کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: روابط ایران با مصر هنوز از سر گرفته نشده است لذا انتظار دعوت کشوری که با ایران روابط دیپلماتیک ندارد، صحیح نیست.
جعفر قناد باشی، با اشاره به برگزاری نشست «صلح» در قاهره، اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران چه در عرصه تبلیغات و چه در عرصه عمل، خود را طرف اصلی یا حتی فرعی درگیری و جنگ نمی‌داند و همانطور که مقام معظم رهبری به روشنی فرمودند ما تنها در این عرصه به صورت حامی فلسطینیان حضور داریم و این عملیات بزرگ آنها را به بهترین وجهی اجر می نهیم.
وی ادامه داد: مروری گذرا بر اسامی دولت‌های دعوت شده به این نشست، نشان می‌دهد که کلیه آنها با کشور مصر روابط دیپلماتیک در سطح سفیر دارند ولیکن روابط ایران با کشور مصر که میزبان و دعوت کننده است هنوز از سر گرفته نشده است لذا انتظار دعوت از سوی کشوری که با ایران روابط، دیپلماتیک ندارد، از ایران دعوت کند تا در نشستی که در قاهره تشکیل میشود شرکت کند، انتظار صحیحی نیست.
کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: همچنین در مرور گذرا بر اسامی دولت‌های دعوت شده، در می‌یابیم که اکثریت قریب به اتفاق این کشورها با رژیم صهیونیستی رابطه سیاسی دارند و اساساً جنگی میان آن کشورها و اسرائیل اتفاق نیافتاده که نیازی به صلح باشد. بنابراین موضوع صلح این کشورها با اسرائیل یک طنز بسیار خنده دار است.
وی افزود: البته کشورهایی چون قطر، عربستان و کویت ظاهراً روابطی با اسرائیل ندارند ولی گزارش‌های مربوط به رفت و آمدهایشان با مقامات رژیم صهیونیستی طی سال‌های اخیر بارها و بارها انتشار یافته است. در این میان کشوری که هیچ روابطی با اسرائیل ندارد و طبق مصوبه سال گذشته مجلس این کشور، عادی سازی رابطه با اسرائیل اکیداً ممنوع است عراق است.
قناد باشی عنوان کرد: نکته بسیار مهم دیگر حضور «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان است که نه تنها طرف اصلی جنگ نیست، بلکه حماس و دیگر گروه‌های مبارز او را به نمایندگی قبول ندارند. طرف اصلی جنگ در این برهه گروه اسلامی حماس است که نامش در میان مدعوین نیست.
کارشناس مسائل غرب آسیا در پایان خاطر نشان کرد: باید بدانیم که تظاهرات روز گذشته مردم مصر در میدان التحریر و درخواست از سیدحسن نصرالله برای ورود به عرصه نبرد با اسرائیل، افکار رئیس جمهور مصر و بسیاری از دولت‌های حامی و همسو با این دولت را پریشان کرده و نگران انقلاب‌هایی هستند که با جرقه عملیات طوفان الاقصی همه سازشکاران را در بربگیرد. یعنی اینکه برگزاری این نشست در قاهره تا اندازه بسیار زیادی مصرف داخلی دارد و السیسی می‌خواهد وانمود کند که ما در قبال سرنوشت فلسطینیان بی تفاوت نیستیم.
