علت اصلی عدم اقبال جامعه و بهویژه جوانان به فرزندآوری صرفاً مسائل مالی و معیشتی نیست و برای کسانی که مسائل مالی علت عدم فرزندآوری بوده است نیز این مشوقها راه به جایی نمیبرد.
زیرنویسِ خبر:
سالهاست که کارشناسان درباره پیری جمعیت در ایران و شتاب روزافزون آن که تبدیل به یک مسئله مهم برای چشمانداز پیشرفت و آینده کشورمان شده است هشدار میدهند.
دو محقق ایرانی به همراه یک محقق از لندن در گزارشی با عنوان «سیاستهای مقابله با تأثیر پیری جمعیت در ایران» در مجله لنست، گزارشی از وضعیت سالمندی در ایران ارائه کردند. ایران در روند پیری جمعیت با شتابی روزافزون روبهرو است، بهطوریکه در سال ۲۰۲۲ نسبت افراد بالای ۶۰ سال در ایران از ۱۰درصد کل جمعیت فراتر رفته است درعینحال نرخ رشد جمعیت در ایران ۰.۷ (درصد) است که کمترین نرخ در ۲۵ سال گذشته است. منبع: روزنامه جوان
در همین راستا قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» به تصویب رسید تا کشور را از بحران نجات دهد. اما در واقع آن سازوکارهای اقتصادی – اجتماعی که برای افزایش جمعیت در نظر گرفتهاند، تاکنون برای ترغیب خانوادهها به فرزندآوری زیاد موفق نبوده است که این نشان میدهد علت اصلی عدم اقبال جامعه و بهویژه جوانان به فرزندآوری صرفاً مسائل مالی و معیشتی نیست و برای کسانی که مسائل مالی علت عدم فرزندآوری بوده است نیز این مشوقها راه به جایی نمیبرد.
مسئلهای که بافرهنگ سازی از دهه ۶۰ در جامعه نهادینه شد چطور ممکن است با وعدههای مالی – که حتی بهاندازه جبرانِ هزینههای زایمان، خرید پوشک و شیرخشکِ نوزاد هم وسوسهانگیز نیست – در یکی دو سال مرتفع شود؟
گذشته از این؛ بهجای تبلیغات و کار رسانهای غیر کارشناسی؛ که جز اتلاف هزینه و ازدستدادن زمان، نتیجه دیگری ندارد مقطعی میتوان برای افزایش جمعیت یک گام برداشت:
- اول، انتخابِ کارشناسانهی جامعه هدف است. پیشنهاد طرحهای افزایش جمعیت را به عهده استانها بگذاریم تا سیاستهای تبلیغی ویژه برای استانها یا شهرهای برخوردار یا دارای رفاه نسبی در نظر گرفته و برای مناطق دیگر نیز در زمینه اشتغال و افزایش توان مالی خانوار طرحهای اقتصادی اجرا شود.
- دوم، حمایت مالی و روانی زوجهای نابارور است. چه بسیارند زوجهایی که به فرزندآوری مشتاقاند ولی مشکل نازایی دارند؛ بنابراین با تحت پوشش بیمه قرار دادن و حمایت روانی زوجهای نابارور، میتوان بدون دغدغه و بهصورت چشمگیری شاهد افزایش نرخ رشد جمعیت شد.
- سوم، تجهیز بیمارستانها و مراکز درمانی است که میتواند گام مهمی در راستای کاهش مرگومیر نوزادان و افزایش امید به زندگی جوانان بردارد.
- چهارم، افزایش ایمنی جادهها و وسایل نقلیه برای کاهش مرگومیر.
- پنجم، اختصاص یارانه مستقیم (جایگزین وام، خودرو، زمین و … فرزندآوری) برای هزینههای جاری خانوادهها (از شش ماه قبل از تولد تا ۲ سالگی کودک).
- ششم، ایجاد شغل و افزایش درآمد مالی پایدار برای خانوار.
- هفتم، تبلیغات و کار رسانهای مناسب و حرفهای در راستای تشویق به ازدواج و فرزندآوری جوانان.
لازم به ذکر است، سبک زندگی خانوادههای ایرانی در ۳ دهه دستخوش تغییراتی شد که دستکم یک دهه کار فرهنگی با برنامهریزی صحیح نیاز دارد تا دوباره نرخ رشد جمعیت تغییر چشمگیری داشته باشد که این مهم تنها با همکاری و هماهنگی همه دستگاههای مسئول به نتیجه خواهد رسید.
- نویسنده : گروه اجتماعی زیرنویس
- منبع خبر : زیرنویس