پس از حذف پرسپولیس از جام حذفی بالطبع چشم امید هواداران این تیم به تنها جام باقیمانده یعنی لیگ است.  وقتی فاصله دو تیم بالای جدول تنها یک امتیاز باشد، با تفاضل گلی مشابه و مساوی طبیعتا جنگ و دعوا برای صدرنشین ماندن به اوج خود خواهد رسید.

از دست دادن حتی یک امتیاز و لغزش در صدر باعث می شود که آبی پوشان پایتخت پس از یک نیم فصل صدرنشینی در بدترین زمان و موقعیت ممکن صدر را به جدی ترین رقیب خود تسلیم کنند و از آن سو پرسپولیس هم به قصد تصاحب صدر باید تمام امتیازهای ممکن را تا هفته پایانی جمع کند و امتیازی از دست ندهد تا همچنان امیدوار به یک لغزش باشد. هر چند شانس آبی پوشان نسبت به قرمزپوشان چند درصد بیشتر است اما اتفاقات هفته های پایانی خیلی زود می تواند درصد شانس ها را بین دو تیم جابه جا کند و صدرنشینی های مداوم آبی پوشان را به خطر بیندازد. اما استقلال عزم خود را برای حفظ صدرنشینی تا هفته پایانی جزم کرده است و تصمیم دارد خاطره شیرین دو فصل پیش خود را که به یک قهرمانی فراموش نشدنی تبدیل شد، یکبار دیگر تکرار کند و فعلا تصمیمی برای تسلیم صدر نه به پرسپولیس و نه به هیچ تیم دیگری ندارد چون هیچگاه دوست ندارد به عواقب پس از آن فکر کند.

رقابت فشرده و تنگاتنگ استقلال و پرسپولیس در هفته های پایانی جذابیت این فصل را چند برابر کرده است، جذابیتی که شاید برای هواداران دو تیم استرس و اضطراب و دلواپسی و حتی گاهی هم عصبانیت را چندین برابر خواهد کرد. صدرنشینی مداوم آبی پوشان یک مزیت و بمب روحیه برای این تیم در هفته های پایانی می تواند باشد و پرسپولیس هم برای اینکه بتواند دوباره به صدر برگردد تنها و تنها به دنبال یک لغزش از رقیب خود است، لغزشی که فعلا در نیم فصل دوم از آبی پوشان شاهد نبودیم و این دو تیم موازی یکدیگر و دوشادوش هم در حال حرکت هستند.

محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد