برخی از انتصاب‌ها در دولت پزشکیان، ظاهراً بر اساس تعارفات انجام می‌گیرد و هیچ بویی از تحول و تغییر مبتنی بر این انتصابات به مشام نمی‌رسد. به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، اعضای جدید شورای سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی توسط مسعود پزشکیان در حالی منصوب شده‌اند که به تشکیل مجموعه‌ای پیر و ناکارآمد، شبیه به […]
برخی از انتصاب‌ها در دولت پزشکیان، ظاهراً بر اساس تعارفات انجام می‌گیرد و هیچ بویی از تحول و تغییر مبتنی بر این انتصابات به مشام نمی‌رسد.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، اعضای جدید شورای سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی توسط مسعود پزشکیان در حالی منصوب شده‌اند که به تشکیل مجموعه‌ای پیر و ناکارآمد، شبیه به ادوار قبلی و چه بسا پایین‌تر از آن انجامیده است.
در این شورا، اعضای مثلا جدید، همان افرادی هستند که در رسیدن آموزش و پرورش ما به نقطه فعلی نقش داشته‌اند و وضعیت امروز، بی‌ارتباط با آن‌ها نبوده است.
در این میان صرفاً یک گزینه را می‌توان گزینه‌ای متناسب دانست که آشنایی با تحولات آموزشی مدرن و فضای مجازی و اینترنت دارد و بر اساس همین سابقه و شناخت، مدیریت شبکه شاد را در آموزش و پرورش بر عهده داشته است.
انتصاب های توافقی-تعارفی!
به نظر می‌رسد برخی از انتصابات در دولت پزشکیان تبدیل به وفاق برای بازگشت به عقب شده است. مخصوصاً در آموزش و پرورش، چنین انتصاب‌هایی اتفاقی در مسیر تحول محسوب نمی‌شود.
حجت‌الاسلام خسروپناه، با وجود نظرات متفاوت با دولت درباره برخی از موضوعات آموزشی، یکی از اعضای جدید است. عبدالحسین خسروپناه که از سال ۱۴۰۱ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی است، استاد فلسفهٔ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، و امام جمعهٔ موقت دزفول نیز محسوب می شود.
حداد عادل که حضورش در شوراهای متعدد تاریخچه پرباری در میان مدیران دارد و پسرش نیز در هیئت مدیره انتشارات مدرسه، زیرمجموعه همین شورا نقش داشته است، یکی دیگر از اعضا در دوره جدید است. حدادعادل در چندین دوره در این شورا عضویت داشته و جالب است که از رؤسای محور اصلاح‌طلب و عدالت‌گرا بیش از سایر دولت‌ها برای این سمت حکم گرفته است.
در این میان حجت‌الاسلام محی‌الدین بهرام محمدیان، سال‌ها معاون پژوهشی و رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش بوده که در سال ۱۳۹۶ پس از یک دهه از این سمت کنار رفته بود و حال قرار است دوباره در دولت فعلی به این فضا بازگردد.
رضوان حکیم‌زاده متولد ۱۳۴۹ که سمت‌های متعددی در آموزش و پرورش داشته است و در شهریورماه به عنوان معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش منصوب شده است. محمود امانی طهرانی نیز از گذشته تا کنون سمت‌هایی همچون مشاور معاون وزیر در امور علمی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، عضو کمیسیون دائمی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، عضو کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، عضو کمیسیون‌های تخصصی شورای‌عالی آموزش و پرورش، مدیرکل دفتر تألیف کتاب‌های درسی و دبیر شورای هماهنگی علمی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی داشته است.
