کرد‌های سوریه متحدان قابل اعتمادی برای آمریکا و اسرائیل هستند/ سوریه پس از اسد پناهگاه تروریسم خواهد شد

سوریه پس از اسد احتمالا به پناهگاهی برای تروریسم تبدیل خواهد شد و ایالات متحده آمریکا و متحدانش به شرکای محلی قابل اعتماد برای کمک به مبارزه با آن نیاز خواهند داشت.

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، مجله آمریکایی «نشنال اینترست» در مقاله‌ای می‌نویسد: سقوط حکومت بشار اسد باعث شده گروه‌های مختلفی برای قدرت در سوریه بجنگند. اگرچه هنوز هیچ گروهی تهدید آشکار برای ایالات متحده آمریکا ایجاد نمی‌کند، فقدان ثبات، این کشور را در برابر گروه‌های تروریستی در آینده آسیب پذیر می‌کند. رهبران غربی باید یک سیاست خارجی ایجاد کنند که عدم مداخله را با حمایت از زیرساخت‌های ضد ترور در منطقه متعادل کند.

سه بازیگر اصلی در حال حاضر برای قدرت در خلاء رهبری به جا مانده از حکومت اسد در حال بازی هستند. اول گروه شورشی موسوم به هیات تحریر الشام، مجموعه‌ای از گروه‌های اسلامگرای سنی که محرک‌های اصلی حمله اخیر بودند و بشار اسد را از قدرت برکنار کرده و قبلاً به عنوان جبهه النصره، شاخه سوری القاعده شناخته می‌شد. اکنون این گروه ادعا می‌کند که دیدگاه‌های افراطی خود را رها کرده اگرچه زمان نشان خواهد داد که آیا این ادعا درست است یا خیر.

دوم «ارتش ملی (آزاد) سوریه» است که علیرغم نامش، یک گروه شورشی است که کاملاً توسط ترکیه حمایت می‌شود. آنها سرزمینی را در شمال غربی سوریه اشغال کرده‌اند و برای تصرف قلمرو‌های بیشتری از جمله قلمرو‌های تحت تصرف کرد‌ها می‌جنگند.

آخرین مدعیان، نیرو‌های دموکراتیک سوریه تحت حمایت ایالات متحده آمریکا هستند، یک گروه عمدتاً کرد که مناطقی در شمال شرقی سوریه را اشغال می‌کند.

در حال حاضر اکثر قلمرو این سه گروه را هیات تحریر الشام کنترل می‌کند. با این حال، چندین دلیل حیاتی وجود دارد که چرا اسرائیل و ایالات متحده آمریکا باید قبل از به رسمیت شناختن هیات تحریر الشام به عنوان دولت رسمی جدید سوریه بسیار فکر کنند. اولین مورد این است که گروه‌های شورشی سابقه طولانی در تبدیل شدن به گروه‌های تروریستی دارند.

هیات تحریر الشام وابستگی قبلی به القاعده دارد، ارتباطی که به طور بالقوه آن را خطرناک‌تر می‌کند. در حالی که این گروه روابط خود را با القاعده کنار گذاشته است، این واقعیت که به عنوان بخشی از یکی از مرگبارترین گروه‌های تروریستی در جهان است باید به سیاستگذاران دوز سالمی از شک و تردید در برخورد با آنها را بدهد.

در همین حال «ارتش ملی سوریه» توسط ترکیه که یکی از اعضای ناتو است، حمایت می‌شود. این نکته به نفع ارتش ملی سوریه نیست، زیرا ترکیه ثابت کرده است یک شریک غیرقابل اعتماد ناتو بوده و اخیراً به سمت دیکتاتوری و مخالفت با اسرائیل در جنگ خود علیه حماس حرکت کرده است.

علاوه بر این، بر خلاف هیات تحریر الشام که دارای ساختار و رهبری رسمی است، ارتش ملی سوریه مجموعه‌ای غیرمتمرکز از گروه‌های مختلف است. در صورت رخنه بین جناح‌های عضو، هیچ نهاد هدایت کننده‌ای برای جلوگیری از تسلط گروه‌های تروریستی و مخالفت با اسرائیل و تهدید امنیت منطقه وجود ندارد.

