به گزارش «تابناک» ؛ تسنیم در یادداشتی مفصل نوشت: آیا نمی‌توان این گمانه را مطرح کرد که طرح‌افکنی‌های از این دست، یعنی وارد کردن وزارت خارجه به حاشیه‌هایی که صرفاً اقدامات دیپلماتیک اساسی به نفع جبهه مقاومت و علیه رژیم صهیونیستی را با مکث‌ها و یا دغدغه‌های –هرچند کم اهمیت- جانبی همراه می‌کند، می‌تواند با عاملیت […]
به گزارش «تابناک» ؛ تسنیم در یادداشتی مفصل نوشت: آیا نمی‌توان این گمانه را مطرح کرد که طرح‌افکنی‌های از این دست، یعنی وارد کردن وزارت خارجه به حاشیه‌هایی که صرفاً اقدامات دیپلماتیک اساسی به نفع جبهه مقاومت و علیه رژیم صهیونیستی را با مکث‌ها و یا دغدغه‌های –هرچند کم اهمیت- جانبی همراه می‌کند، می‌تواند با عاملیت یا حداقل همراهی سرویس‌های خارجی دشمن هم همراه بوده باشد و آنها اگر هم شروع کننده نباشند، دست کم از وسط ماجرا علاقمندند که به آن بدمند و مسئله را گسترش دهند؟
آیا نباید نهادهایی که به این حوزه ارتباط مستقیم پیدا می‌کنند، از امنیتی تا قضایی، به مسئله ورود جدی‌تری کنند؟ از نهادهای امنیتی و قضایی انتظار می رود نسبت به این موضوع ورود جدی داشته باشند چون دیگر بحث یک نفر به نام سید عباس عراقچی مطرح نیست بلکه بحث جایگاه وزیر امورخارجه است.
برخی گروه‌های سیاسی که آقای عراقچی را رقیب –درون گفتمانی یا برون‌گفتمانی- خود می‌دانند ممکن است تصور کنند که این حواشی به سود آنهاست؛ به این معنا که یا عملاً به نفع ادعاهای کلی آنها درباره رویکرد وزارت خارجه است و یا اینکه مثلاً فرصتی برای تضعیف وزیر به آنان می‌دهد تا خود یا دوستانشان را جایگزین او کنند.
قطعاً نقد رویکردهای وزارت خارجه، در هر دوره‌ای، اگر با نیت درست باشد، بلااشکال است؛ امّا اگر یک یا چند گروه سیاسی تصور کنند که از چنین ماجراهایی هم می‌تواند بوی کباب بشنوند، قطعاً نقض غرض و نشستن بر سر شاخ و بن بریدن است.
فضای سیاست اگر آلوده به افترا و اقدامات غیراخلاقی شود، قطعاً آنچه بیش و پیش از همه می‌بازد منافع ملی و بستر فعالیت سیاسی اخلاقی همه‌ی سلایق سیاسی و مردم است. بنابراین همه‌ی گروه‌ها باید چنین مسائلی را محکوم کنند.
