حسین امیر عبد اللهیان در یکی از محله های جنوب تهران ( محله ۱۷ شهریور ) متولد شد.او ۷ ساله بوده پدرش را از دست داد. مادرش او و برادر بزرگترش را به تنهایی بزرگ کرده، اما برادر حسین امیر عبداللهیان نیز فوت شده است. بعدها به دلیل اینکه این محله درمانگاه نداشته ، وی […]
حسین امیر عبد اللهیان در یکی از محله های جنوب تهران ( محله ۱۷ شهریور ) متولد شد.او ۷ ساله بوده پدرش را از دست داد. مادرش او و برادر بزرگترش را به تنهایی بزرگ کرده، اما برادر حسین امیر عبداللهیان نیز فوت شده است.
بعدها به دلیل اینکه این محله درمانگاه نداشته ، وی با دوستان جبهه ای خود در این محله درمانگاهی تاسیس می کنند که اکنون باجناق ایشان در این بیمارستان به عنوان دکتر مشغول خدمت است.
این دیپلمات در سن ۳۰ سالگی ازدواج کرده و دو فرزند ( یک پسر و یک دختر) دارد .
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دردولت سیزدهم است که در گذشته دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی از دوره ریاست علی لاریجانی تا دوره ریاست محمد باقر قالیباف بودهاست.
همچنین وی دبیرکل دبیرخانه دائمی کنفرانس بینالمللی حمایت از انتفاضه فلسطین و مدیر مسئول فصلنامه گفتمان راهبردی فلسطین است.
او در دوره وزارت علی اکبر صالحی به عنوان معاون عربی و آفریقایی وزیر خارجه منصوب شد که در سه سال اول وزارت محمد جواد ظریف هم در این سمت ابقا شد.
وی مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه نیز بودهاست.
عزل به دستور جواد ظریف
خردادماه سال ۹۵ حسین امیرعبداللهیان به دستور جواد ظریف وزیر امور خارجه وقت کشور از سمتش بزیرنویسر شد و حسین جابر انصاری جای او را گرفت.
وی که به این دستور معترض بود پیشنهاد جدید یعنی سفارت عمان را نپذیرفت و کلا از وزارت امور خارجه بیرون رفت. پس از این عزل، امیرعبداللهیان به مجلس رفت و دستیار ویژه رئیس مجلس وقت
( علی لاریجانی ) و مدیر کل امور بین الملل مجلس شورای اسلامی شد.
سید حسن نصرالله هر ماه با امیر عبداللهیان دیدار می کرد
حسین امیرعبداللهیان در سال ۸۹ در اولین دیدارش، حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان را از نزدیک دیده و پس از آن ارتباط دوستانه ای بین آنها شکل می گیرد و اکنون هم هر چند ماه یکبار یکدیگر را ملاقات می کنند.
امیرعبداللهیان دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه (۱۳۷۰)، کارشناسی ارشد روابط بینالملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (۱۳۷۵) و دکترای روابط بینالملل از دانشگاه تهران است.
وی در ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ به عنوان وزیر امور خارجه پیشنهادی دولت سیزدهم توسط سید ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و در ۳ شهریور ۱۴۰۰ با ۲۷۰ رای از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت.
امیر عبداللهیان در سانحه سقوط بالگرد رئیس جمهور و وزیر امور خارجه به شهادت رسید
بعداز ظهر روز در ۳۰ اردیبهشت( یکشنبه ) ۱۴۰۳، خبرگزاریهای ایران اعلام کردند بالگرد بل ۴۱۲ حامل حسین امیرعبداللهیان ( وزیر امور خارجه ) و سید ابراهیم رئیسی (رئیسجمهور) که برای افتتاح سد قیز قلعه سیبه آذر بایجان شرقی سفر کرده بود، در مسیر بازگشت در جنگل دیز مار در محدوده عمومی میان ورزمان و جلفا دچار سانحه شده و به شهادت رسیدند. حسین امیر عبد اللهیان ، وزیر امور خارجه، حجت الاسلام سید محمد علی ال هاشم امامجمعه تبریز، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و چند تن دیگر از همراهان او در بالگرد بودند.
کتاب ها و تالیفات منتشر شده دیپلمات ارشد وزارت امور خارجه
جدیدترین کتاب امیر عبداللهیان که در سال ۹۹ منتشر شده و طی روزهای اخیر به چاپ ششم رسیده کتاب “صبح شام ، روایتی از بحران سوریه ” است که شامل خاطرات این دیپلمات ارشد ایرانی در مورد تحولات سوریه و دیدارها و رایزنی های او با مقامات مختلف جهان در مورد این بحران بزرگ منطقهای است .
• استراتژی مهار دوگانه آمریکا
• دموکراسی متعارض ایالات متحده آمریکا در عراق جدید
• ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ در خیزش بیداری اسلامی
• درج مقالات علمی در مجله «سیاست خارجی» چاپ وزارت امورخارجه
• درج مقالات علمی – تحقیقی در مجله «علمی» دانشگاه تهران و…..
سوابق اجرایی و سیاسی امیر عبداللهیان
• وزیر امور خارجه ایران (۱۴۰۰ تاکنون)
• دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
• مشاور وزیر امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
• معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۳۹۰) در دوره وزارت علیاکبر صالحی و محمدجواد ظریف
• مدیر کل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه (۱۳۹۰ تا ۱۳۸۹)
• سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین (۱۳۸۹ تا ۱۳۸۶)
• رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
• معاون مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
• معاون دستیار ویژه وزیر امور خارجه در امور عراق (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۲)
• معاون اداره اول سیاسی خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۲ تا ۱۳۸۰)
• کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد (۱۳۸۰ تا ۱۳۷۶)