در حالی که تکنولوژی و روش‌های نوین کشاورزی در بسیاری از کشورها توانسته مشکلات فصلی تولید محصولات کشاورزی را کاهش دهد، ایران همچنان گرفتار پیامدهای ناشی از وابستگی به روش‌های سنتی است. به گزارش «تابناک» به نقل از بازتاب، افزایش قیمت خیار در فصل سرما نمونه‌ای از این ضعف ساختاری است که هر سال تکرار […]
در حالی که تکنولوژی و روش‌های نوین کشاورزی در بسیاری از کشورها توانسته مشکلات فصلی تولید محصولات کشاورزی را کاهش دهد، ایران همچنان گرفتار پیامدهای ناشی از وابستگی به روش‌های سنتی است.
به گزارش «تابناک» به نقل از بازتاب، افزایش قیمت خیار در فصل سرما نمونه‌ای از این ضعف ساختاری است که هر سال تکرار می‌شود و مردم را با تورم غذایی بیشتر روبه‌رو می‌کند.
داده‌های آماری نشان می‌دهد قیمت خیار طی یک سال گذشته نزدیک به دو برابر شده است. علت اصلی این گرانی، کاهش عرضه محصول به دلیل کاهش بازدهی کشت آزاد در فصل سرما است. اما چرا پس از سال‌ها، هنوز شاهد تغییر قابل توجهی در نحوه تولید این محصول پرمصرف نیستیم؟
هرچند کشت گلخانه‌ای به عنوان راه‌حلی برای کاهش اثرات فصلی و افزایش بهره‌وری شناخته می‌شود، اما هنوز بخش بزرگی از کشاورزان ایرانی به این تکنولوژی دسترسی ندارند. دلیل آن واضح است: کمبود تسهیلات و سرمایه‌گذاری ناکافی در زیرساخت‌های کشاورزی. دولت‌ها بیشتر به دنبال رفع مقطعی بحران‌ها بوده‌اند تا حل ریشه‌ای مشکلات.
کشاورزان، به‌ویژه در مناطق سردسیر، با چالش‌های متعددی مانند هزینه بالای انرژی، تجهیزات گلخانه‌ای و نبود حمایت مالی کافی مواجه‌اند. در چنین شرایطی، تغییر روش‌های تولید برای بسیاری از آن‌ها امکان‌پذیر نیست. نتیجه این وضعیت، کاهش تولید و افزایش قیمت‌ها در فصل سرماست که هم به ضرر کشاورزان و هم به زیان مصرف‌کنندگان تمام می‌شود.
برای مقابله با این بحران، دولت باید برنامه‌ای جدی برای توسعه کشاورزی نوین اجرا کند. اعطای تسهیلات و حمایت از فناوری‌های جدید می‌تواند قدمی موثر در این راستا باشد.
گرانی خیار شاید در نگاه اول مسئله‌ای کوچک به نظر برسد، اما نشان‌دهنده یک چالش بزرگ‌تر در ساختار کشاورزی کشور است. تا زمانی که سیاست‌گذاری‌های کلان در این حوزه اصلاح نشود، شاهد تکرار این بحران‌ها در محصولات مختلف و فصول گوناگون خواهیم بود.
