همان سیاست گذشته است. پاکستان از دوره حکومت نجیب الله تا به امروز سیاست‌های یک بام و دو هوا در قبال افغانستان داشته است و همیشه افغانستان را به عنوان یک کشور […]

تشدید درگیری‌ها بین طالبان و پاکستان امر جدیدی نیست و همیشه اتفاق می‌افتاده است. سیاست پاکستان در خصوص افغانستان نیز تداوم دارد و همان سیاست گذشته است. پاکستان از دوره حکومت نجیب الله تا به امروز سیاست‌های یک بام و دو هوا در قبال افغانستان داشته است و همیشه افغانستان را به عنوان یک کشور زیر دست می‌خواسته است.

پاکستان می‌خواهد افغانستان تحت سیطره حکومت پاکستان باشد. سیاست‌های پاکستان و ارتش این کشور در خصوص افغانستان، سیاست‌های ناکامی بوده است و در حال حاضر نیز در افغانستان حکومتی به وجود آمده که از پاکستان ناراضی است.

طالبان افغانستان با پاکستان رابطه تنگاتنگ و انعطاف پذیری دارد و شرایط بسیار خوبی با آنها دارند ولی طالبان هم با توجه به بمباران اخیرشان در مناطق جنوب افغانستان دچار تیرگی روابط با آنها شده‌اند. پاکستان درصدد است تا فعالیت‌های تحریک طالبان پاکستان را به دولت طالبان افغانستان وابسته کند.

پاکستان از رهگذر این مسائل به دنبال این است که خط دیوراند را به عنوان مرز به افغانستان تحمیل کند. در دوره نجیب الله نیز این فشار بر او بود تا این خط را به رسمیت بشناسد ولی او از انجام این کار اجتناب کرد و نهایتا منجر به سقوط او توسط پاکستان و طالبان شد.

امروز هم پاکستان مناطق مختلف افغانستان را بمباران می‌کند و از زمان گذشته در حکومت‌های حامد کرزای و اشرف غنی هم این کار استمرار داشته است.

پاکستان سیاستی که بتواند همزیستی مسالمت آمیز و حسن همجواری با افغانستان را دنبال کند نداشته است. دلیل آن این است که به آمریکایی‌ها نشان دهد که طالبان دارای مشکل هستند تا بتواند از آمریکا و غرب امکاناتی دریافت کند. این موضوع دوام خواهد داشت و به این زودی‌ها هم قابل تغییر نیست.

طالبان یک گروه هم طیف نیست و دارای طیف‌های مختلفی هستند. یک عده از غلجایی‌های قندهار هستند و گروهی از درانی‌ها هستند و اینها مشکلات عدیده‌ای با هم دارند.

در حال حاضر این گروه در قدرت هستند و پاکستانی‌ها انتظار دارند که اینها همه‌شان در زیر یک چتر یا یک سقف از آنها حرف شنوی داشته باشند و این حرف شنوی هنوز تحقق پیدا نکرده است. 

با اینکه سازمان استخبارات پاکستان ISI رابطه خوبی با طالب‌ها دارد. منتها برخی یک گروه علیه یکی دیگر موضع دارند. به طور کلی، این حرکات جنبه تاکتیکی دارد تا اینکه منطق بر واقعیت‌ها باشد.

طالبان افغانستان و تحریک طالبان پاکستان دو روی یک سکه هستند و از طرف پاکستانی‌ها حمایت می‌شوند منتها طالب‌های افغانستان الان به قدرت رسیدند یک مقداری احساس می‌کنند که مستقل هستند. بر این اساس نیز پاکستان به طالبان افغانستان فشار می‌آورد که با تحریک طالبان پاکستان ارتباط دارد. صحت و سقم این موضوع معلوم نیست.

امیدواریم طالبان افغانستان این موضوع را درک کند که افغانستان متعلق به افغانستانی‌ها است و متعلق به بیگانان نیست. اگر طالبان می‌خواهد در افغانستان حکومت کند باید نظر مردم افغانستان را همراه خود داشته باشد و حمایت مردم را جلب کند. آنها باید دیدگاه‌های خود را تعدیل کنند تا افغانستان از این وضعیت نجات پیدا کند.

این شرایط شرایط خوبی برای افغانستان نیست اگر در دوره اشرف غنی انفجار و بمب گذاری بود امروز مردم افغانستان این را می‌گویند که همان انفجار و انتحار را خود طالبان می‌کرد و امروز طالبان به قدرت رسیده و این اقدام صورت نمی‌گیرد، چون حکومت در دست خود آنهاست.

این حکومت هم در نتیجه خیانت خود اشرف غنی بود که با کمک آمریکایی‌ها آنرا به طالبان تقدیم کرد. آمریکایی‌ها عامل بی ثباتی در افغانستان و در منطقه است. زلمای خلیل زاد با حس قومی خود از یک گروه در افغانستان حمایت کرد و افغانستان را در دو دستی تقدیم گروه طالبان نمود. 