علی زرافشان نیز که خود را به عنوان اصلاح‌طلب در آموزش و پرورش معرفی کرده است، بیش از چهل سال در آموزش و پرورش سابقه دارد و عمدتاً هم از مدیران این وزارتخانه بوده است. سایت صدای معلم در سال ۱۳۹۶ با اشاره به انفعال وی در برابر تغییرات دولت‌ها و چرخش‌هایش در این عرصه، درباره او نوشته است: «طرح تعالی مدیریت علی زرافشان که به عنوان یکی از موفق‌ترین طرح‌هایش در آموزش و پرورش ارائه می‌دهد، در مدارس در گوشه‌ای گذاشته شده است.»
در این میان علی باقرزاده، متولد ۱۳۵۸ و رئیس مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش که سابقه مدیریت شبکه شاد را نیز در سابقه خود دارد، می‌تواند انتخاب مناسب‌تری در نظر گرفته شود. البته اگر این گزینه در کنار گزینه‌هایی بروزتر و آشنا با تحولات قرار می‌گرفت، می‌توانست اثرگذارتر هم باشد اما در جمع شورای جدید از او هم انتظار چندانی نمی‌رود.
آقای وزیر، آقای رئیس‌جمهور…
مبتنی بر وظایف و دستورات کار این شورا، سوال مهمی از وزیر آموزش و پرورش و رئیس محترم جمهوری قابل طرح است. پژوهش در محتوای برنامه‌های آموزش و پرورش در دوره‌های مختلف تحصیلی با توجه به نیازمندی‌های کشور، توانایی و خصوصیات روانی دانش‌آموزان، تشخیص و تعیین هدف‌های هر دوره تحصیلی، تهیه و تنظیم برنامه‌های درسی و تعیین نسبت‌های مطلوب برای تحصیلات در سطوح و رشته‌های مختلف، از جمله مهم‌ترین وظایف این شورا می‌باشد.
وظایف شورا شامل مواردی همچون
• مطالعه و تنظیم روش‌های ساده در زمینه امتحانات و ارزشیابی تحصیلی
• تالیف، تدوین و انتشار کتب و نشریات آموزشی و کمک‌آموزشی برای معلمان و مربیان
• تعیین و تهیه مواد و وسایل آموزشی و فهرست استاندارد تجهیزات و وسایل آموزشی با همکاری سازمان نوسازی و توسعه و تجهیز مدارس کشور
• تهیه و تنظیم طرح‌های لازم برای نوآوری در روش‌ها و وسایل آموزشی و اجرای طرح‌های آزمایشی به منظور ارزشیابی روش‌ها و وسایل آموزشی
• انجام تحقیقات بنیادی در زمینه بهبود کیفی و کمی آموزش و پرورش
• تربیت کارشناسان مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش و اجرای برنامه‌های کارآموزی برای معلمان و مسئولان مدارس و مجریان مربوط است.
حال این سوال قابل طرح است که شوراهای قبلی با شکل و شمایلی شبیه به شورای فعلی و شاید در سطحی نسبتا بالاتر از آن، چه موفقیتی در این عرصه‌ها داشته‌اند و برآیند کار آن‌ها در پیشرفت آموزش و پرورش چه بوده است؟ شورای فعلی در کل چه تفاوتی با ادوار قبلی دارد؟ این شورا چه حرفی برای گفتن دارد؟
فاصله با نسل زد و آموزش و پرورش مدرن
رئیس‌جمهور که در ایام تبلیغات انتخاباتی، فیلم تبلیغاتی اش را بر محور نسل زد بنا کرده بود، آیا نباید در انتصابات و انتخاب‌های این‌چنینی سلیقه ویژه‌تری و متناسب تری به خرج بدهد؟ آیا انتصابات و انتخاب‌ها مبتنی بر همان روش‌های قدیمی کهنه و بی‌اثر و یا با اثرات ناگوار پیش خواهد رفت؟
گاهی راه برون رفت از مشکلات و کاستی ها، تردید و ایجاد شک در همه انتخاب ها و همه مسیرهایی است که تا الان پیموده‌ایم و بدینجا رسیده ایم. وگرنه همان مسیر قبلی ادامه خواهد داشت.
