بداخلاقی ویترین انتخابات پیشرو

زیرنویس، گروه سیاست- در مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری برخی از نامزدها که شاید هم از قبل برنامه‌ریزی کرده بودند، بدون رعایت ادب و احترام شروع به تخریب نامزدهای دیگر می‌کردند، تا مناظرات از ریل اصلی خود خارج شده و به سمت دو قطبی‌های کاذب برود.

در مناظره اول و دوم نامزدها صبر و حوصله بیشتری داشتند و در فضایی محترمانه و جدی به گفت‌وگو می‌پرداختند، اما گویا صحبت‌های یک نامزد خاص که در مناظره‌ها برجسته و علیه نامزدهای دیگر در فضای مجازی منتشر شد ستاد و مشاوران دیگر نامزدها را بر آن داشت که مقابله‌ به‌مثل کنند. این‌گونه بود که در مناظره‌های بعدی تنش بیشتر و فضای آرام گفت‌وگو به فضای اصطلاحاً چاله‌میدانی تبدیل شد.

فرهنگِ مسموم

مسئله فرهنگِ مسموم دقیقاً همین است. نمی‌توانیم از جامعه‌ای که همه دزدی می‌کنند، همه دروغ می‌گویند و همه ریاکارند آدم راست‌گوی پاک‌دامن تحویل بگیریم. از کوزه همان تراود که در اوست. «الناس علی دین ملوکهم» را که شنیده‌ایم؟ غیر از این هست که اخلاق حاکمان تعیین‌کننده اخلاق مردم یک جامعه است؟

به گزارش زیرنویس، کشوری که مسئولانش اخلاق را به رسمیت نمی‌شناسند و در جلوی چشم میلیون‌ها بیننده دروغ می‌گویند، تهمت می‌زنند و حتی آداب ساده گفت‌وگو را رعایت نمی‌کنند؛ شما چه انتظاری می‌توانید از مردم داشته باشید؟ چرا باید انتظار داشته باشیم، پرخاشگری در سطح بالا در مقابل میلیون‌ها چشم، به کف جامعه سرایت نکند؟ همان‌طور که رفتار والدین زیر ذره‌بین کودکان هست، رفتار مسئولان نیز از چشم مردم دور نخواهد ماند.

فرهنگ را نباید تک‌بعدی نگاه کنیم، وقتی نامزدهای ریاست‌جمهوری که از قدرت، ثروت و شهرت بالایی برخوردار هستند نتوانستند هوای نفس را قربانی ادب و اخلاق کنند، چگونه از مردم معمولی انتظار می‌رود در جامعهٔ بی‌ثبات و متزلزل از نظر اخلاقی و اقتصادی؛ با اخلاق باشند؟