امروزه اگر طالبان بخواهد تغییر در حکومت ایجاد کند مستلزم این است که از همه مردم افغانستان در حکومت استفاده شوند نه فقط اعضای طالب‌ها. اینکه چهار نفر از اقوام ازبک، تاجیک و هزاره را در درون دولت گنجانده‌اند به معنای همه شمول بودن حکومت طالبان نیست.

این حکومت همه شمول نیست حکومت تک قومی و تک زبانی و حکومتی برآمده از دیدگاه یک گروه است. اینها دیدگاه‌هایشان دیدگاه‌های جامعه نیست و محدود و تنگ نظرانه است و برعکس دیدگاه و نظرات مردم افغانستان عمل می‌کنند.

پاکستان بله گوی آمریکایی‌ها و انگلیس‌ها در طول تاریخ بوده است و امروز تمام تغذیه‌شان و ارتششان از طریق آمریکا و غرب است.

البته سیاست‌های ترامپ و سیاست‌های آمریکایی‌ها ایجاد تنش و اختلاف در منطقه و افغانستان است و اینها هرگز نمی‌خواهند که افغانستان در صلح و ثبات به سر ببرد و اگر هر کسی این ادعا را می‌کند کذب و دروغ محض است. 

آمریکایی‌ها همیشه عامل بی‌ثباتی در طول تاریخ بوده‌اند. شما می‌بینید آمریکایی‌ها در عراق چه مصیبتی را برای مردم عراق ایجاد کرده‌اند وبا زیرساخت‌های عراق چه کردند. در سوریه همین الان، اسرائیل به نیابت از آمریکا است که زیرساخت‌های سوریه را با خاک یکسان کرده است. یک گروه تروریستی به نام هیئت تحریرالشام را در سوریه به کمک چند کشور خارجی، ترکیه، آمریکا و رژیم صهیونیستی بر سر قدرت آورده‌اند.

 شما دیدید که بار‌ها «محمد جولانی» رهبر گروهک تحریرالشام اعلام کرد که ما با اسرائیل هیچگونه جنگی نداریم و اسرائیل دوست ما است و ما نمی‌خواهیم در سوریه جنگ دیگری اتفاق بیفتد.

 در پس پرده قطعاً اینها هماهنگ با رژیم صهیونیستی هستند و در واقع مهره‌های غرب و اسرائیل هستند.

مریکایی‌ها همچنان در لیبی باعث بی ثباتی شد و داعش را در آنجا مسلط ساخت. منتها آن‌هایی که با داعش مبارزه می‌کردند، آمریکا آنها را تروریست اعلام می‌کرد.

امریکا امروز می‌خواهد که با کمک کشور‌های مرتجع و هم پیمان، داعش را دوباره در سوریه مسلط بکند و ناامنی و بی ثباتی را به وجود بیاورند. سیاست آمریکا در ناامن ساختن منطقه برای این است که بتواند تسلیحات خود را بفروشد و کشور‌ها را مستعمره خود کند و از گروه‌های تروریستی هم در این راستا استفاده می‌کند.

شما دیدید که آمریکا که برای سر محمد جولانی ۱۰ میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود، امروز با او دیدار می‌کند و آن جایزه را فراموش می‌کنند و در واقع دوستش می‌شوند و توصیه می‌کنند که شما با ترکیه هماهنگ باشید، چون ترکیه جز پیمان آتلانتیک شمالی ناتو است.

در واقع اردوغان اشتباه فاحشی کرد که سوریه را به چنگ تروریست‌ها و آمریکا و رژیم صهیونیستی اسرائیل داد و اگر خود ترکیه هم «بله قربان گو» نباشد، ترکیه را هم به حالت سوریه در خواهد آورد.

 آمریکایی‌ها چه دموکرات باشد چه جمهوریخواه باشد همه‌شان دو روی یک سکه‌اند و اینها فقط نظرشان این است که سلاح‌هایشان فروخته شود و امکانات مادی از کشور‌ها بگیرند.

همین آقای ترامپ در دوره گذشته گفت که عربستان سعودی گاو شیردهی است که باید از آن استفاده کنند. امروز کشور‌های عربی و آنهایی که غیرت عربی و اسلامی دارند باید متوجه باشند که امروز اگر نوبت سوریه رسیده و از عراق گذشته است، فردا نوبت آنها خواهد رسید. نوبت اردن هاشمی، نوبت مصر، نوبت بحرین و کویت و دیگر کشور‌های عربی هم خواهد رسید و حتی آمریکا بر کشور عربستان سعودی که یک کشور قدرتمند اسلامی است هم رحم نخواهد کرد.

کشور‌های عربی و اتحادیه عرب باید فکر اساسی برای سیاست‌های دیوانه وار ترامپ بکنند. ترامپ یک قمارباز در ابعاد مختلف است و بر سر هر موضوعی معامله می‌کند. از این جهت کشور‌های عربی و اسلامی باید فلسطین را فراموش نکنند. در همین جنگ غزه اسرائیل ده‌ها هزار نفر فلسطینی را با پشتوانه آمریکا شهید کرد. آمریکا به هیچ چیز پایبند نیست و فقط دنبال سودجویی است.

*دبیرکل حزب رفاه افغانستان

+