این یک برنامه‌ی اعتراضی از سوی «انجمن ادبی سوزن طلایی» است. بانوان جوان ردای سرخ و کلاه بال‌داری بر تن دارند و در کوچه‌های خاکی کابل قدم می‌زنند.به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، آن‌ها خود را به شکل ندیمه‌های سرزمین گیلاد درآورده‌اند. شبیه آنچه مارگارت اتوود، نویسنده‌ی کانادایی در کتاب «سرگذشت ندیمه» به تصویر می‌کشد.در کتاب […]
این یک برنامه‌ی اعتراضی از سوی «انجمن ادبی سوزن طلایی» است. بانوان جوان ردای سرخ و کلاه بال‌داری بر تن دارند و در کوچه‌های خاکی کابل قدم می‌زنند.
به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، آن‌ها خود را به شکل ندیمه‌های سرزمین گیلاد درآورده‌اند. شبیه آنچه مارگارت اتوود، نویسنده‌ی کانادایی در کتاب «سرگذشت ندیمه» به تصویر می‌کشد.
در کتاب سرگذشت ندیمه، ردای سرخ نماد باروری و نقش تولید مثل ندیمه‌ها در جمهوری گیلاد است و کلاه سفید برای نمایش محدودیت در افق دید و اطاعت و انزوای آنان طراحی شده است.
انجمن ادبی سوزن طلایی، افغانستان امروزی را به سرزمین گیلاد و زنان را به ندیمه‌های آن تشبیه کرده است.
این نهاد حامی آموزش دختران با نشر پیامی در فیسبوک گفته است: «کتاب سرگذشت ندیمه شباهت گسترده‌ای به سرنوشت دختران وطن تحت سلطه‌ی طالبان دارد. افغانستان در حاکمیت این گروه سرکوبگر، بدل به گیلاد شده است؛ جایی که هویت زن غصب شده و حاکمان تلاش به تبدیل ساختن زن به ندیمه‌ای دارند که چشم‌وگوش‌بسته اطاعت کند و از جهان پیرامونش گسسته و بی‌خبر بماند.»
سوزن طلایی در مورد هدف این حرکت گفته است که «این روزها دختران وطن با پوشیدن لباس نمادین ندیمه علیه پندار، گفتار و کردار طالبانی اعتراض می‌کنند.»
انجمن ادبی سوزن طلایی پس از روی کار آمدن مجدد گروه طالبان در افغانستان، ضمن برگزاری صنف‌های آنلاین آموزش نویسندگی برای دختران محروم از مکتب و دانشگاه، برنامه‌های اعتراضی علیه طالبان نیز برگزار می‌کند.
این انجمن قبل از اعتراض با لباس ندیمه‌های گیلاد، برنامه‌ی اعتراضی «علیه کتاب‌سوزان» را در واکنش به ممنوعیت چاپ و فروش برخی کتاب‌ها از سوی گروه طالبان راه‌اندازی کرده بود.
