پس از پیروزی تراکتور برابر تیم چادرملو، شجاع خلیل‌زاده کاپیتان سرخ‌های تبریز مصاحبه طوفانی علیه منتقدان خود انجام داد و در بخشی از صحبت‌هایش اظهارات عجیبی هم داشت. به گزارش سرویس ورزشی تابناک، ایجاد حواشی و جنجال از طریق مصاحبه یا اظهار نظر‌های بحث برانگیز، موضوع جدیدی در خصوص شجاع خلیل‌زاده نیست. او در سال‌های […]
پس از پیروزی تراکتور برابر تیم چادرملو، شجاع خلیل‌زاده کاپیتان سرخ‌های تبریز مصاحبه طوفانی علیه منتقدان خود انجام داد و در بخشی از صحبت‌هایش اظهارات عجیبی هم داشت.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، ایجاد حواشی و جنجال از طریق مصاحبه یا اظهار نظر‌های بحث برانگیز، موضوع جدیدی در خصوص شجاع خلیل‌زاده نیست. او در سال‌های گذشته هم بار‌ها در موارد مختلفی، نام خود را سر زبان‌ها انداخته و البته اغلب آنها منفی بوده و در فضای رسانه‌ای و هواداری برایش دردسرساز شده است.
خلیل‌زاده حدود یک سال پیش با لغو مصوبه اعطای حواله خودرو به ملی‌پوشان توسط دیوان عدالت اداری، مصاحبه‌ای انجام داد که به زعم خودش از ملی‌پوشان دفاع کند. شجاع در بخشی از صحبت‌هایش بدون اینکه مشخص کند چه کسانی حق دارند در مورد فوتبالیست‌ها حرف بزنند، گفت: «هر کسی نباید به خودش اجازه بدهد در مورد بازیکنان فوتبال حرف بزند.» او اسفند سال گذشته پس از بازی تراکتور و پرسپولیس، جنجال‌ساز شد و با ادبیاتی ناپسند علیه خبرنگاران موضع گرفت. ماجرا وقتی آغاز شد که خبرنگاری درباره عملکرد تیم ملی در جام ملت‌های قطر سؤال پرسید و خلیل‌زاده گفت: «مگر هنگامی که کارلوس کی‌روش باخت، او را سؤال جواب کردید؟ همه شما کی‌روشی‌پور بودید. کی‌روش هشت سال مرا به تیم ملی دعوت نکرد و فوتبالم را نابود کرد؛ آیا یک نفر از شما خبرنگاران صحبتی کرد؟» او که حسابی عصبانی و برافروخته بود، در مواجهه با سؤال خبرنگار دیگری که معتقد بود عمق دفاع تیم ملی در جام ملت‌های آسیا مشکل داشت، اینگونه پاسخ داد: «این مسئله به شما ارتباطی ندارد و من نباید به شما جواب پس بدهم.»
به این موارد، درگیری لفظی با ساسان انصاری در پایان بازی تراکتور مقابل فولاد و درگیری لفظی با هواداران استقلال و سیدحسین حسینی را هم اضافه کنید و جالب اینکه همه اینها نمونه‌هایی از حواشی و جنجال شجاع خلیل‌زاده آن هم فقط در یک سال گذشته است. چندی پیش مهدی فنونی‌زاده در مصاحبه‌ای با انتقاد از رفتار شجاع خلیل‌زاده، تأکید کرد که او بازیکنی بسیار پرحاشیه است که در تمام درگیری‌ها شرکت می‌کند و به کنایه گفت که از ورزشگاه آزادی تا امجدیه هرجا درگیری بشود، شجاع آنجاست.
