این رقم در مقایسه با ۶ ماهه مشابه سال گذشته که ۵,۰۹۰ میلیارد ریال (۵۰۹ میلیارد تومان) بوده، رشد ۴۸ درصدی (معادل ۲۴۷ میلیارد تومان) را نشان می‌دهد. این افزایش قابل‌توجه در حالی رخ داده که اقتصاد کشور با چالش‌هایی نظیر تورم بالا، کاهش قدرت خرید عمومی و فشارهای اقتصادی مواجه است. به گزارش «تابناک» به […]
این رقم در مقایسه با ۶ ماهه مشابه سال گذشته که ۵,۰۹۰ میلیارد ریال (۵۰۹ میلیارد تومان) بوده، رشد ۴۸ درصدی (معادل ۲۴۷ میلیارد تومان) را نشان می‌دهد. این افزایش قابل‌توجه در حالی رخ داده که اقتصاد کشور با چالش‌هایی نظیر تورم بالا، کاهش قدرت خرید عمومی و فشارهای اقتصادی مواجه است.
به گزارش «تابناک» به نقل از بازتاب، یکی از سوالات اساسی این است که چرا منابع مالی که می‌تواند برای تقویت خدمات به بیمه‌گذاران و نمایندگان اختصاص یابد، صرف اعطای تسهیلات به کارکنان شده است؟ شرکت بیمه‌ای که ماهیتاً وظیفه دارد از سرمایه بیمه‌گذاران برای بهبود تعهدات بیمه‌ای و پرداخت خسارت‌ها استفاده کند، نباید اولویت را به کارکنان خود بدهد مگر آنکه توجیه اقتصادی و عملیاتی قانع‌کننده‌ای ارائه شود. در غیر این صورت، چنین تخصیصی از منابع، عدالت میان ذی‌نفعان را زیر سوال می‌برد.
رشد ۴۸ درصدی تسهیلات اعطایی به کارکنان، بدون توضیح واضح درباره دلایل، شرایط بازپرداخت و نرخ سود، شائبه‌هایی را در خصوص وجود رویکردهای غیرشفاف یا حتی منافع خاص برای گروه‌های خاصی از مدیران و کارکنان ایجاد می‌کند. آیا این تسهیلات به تمامی کارکنان اعطا شده یا تنها به گروه محدودی از مدیران ارشد؟ آیا این رویکرد بهره‌وری کارکنان را افزایش داده یا صرفاً به عنوان یک امتیاز جانبی در نظر گرفته شده است؟
با توجه به افزایش هزینه‌های خسارت بیمه‌ای و کاهش درآمدهای واقعی در اقتصاد کشور، تسهیلات سنگین اعطایی به کارکنان می‌تواند باعث کاهش توانایی شرکت در ایفای تعهدات بیمه‌ای به بیمه‌گذاران شود. در صورتی که نقدینگی شرکت کاهش یابد یا منابع جایگزینی تعریف نشده باشد، این رویکرد ممکن است مستقیماً بر عملکرد بیمه‌گری و وجهه عمومی شرکت اثر منفی بگذارد.
در شرایطی که بسیاری از شرکت‌های بیمه‌ای و حتی کارکنان بخش‌های دیگر جامعه با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اختصاص چنین ارقام سنگینی به تسهیلات کارکنان می‌تواند پیامدهای اجتماعی منفی به دنبال داشته باشد. این مسئله می‌تواند اعتماد عمومی به شرکت را کاهش داده و تصویر برند بیمه دانا را خدشه‌دار کند.
به طور کلی روند رو به رشد تسهیلات اعطایی به کارکنان شرکت بیمه دانا، علی‌رغم فواید احتمالی کوتاه‌مدت برای کارکنان، می‌تواند عواقب بلندمدتی برای شرکت و سایر ذی‌نفعان به همراه داشته باشد. عدم شفافیت و تمرکز بیش‌ازحد بر مزایای داخلی، ریسک‌هایی برای اعتماد عمومی و سلامت مالی شرکت ایجاد می‌کند.
به عقیده تحلیلگران بیمه دانا باید با اتخاذ سیاست‌های مسئولانه‌تر، منابع را در مسیری مدیریت کند که با ماهیت وظایف بیمه‌ای و اعتماد عمومی همخوانی داشته باشد.