در حالی که ارتش ملی سوریه شرکای قابل اعتماد ایالات متحده آمریکا در مقابله با داعش بوده‌اند، اما کنترل مقدار کمی از خاک سوریه را در اختیار دارند. هرگونه تلاش برای تثبیت کرد‌ها به عنوان یک قدرت اصلی در سوریه غیرعملی خواهد بود.

اکثریت جمعیت عرب حکومتی به رهبری کرد‌ها را به طور مشروع نمی‌پذیرند. با این حال، اسرائیل و ایالات متحده آمریکا همچنان باید از گروه‌های تحت رهبری کرد‌ها برای حفظ زیرساخت‌های حیاتی ضد تروریسم در سوریه حمایت مالی و هوایی ارائه دهند.

 به نفع غرب است که نیرو‌های دموکراتیک سوریه قدرت خود را در منطقه حفظ کنند. جنگ داخلی احتمالاً در سوریه ادامه خواهد داشت، زیرا ادغام رسمی بین نیرو‌های هیات تحریر الشام، ارتش ملی سوریه و نیرو‌های دموکراتیک سوریه رخ نداده است. 

باید گفت ارتش ملی سوریه به طور فعال به قلمرو نیرو‌های دموکراتیک سوریه حمله می‌کند. همانطور که در افغانستان و عراق پس از تهاجمات ایالات متحده آمریکا، بی ثباتی منطقه را در برابر ظهور گروه‌های تروریستی اسلام گرا آسیب پذیر کرد. 

هم اسرائیل و هم ایالات متحده آمریکا به شرکایی در خاورمیانه نیاز دارند که بتوانند به مقابله با این تحولات کمک کنند و کرد‌ها ثابت کرده‌اند که متحدان قابل اعتمادی هستند. 

نیرو‌های دموکراتیک سوریه در حال حاضر هزاران جنگجوی سابق داعش که در اردوگاه‌های اسیران جنگی در سرتاسر قلمرو تحت کنترل آنها هستند، کنترل می‌کنند. این دلیل دیگری است که چرا حفظ قدرت نیرو‌های دموکراتیک سوریه به نفع غرب است: اگر نیرو‌های دموکراتیک سوریه نابود یا تضعیف شوند، این جنگجویان سابق می‌توانند دولت اسلامی را احیا کنند.

ایالات متحده آمریکا از سال ۲۰۱۴ نیرو‌هایی را در زمین برای حمایت از نیرو‌های کرد داشته و اکنون زمان بازگشت آنها به خانه فرا رسیده است. ایالات متحده آمریکا باید به حمایت خود از نیرو‌های کرد به روش‌های دیگر ادامه دهد. 

با حمایت مالی ایالات متحده و حمایت هوایی ارتش اسرائیل، نیرو‌های کرد به خوبی برای مبارزه با گروه‌های افراطی به تنهایی مجهز خواهند شد. از نظر دیپلماتیک، ایالات متحده آمریکا باید از وزن خود در ناتو استفاده کند تا ترکیه را از پاک کردن نیرو‌های دموکراتیک سوریه از روی نقشه از طریق نیابت‌های خود باز دارد.

در حالی که ترکیه به دلیل جمعیت قابل توجه کرد خود به شدت با آرمان‌های ناسیونالیستی کرد‌های سوریه مخالف است، باید ارزش کرد‌ها را در مبارزه با شبه نظامیان افراطی نیز به رسمیت بشناسد. 

فشار سیاسی، تحریم‌ها و خودداری از فناوری نظامی تنها برخی از ابزار‌هایی هستند که ترامپ به عنوان رئیس جمهور منتخب آمریکا می‌تواند برای تحت فشار گذاشتن ترکیه برای پایان دادن به جنگش علیه کرد‌ها استفاده کند. اگر ایالات متحده بتواند نیرو‌های دموکراتیک سوریه را متقاعد کند که شورش‌های کرد‌های ساکن ترکیه را تشویق نکند، شاید ترکیه موافقت کند که به کرد‌های سوریه حمله نکند.

سقوط اسد ابهام زیادی در سوریه ایجاد کرده است. برای اسرائیل، یک کشور ناپایدار دیگر در همسایگی آن ایجاد شده است. برای ایالات متحده آمریکا، این کشور پناهگاه بالقوه دیگری برای گروه‌های تروریستی است. هر دو این پتانسیل را دارند که از طریق حمایت از نیرو‌های دموکراتیک سوریه به رهبری کرد‌ها به دستاورد‌های امنیتی دست یابند.