از سویی شجاع خلیل‌زاده در مدت اخیر چه در عرصه ملی و چه باشگاهی، از کیفیت لازم دور بوده است. او مقابل ذوب آهن با یک دفع توپ ناشیانه توپ را دو دستی تقدیم علیاری کرد و پایه‌گذار شکست خانگی تراکتور در لیگ برتر شد. شجاع بعدتر و در مقابل کره شمالی از مهاجم ناشناخته و آماتور حریف جا ماند و با یک خطای ناگزیر از زمین مسابقه اخراج شد تا حماسه لائوس به تاریخ فوتبال ایران اضافه شود. آقای مدافع در یکی دیگر از هنرنمایی‌هایش در مدت اخیر، در مصاف تراکتور مقابل الوکره در سطح دو لیگ قهرمانان، هنوز بازی به دقیقه ۳ نرسیده سایه توپ را زد تا مهاجم رقیب با فراغ بال دروازه تی‌تی‌ها را باز کند. این عملکرد بازیکنی است که در ۳۵ سالگی با تکیه بر شعار «سن فقط یک عدد است»، یکی از مهم‌ترین پست‌های تیم ملی را تسخیر کرده و در هر شرایطی به انتخاب اول و آخر امیر قلعه‌نویی تبدیل شده است.
واقعیت این است که شجاع خلیل‌زاده یکی از عجیب‌ترین پدیده‌های چند سال اخیر فوتبال ایران است. او شاید تنها بازیکنی است که چند روز پس از گفتن جمله «می‌خواهم قراردادم با پرسپولیس را ۶ ساله تمدید کنم»، با فسخ یک‌طرفه قراردادش از این تیم جدا شد و با بوسیدن لوگوی تیم جدید، دلار‌های قطری را به حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا ترجیح داد.
خلیل‌زاده همین سه‌شنبه گذشته نشان داد در ۳۵ سالگی اثری از پختگی در او وجود ندارد. مدافع ملی‌پوش تراکتور پس از برد یک بر صفر تیمش برابر چادرملو در هفته یازدهم لیگ برتر، مصاحبه‌ای انجام داد که اظهارنظر عجیب در آن کم نبود. از تهییج هواداران تراکتور علیه رسانه‌های تهران و مجریان تلویزیون بگیرید تا جمله‌ای در حمایت و دفاع از گلر شماره یک تیم ملی که دستمایه طنز در فضای مجازی شد: «بیرانوند آدمی است که گاهی نمی‌داند چه می‌گوید. همه هم او را می‌شناسیم و بسیار بچه خوبی است.»، اما شاید بتوان عجیب‌ترین اظهارنظر خلیل‌زاده در این مصاحبه را در بخش دیگری جست‌و‌جو کرد. جایی که او خود و همبازیانش در تیم ملی را با سربازان محافظ مرز‌های وطن مقایسه کرد: «من می‌گویم حتی یک دقیقه زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران بازی کردی، قابل احترام هستی. سربازان عزیز، لب مرز می‌روند و ما فوتبالیست‌های ملی هم مثل همان‌ها هستیم و فرقی نداریم و برای پرچم جمهوری اسلامی بازی می‌کنیم. پس نباید انتقاد کنید.»
آخر این چه تشبیهی است؟ این چه مقایسه‌ای است آقای شجاع خلیل‌زاده! تو و تعدادی دیگر از دوستانت در تیم ملی که بدون دستاورد و افتخاری بزرگ و ارزشمند همیشه و همه جا طلبکار هستید، کجا و سربازان گمنامی که در سخت‌ترین شرایط بعضا جان‌شان کف دست‌شان است تا مبادا خراشی روی یک وجب از خاک میهن‌مان بیفتد، کجا؟
شما حواله بگیر‌ها چه نسبت و سنخیتی با سربازان بی نام و نشان وطن که امنیت را به ارمغان می‌آورند، دارید؟ واقعیت آن است که شجاع خلیل‌زاده مهارت ویژه‌ای در تولید حاشیه و البته اظهارنظر‌های خارق‌العاده دارد. او شجاع‌ترین مدافع ۳۵ ساله جهان است؛ بازیکنی که در بازی‌های اخیر ملی و باشگاهی مرتکب اشتباهاتی بزرگ و بعضاً عجیب شده، اما همچنان به خودش اجازه می‌دهد که دیگران را نقد و حتی اگر لازم بداند برایشان شاخ و شانه بکشد! مدافع خوش پَرِش فوتبال ایران (اصطلاحی که جواد خیابانی در گزارشش برای خلیل‌زاده استفاده کرد)، در پرش‌های مختلفی تبحر دارد؛ او استاد پرش‌های منظم و عاشق پرش‌های نامنظم است، حتی پرش‌های نان و آبدار!
